Gabi na ng makabalik ako sa unit ni Dylan, nakatutok sya sa laptop nya at hindi pa magbibihis. Naalala kong nagtext sya kay Lors na sya nadaw ang bahala sakin dahil may biglang trabaho siyang tatapusin. Hindi nya ako pinansin, ni ang sulyapan ay hindi nya magawa. Ang sakit sa side ko pero alam kong nasaktan din siya.
Halatang busy sya kaya dumaretso na ako sa kwarto, naligo at nagpalit ng pantulog. Kahit gutom ako ay hindi ko na nagawang lumabas baka madistract lang siya kapag maingay akong magluto. Ang lungkot ko ngayong gabi, hindi ko alam bakit umabot sa ganito napaka babaw lang naman ng pinagmulan.
Bandang alas tres ng umaga ay naramdaman kong pumasok na sya sa kwarto, dumaretso syang humiga sa tabi ko. At niyakap ako ng mahigpit, nakatalikod ako sa kanya.
"I'm sorry Love, natakot lang ako kanina na baka agawin ka nya sakin. You guys looked really close ealier and it made me jumped into conclusions and yes nagselos ako, sobra." Hinawakan nya yung kamaya ko habang nakayakap sya sakin.
"Sorry kung nagalit ako kanina at nasaktan kita sa mga sinabi ko, I'll do my best not to get jealous. It's just that I can't help it. Ang hirap magselos, hindi mo mapigilan." Halata sa boses nya na nafr-frustrate nanaman sya sya.
"Plus this, work, pagod stress. Halo halo na Love, gusto ko nalang magising araw araw ksama ka walang iniisip na trabaho kaso hindi pwede. Papakasalan pa kita eh, bubuo pa tayo ng pamilya." Napangiti naman ako sa kanya, sobrang dami nya ng plano para samin at gusto kong tuparin yun ng nagtutulungan kami.
Humarap ako sa kanya.
"Do you trust me?" I asked him. Alam kong alam nyang gising pa ako.
"Of course Love, that's why I'm sorry." Hinawi nya yung buhok na nakaharang sa mukha ko.
"If you trust me I'm all okay, because it's what I need." Nginitian ko siya at hinalikan.
"I'm sorry too Love, I will make it up to you I promise." Nag promis sign pa ako.
"Then let's make a baby." Natawa naman ako. Pumaibabaw sya sakin and did his thing. I'm willing to give my all to this man. I love him that much.
————
Pag gising ko ay wala na si Dylan sa tabi ko, tanghali na rin pala. Napagod ako sa nangyari kagabi kaya hindi ako nagising ng maaga. Suot suot ko yung tshirt ni Dylan na hanggang kalati lang ng hita ko, ang bang talaga ng pabango nya. Lumabas ako at pumunta sa kusina. Andon lang naman ang bofriend ko, half naked at naka apron. Parang siya yung mas gusto ko kainin.
"Goodmorning Love!" Binati ko sya at niyakap. Binuhat nya ako at inupo sa lamesa.
"Taste this." Sinubo nya sakin yung niluto nyang bacon omelette.
"Ang galing naman natututo ng magluto." Sabay kumain pa ulit ako.
"Syempre magaling ang chef ko." Tinuturuan ko kasi sya dahil hindi talaga sya marunong magluto. Masaya ako dahil kahit papaano ay nag eeffort syang matuto.
"Love, san ka today?" Tanong ko dahil baka mamaya ay may meeting sya.
"Wala Love, sa Around the World lang titignan ko ano nang nangyayari sa office. Then let's have dinner with my parents what do tou think?" He asked. Ngumiti naman ako kaagad. Gustong gusto mo kasing dumalaw don dahil malayo ako kila Mama kaya namimiss ko ang parents ko.
"Hindi mo naman sinabi sana nagluto ako ng pagkain." Medyo disappointed ako palagi kasi nila inaabang luto kong ulam na dala para sa kanila.
"Okay lang yan, makita kalang nila ay masaya na ang mga yon. Walang babae sa bahay eh." Hindi binigyan ng babaeng anak ang parents nya kaya dasal nila ay pag nagka apo sila ay babae na.
BINABASA MO ANG
Blessing in Disguise (COMPLETED)
Romance[Lopez Brothers Book 1] ISANG MALAKAS NA SAMPAL ang nabitawan ko sa lalaking nasa harapan ko. Walang lumalabas na kahit anong salita sa bibig ko kahit ang dami kong gustong sabihin na masasakit na salita sa kanya. "Umalis ka sa harapan ko at huwag...
