Sol yanım >Cennet< ~Serisi 2~

58~

İnsan aynı anda hep mutlu olup, hem üzülebilir mi?

Şuan aynı anda o kadar çok şey  düşünüyordum ki..
Beynimin içinde karnaval varmış gibiydi..
Ama daha da o önemlisi mutluydum hemde hiç olmadığım kadar..
Gerçekten...

Cenneti kullanlar kesinlikle bunalımlı kişiler olmalıydı. Şimdi bu insalar neden vazgeçmediğini anlıyordum.Böylesine bir his, ve mutluluk kim bırakmak ister ki..
Aklıma profesör geldiğinde ona haksız olduğunu ispatlayacaktım.
Bu dünyada kaybolmuşcasınaydım.
Şuan damarlarımda cennet dolaşıyordu. Ve ben..
Birden durdum neden yürüyordum ben..
Merte dönüp...

"Senin roketin nerde? " diye sordum..

Mert ise gülerek..

"Roket mi? " dedi..

"Ya hani şey varya..
Ufff hatırlayamıyorum..." dedim kafama baskı yaparken..

"Araba mı " diyerek sordu..

"Evet .. evet araban.."  dedim .,

Eliyle diğer tarafa işaret ederken...

"O tarafta kaldı..."dedi..

"Gidip alır misin ?" Dediğimde.
Beni kaldırma oturtup ceketini üstüme koydu..

"Tamam sen burada otur bekle ben geliyorum "dedi.

Başımla onaylayarak..
Onun gitmesini izledim..
Sanırım cennet etkisini kaybediyordu.Cebimden şişeyi çıkarıp avcuma birkaç tane daha döktüm.Gözüme biraz gelmişti ki.
Azıcık daha döküp ağzıma attım. Biraz bekledikten sonra beynimin uyuştuğunu ve heryerin  gözüme bir güzel gözüktüğünü farkettim. Ayağı kalkıp biraz ilerimde olan merte seslendim...

"Arabaya kadar yarışalım , ilk giden arabayı sürer " dedim..

Ben koşarken...
Mert arkamdan..

"Nazlı düşeceksin koşma!" Dediğinde.

"Çok mız mızsın mert " diye bağırırken kendimi uçacakmış gibi hissetim..

Cennet beynimi , olabildiğince hayalimdi lunaparka çevirdi. Defalarca düşme tehlikesi geçirsemde bacaklarım direniyordu..
Dakikalar sonra arabanın yanına geldiğimde , arkama baktığımda mertin nefes nefes kaldığını gördüm.
Ben sesli şekilde kahkaha atarken , o ise..
Bana delirmişim gibi bakıyordu.
Onun bu bakışını görmezden gelip..

" Evet roketimin anahtarını alayım.." dedim

Mert bana bakarak..

"Ne arabanın anahtarını mı istiyorsun? " dediğinde...

"Off mert şu sorularını azıcık azaltsan mı? " dediğimde..

"Sende azıcık insan gibi mi davransan ?" Dedi..

Bakışlarımı ondan kaçırarak. Keyifsizce omjz silktim..Ona bakıp dudaklarımı bükerken..
O tereddüt ederek..

"Ne yapmak istiyorsun? " dedi..

Anında sırıtıp..
Avcumu ona uzatarak...

"Anahtarlar " dedim...

O elini ceketine atarken..

"Ehliyetin var dimi.." dediğinde..

"Evet var tabi ki " diyerek azıcık yalan söylemiştim .İkna olmasada , anahtarı istemsizce elime bıraktı.Direksiyonun başına geçtiğimde heyecandan dolup taşmak üzereydim. Evet ehliyetim yoktu ama az da olsa  araba sürme deneyimim vardı.
Direksiyonu sıkıca kavrayarak. Kocaman gülümsedim.Mert yanımda emniyet kemerini takarken. Gözlerimi kısıp ..

"Sıkı tutun..başlıyoruz.. " dedim.
Büyük zevkle gaza basarken arabanın kalkışı ile içimde heyecan gülüşüme ve sonra kahkahalarıma karıştı...

S
O
N

1

B
Ö
L
Ü
M