Two Is Better Than One

Chapter 33

Yesha's POV

Nagising ako sa isang abandunadong lugar. Sobrang dilim dito. Ilang oras na ba akong wala sa bahay?? Baka nag-aalala na sila Mommy.

"Sobrang tagal mo naman R-Dane! Kanina pa kita hinihintay!", narinig ko na kinakausap niya si R-Dane sa phone. Nakaloudspeak ito kaya naririnig ko ang pinag-uusapan nila.

(GAGO KA! PAANO AKO MAKAKASIGURO NA NANDYAN SI YESHA AT BUHAY PA!)

"PLEASE R-DANE WAG KANG PUMUNTA DITO! MAPAPAHAMAK KA LANG DITO!!!", ayoko na pumunta pa siya dito alam kong may balak ang hayop na kapatid niya. Hindi ko hahayaan na masaktan si R-Dane. Hindi pwede!

*pak*

Isang malakas na sampal ang nakuha ko galing kay R-Kin. Hindi ko inaakla na gagawin niya sakin ito. Napakawalang kwentang tao niya. Balak ko na naman din siyang patawarin kahit na binalak niyang sirain ang buhay ko pero nagkamali ata ko nung binalak ko na gawin yun

(HAYOP KA! WAG MO SIYANG SAKTAN. SINASABI KO SAYO PAPATAYIN KITA!!! HAYOP KA TALAGA!)

"AKALA MO BA NATATAKOT AKO SAYO??", lumapiy siya sa akin at hinigit ang buhok ko! Pinilit ko na wag sumigaw. Dahil alam kong masasaktan si R-Dane kung gagawin ko yun. "NASA AKIN ANG KAPANGYARIHAN NGAYON! WAG MO AKONG SUBUAKN R-DANE!!! HAWAK KO ANG BUHAY NG BABAENG MAHAL MO! BWUAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA", nagulat niya ako nung hinila niya ako palapit sa isang drum. "R-DANE PANOORIN MO KUNG PAANO KO LUNURIN ANG BABAENG MAHAL MO!", nagulat ako nang bigla niyang hinila ang buhok ko nilublob sa drum. Hindi ako makahinga. Nakikisabay pa ang sakit sa pisngi ko dala ng mga sampal na binigay niya sa akin kanina

"HA-HA-HA-HA parang awa mo na tigilan mo na ako!", pagmamakaawa ko sa kanya. Hindi ko na kakayanin. Tinaas niya sandali ang mukha ko.

"NARINIG MO YUN?? KAPATID NAHIHIRAPAN NA SIYA! AT HINDI KO SIYA TITIGILAN HANGGA'T HINDI KA NAPUNTA DITO! BWUAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAH MUKHANG MAPAPAAGA ANG PAGKAMATAY MO YESHA! ANG TAGAL DUMATING NI R-DANE!!!", hindi pa ako nakakabawi sa paghinga ng ilublob niya ako ulit sa drum

(PARANG AWA MO NA R-KIN TIGIALN MO NA SIYA. TIGILAN MO NA NAGMAMAKAAWA AKO!), iniahon niya ang mukha ko sa pagkakalublob at inihagis sa lapag na parang basura. Ang sakit-sakit na ang katawan ko. Sa buong buhay ko hindi ko inaakala na mararanasan ko ang bagay na ito. Hindi ko lubos maisip na mangyayari sa akin ito. Pero hindi ko pinagsisisihan kasi nakilala ko ang isang R-Dane. Ang nagbigay kulay sa simpleng buhay na meron ako.

"BWUAAHAHAHAHAHAAHAHAHAHAHA MARUNONG KA NAMAN PALA MAGMAKAAWA EH! PINAG-IINIT MO PA ANG ULO KO! BILISAN MO....AYOKO NG PINAGHIHINTAY AKO. ALAM MO YAN!"

Gusto kong pumikit....napapagod na ang mga mata ko. Gusto kong magpahinga at wag isipin ang mga bagay na nangyari ngayon. Ito na ba?? Ito na ba ang katotohanan?? Lahat ba ng sinabi ng manghuhula magkakatotoo?? Dapat pala nakinig nalang ako sa kanya. Sana lumayo muna kami sa isa't-isa siguro hindi nangyari ito. Kasalanan ko ba ang lahat ng ito?? Sana.....sana matapos na ang mga pangyayaring ito sa buhay namin. Pagod na pagod na akong masaktan. Pagod na ako makaranas ng paghihirap. Immune na immune na ako sa sakit.

R-Dane's POV

Hindi na ako mapakali. Hindi ko alam kung ano-ano na ang ginagawa nung dimonyong iyon kay Yesha. Hindi ko siya mapapatawad.

"Please chief. Baka matunugan tayo. Ako nalang muna ang papasok!", nagkamali ata ako sa ginawa kong paglapit sa kanila. Ayaw nila akong pakinggan.

"Sir. Ginagawa lang po namin ang trabaho namin!"

"PWEDE BA! MAPAPAHAMAK YUNG GIRLFRIEND KO SA GINAGAWA NIYO. AKO! AKO ANG PAPASOK AT SUMUNOD NALANG KAYO!!!", tumakbo na ako papasok. Hindi ko na kaya na tumunganga lang dito habang yung babaeng mahal ko eh pinapahiran ng hayop kong kapatid. Pero bago ako pumasok humarap ako sa kanila "Please. Wag muna kayong sumunod"