Hoofdstuk 5

108 5 1
                                    

Voordat Carter vertrok met de andere Griffoendors, brak Melanie weg van  haar mede Ravenklauwstudenten en liep ze naar hem toe.

"Gefeliciteerd, je bent een leeuw," zei ze, nadat ze zijn aandacht had getrokken.

"En jij vindt dat goed?" zei Carter.

"Natuurlijk," grijnsde ze en fluisterde naar hem. "Even tussen ons, de Hoed had het erover om me in Griffoendor te plaatsen, maar het besloot toch uiteindelijk Ravenklauw."

"Echt?" vroeg Carter.

"Nee," lachte Melanie. "De Sorteerhoed was op mijn hoofd en schreeuw in  twee seconden Ravenklauw ."

Carter trok een gezicht naar haar.

"Oh stop, het komt vast goed. Het is goed dat je in ander Huis zit."

"Maar jij, mam, oma, opa... jullie waren allemaal in Ravenklauw," fronste Carter.

"Dus je moet het zien als een eer. Je bent de rebel van de familie geworden zonder iets te proberen. Weet je wel hoelang ik heb geprobeerd die titel te krijgen?" glimlachte ze. "Het komt allemaal goed en als iemand je lastigvalt, laat het me dan weten en ik handel dat wel."

"Wat? Nee! Ik wil niet dat je dat gaat doen... je bent mijn zus en dat zou echt gênant zijn."

"Oké dan," zei Melanie die haar schouder ophield. "Ik verdedig je dan niet. Maar kom niet huilend naar me toe...," zei ze en wilde weglopen, maar ze voelde dat ze aan haar gewaad werkt getrokken. Ze draaide zich om en keek naar haar broertje.

Hij keek snel om zich heen of iemand zat te kijken en gaf haar snel een knuffel.

Hij liet haar los en streek zijn kleding glad en liep toen naar de andere Griffoendor studenten.

"Veel succes," zei ze tegen hem. "Oh Carter, doe me een plezier nu je toch in Griffoendor bent..."

"Wat dan?" vroeg Carter.

"Zeg tegen Oliver dat ik welterusten zei."

"Je weet dat ik dan mijn eigen huis hun Zwerkbal team saboteer, toch?" grijnsde Carter.

"Ja, maar het is nog niet eens Zwerkbalseizoen," knipoogde ze en liep naar Andy, die op haar stond te wachten.

Carter keek om zich heen terwijl hij de andere studenten volgden. Helaas, al zijn vrienden die hij gemaakt had, waren in een ander huis, waardoor hij in zijn eentje in Griffoendor was. Hij had tegen de gedachten gevochten om in hetzelfde huis als zijn zus te zitten, maar nu hij in zijn eentje helemaal liep, wenste hij stiekem dat zij bij hem was.

Hij keek naar een paar andere leerlingen en maakte oogcontact met iemand waar hij eigenlijk geen oogcontact mee wilde maken. Oliver Wood leek niet blij te zijn met het feit dat Carter in dit huis was geplaatst. En Carter wist waarom. Hij kende Oliver niet goed, maar hij kende de naam 'Oliver' van Melanies verhalen over incidenten die zijn gebeurt op het Zwerkbalveld. Met de blik die Oliver hem gaf, was het zeker dat Carter geen 'welterusten' zou zeggen tegen Oliver.



"Denk je dat Oliver zijn haat voor jou gaat op Carter gaat gebruiken?" vroeg Andy zich af,  terwijl Melanie en zijn  naar de Ravenklauwtoren liepen.

"Beter van niet. Hij is misschien lief met zijn schattige accent, maar niemand valt Carter lastig. Alleen ik doe dat. Het maakt niet uit hoe schattig iemand is. Het is mijn recht als eerstgeborene om hem lastig te vallen en te beschermen."

Ze hadden geluk, doordat de Klassenoudste die de eerstejaars hierheen hadden geleden, was Andy en Melanie een raadsel van de eagle knocker bespaart gebleven.

Melanie kon zich  de eerste keer dat ze een raadsel hadden gekregen nog goed herinneren. Ze waren niet makkelijk om te beantwoorden, omdat het geen eenvoudige antwoorden waren. Het was meer waar je 'out side the box' moest denken, om op een antwoord te komen die de eagle knocker kon accepteren.

Het ging allemaal om gebruik te maken  van je eigen humor en creativiteit.

Bij binnenkomst van de Ravenklauw Leerlingenkamer, waren de meiden verwelkomt met de blauw en bronzen huiskleuren die de hele kamer kleurden van tapijt tot gordijnen die over ramen met bogen vielen. De Klassenoudsten brachten de eerstejaars naar hun slaapzalen, waardoor ze langs het standbeeld van Rowena Ravenklauw liepen. In het midden van de ronde kamer waren meubelstukken, zoals tafels en stoelen en langs de muur stonden verschillende boekenkasten. De Leerlingenkamer leek overduidelijk op een wat gezelliger versie van de bibliotheek.

Vanaf de Ravenklauwtoren hadden ze  ook het beste uitzicht over het schoolterrein . Wanneer er uit een van de ramen werd gekeken, kan men het Grote Meer zien, het Verboden Bos, de Kruidenkunde tuinen en nog meer van de omgeving.

De meeste Ravenklauw studenten zijn het er over eens dat het beste om te doen is: een stoel en een boek pakken en dan te zitten bij de een van de ramen en daar te gaan lezen.

Om de chaos te vermijden dat waarschijnlijk zich nu in de meiden slaapzaal afspeelde, bleven Melanie en Andy beneden in de leerlingenkamer tot dat er mee rust is gekomen . Melanie lag languit in een een van de stoelen. Ace liep lang hun, toen hij de jongens slaapzaal liep.

"Morgen Zwerkbal bijeenkomst," zei hij tegen haar.

"Wat?!" Melanie ging recht op zitten. "Nu al?"

"Ja, nu al. We hebben nieuwe mensen die zich aansluiten bij het team. En ik wil er voor zorgen dat we allemaal het zelfde erover denken. Slaap lekker,' zei Ace voordat hij wegliep.

"Ja, ja," zei Melanie. "Fantastisch, echt fantastisch. Hij is net als Oliver geworden door het houden van deze vroege Zwerkbal bijeenkomsten."

"Twee Oliver Woods klinkt niet echt als iets slechts... het klinkt meer als een fantasie van je," lachte Andy.

"Hou je mond, Andy."



***

De meeste moeite was om de Ravenklauw leerlingenkamer te beschrijven/vertalen. Ik weet wat het Engels woord is en ik weet het Nederlandse woord, maar ik kon die link tussen de twee niet echt leggen. 

Strategy | Oliver Wood [NL]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu