Light and Darkness (Lips of a Royalty Series 1)

Kabanata 7

Powerless

Hindi ko maintindihan ang mga salitang lumalabas sa mga labi niya. Everything felt so wrong. My head is on his chest and I can hear the loud beating of his heart.

"Prince Derion-" natigil ang pagsasalita ko ng biglang may tumikhim sa likod. Mabilis akong himiwalay kay Prince Derion at tumingin sa taong tumikhim. It's Miguel!

Agad nag init ang pisngi ko. I'm sure he saw that! Damn!

Nag iwas ako ng tingin kay Prince Derion na kunot noong nakatingin sa akin hanggang sa pormal siyang tumayo at humarap kay Miguel. Shit! Parang gusto ko na lang umalis. Baka kung anong isipin ni Miguel. He's Prince Derion butler at alam kong sinasabi niya sa hari ang ginagawa ng prinsipe! Namutla ako. My goodness!

"What is it Miguel?" Prince Derion asked in a very formal way. Hindi ko mapigilang hangaan na naman si Prince Derion. Sa sobrang tangkad at kakisigan talaga namang makikita mo sa kaniyang awra ang pagiging maharlika.

"Dumating po ang Prinsesa ng Costallion Kingdom..." sabi nito.

"Why? Wala si ama." Prince Derion said confused.

"Ikaw po ang gusto niyang makausap." Miguel said.

I get it. I know that Princess. She is the Crown Princess of Costallion, the Gravinion Ancestor, the future queen of the Dragon's throne.

Bumaling sa akin si Prince Derion at nagulat ako dahil lumapit siya sa akin.

"Sumama ka sa akin." He said. Nanlaki ang mata ko. Is he serious?! Isasama niya ako sa usapan ng mga maharlika?! No way! Magiging sampid lang ako kapag humarap ako sa kanilang dalawa.

"Dito na lang ako Prince Derion." I said determined to stay here. I saw how frustrated he is.

"Damn it Rebecca, I told you to stop addressing me like that-"

"Dito lang ako." Pagpuputol ko sa sasabihin niya dahil alam kong nakikinig si Miguel. Baka kung anong isipin niya sa aming dalawa. Tumitig ako ng mariin sa Prinsipe na ngayon ay matalim akong tinitingnan. Damn! Kung ganito siya makatingin alam kong wala na akong magagawa! Wala akong karapatang tumanggi sa kaniya.

"Fine!" Halos mairita ako doon. Tumikhim si Miguel.

"Let's go, Princess Lucy is waiting." Miguel said before he walked away. Sumunod si Prince Derion ako naman ay nasa likod niya. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko lalo na ng pumasok kami sa malaking grand entrance ng palasyo. Nang makarating kami ay napansin ko ang maraming gwardiya na may kakaibang uniporme. Iba sa kulay ng mga gwardiya ng Freliord. Ito siguro ang gwardiya ni Princess Lucy. Kulay pula ang mga suot nila at may kaniya kaniyang hawak na mga armas. Samantalang sa Freliord naman ay kulay dilaw.

"Give respect for the Crown Prince of Freliord Kingdom!" Bungad ni Miguel sa lahat kaya nag bow ang lahat ng mga gwardiya pati ako ay napagaya. Pero alam ko namang walang makakapansin sa akin dahil para akong taong naligaw sa likod ni Prince Derion. Damn! Bakit ba kasi nandito ako?

"Derion!" Narinig namin ang matinis na sigaw mula sa dulo ng grand entrance, lahat kami ay napabaling doon and we saw Princess Lucy while carrying her puppy. Kumunot ang noo ko. She's very beautiful. Maihahalintulad ko siya bilang diyosa but the way he act and move, para siyang bata.

Her color red spaghetti dress na hanggang paa ay nag sway habang mabilis siyang naglalakad patungo kay Prince Derion. Ang lahat ay nakatungo ang ulo dahil sa naglalakad na Prinsesa. She's a goddess.

"What brings you here?" Prince Derion asked her ng makalapit na ang prinsesa. Nakita ko ang pagkunot ng noo ng prinsesa. Ang mapula niyang labi ay ngumuso na parang bata. Ang kaniyang kamay ay dumapo sa ulo ng tuta na hawak niya. And she even has a pet huh? Kapansin pansin din ang mga bulaklak sa kaniyang ulo. She has a very beautiful flower crown on her head. What a beautiful face.