Sol yanım >Cennet< ~Serisi 2~

56~

Eve geldiğimde başımın biraz do döndüğünü hissettim.Odama geçip kendimi yatağa attım. Sırt üstü yatmış gözlerimi kapatmıştım.Aklıma onların yanyana  duruşları gelince göğsüme sert bir ağrı saplandı. Öyle çok ağırdı ki artık nefes  almakta zorlanmaya başladım. Bir an nefesim kesildi.İstemsizce gözlerim kocaman açıldı olduğum yerden doğrulup elimi kalbimin üstüne koydum.Sakin kalmaya çalışıyordum ama kalbim o kadar hızlı atıyordu ki ..
Acaba kalp krizi falan mı geçiriyordum?
Yataktan kalmaya çalışırken kendimi yerde buldum.Bu sefer ise yerde sürüne sürüne dış kapıya doğru gitmeye başladım. Ama bu sefer ise  ilk ellerim sonra ise tüm vücudumun karıncalanmaya başladı. Sonra ise saçlarımdan aşağı  düşen damlalara hissetim.Elimi güçlüklede olsa alınma koydum .O kadar şaşırdım ki ..
Çok sıcaktım ve gittikçe daha çok vücudum ısınıyordu.
Bu grip veya kalp krizi gibi birşey değildi...
Salona doğru geldiğimde ise..
Oda bana çok farklı gelmeye başladı...
Bir anda  güllü kendimi yere bıraktım.Bu  vitamin değildi. İçimde ki hissi bastırmadım..
Yavaşça ayağı kalkıp odama doğru gittim.Yatağın üstünde ki çantamı alıp içinde ki şişeyi çıkarıp birkaç tane daha  attım ağzıma...
Bu sefer ise beynimde  çalan müzikle dönmeye başladım. Ve bu halime  kahkaha atmaga başladım. Sonra durum halime baktım. Çok acınasıydım..
Evet güzel bir kızdım, saçlarım ve yüzüme dokundum. Ama sonra elim üstümde ki kıyafetlere gidince çok basit ucuzdu..
Dolabıma bakıp kafamda ki şeyi aramaya başladım. Nedenini bilmiyordum ama her dokunduğum kıyafette kendimi daha farklı hissediyordum.Sonunda aradığımı bulmuştum .Siyah bir şort ve üstüne de beyaz "danger" yazan bir tişört aldım.Üstümde ki ucuzlardan kurtulup, onları giyerken.Ayakkabı olarak siyah uzun bir çizme giydim.O kadar yüksek bir topuğu yoktu.Ama ben kendimi gökdelen aşağı bakıyor gibi hissediyordum.Aynaya dönüp tekrar baktığımda ise kendime aşık olmuşcasına bakıyordum. Sesli bir şekilde..

"Bende ne kızmış ya ..şu güzelliğe bak " dedim

Ve yine kahkaha atmaya başladım.Etrafımda dönerken hafif bir tökezledim.Sanırım bu güzelliğimin eseri cennet değildi..
Ama hala eksik birşeyler vardı...
Aynalımın önüne geçerek makyaj çantamı karıştırdım. Ve elime geçen tüm siyahları aldım. Kendimj yansıtmak için uygun olanda buydu..
Gece kadar siyah, benim içim kadar siyah, boşluğum kadar siyah, ve cennet kadar siyah..
Saçlarımı ise boynumdan aşağı salık bırakarak, gözlerime siyah farı sürdüm...
Koyu bir makyaj yapmıştım.kusursuz ve çekici...
Ama bunlardan önemlisi bu kız korkusuz ve özgür görünmesiydi.
Üstümde ki bluz oldukça kısaydı ellerim havaya kaldırırken göbeğimden yukarı açıldığını gördüm ama bu umrumda değildi. Tüm istediğim hafiflemekti..Havada uçuşan bir toz gibi olmak..Nerede nasıl olacağımı umursamıyordum..Yada nerede nasıl oturacağımı..Siyah veya beyaz..Sadece içimdekilerin hafiflemesi, bedenimde ki hissin toz olup gitmesiydi..
Odadan çıkmadan önce siyah kot ceketi kollarımdan geçirip, koridorda yürümeye başladım. Topuk sesiyle yankılanan koridorda yüzüme bir gülümse yerleşti. Kendimi hiç olmadığım kadar hayat dolu hissediyordum.Evden çıkarken sokakta ki insanlar bana bakarken beni tanımakta zorlanmış ama bir anlam veremediklerini yüzlerinden anlamıştım..Sokakta yürürken birkaç kadının hakkımda kötü birşeyler dediğini duyduğumda, onlar farkına varmadan yalarına oturup bacak bacak üstüne attım...
Kadınlar bana bakarken...

"Ee ne kaynatıyorsnuz teyzeler  .." dedim gülerek...

Bi abla..

"Kızım ayıptır bu ne halin .." dediğinde içimde ki o ağrı bu sefer şiddetlenince. Ayağı kalkıp...

"Bu yaşım kadar hep elalem ne der diye büyüdüm ..
Ama artık devir değişti.
Hiçbiriniz zerre kadar umrumda değilsiniz.
Duydunuz mu ELALEM "diyerek bağırdım...

Topuklarımla  ve gülüşümle yürürken ..
Soğuk esinti yüzüme vurdu .Ve ben ilk kez üşümedim..Başımı gökyüzüne çevirip hafif pembeleşmiş olan bulutlara baktım. Bu kez bana sevimli gelmediler...
Tekrar yola doğru bakarken aklıma belki cennet eserini görmelj diye düşünüp gülmeye başladım...
Eserinle yüzleşme vakti..