FALLING

THIRTEEN

Isang linggo ang nakalipas at sa awa ng diyos ay magaling na ako. Ilang topics at lessons na rin ang dapat kong habulin dahil sa hindi ko nagawang maka-pasok dahil nga sa nangyari sa akin.

"Alis na po ako" pamama-alam ko sa kanila at lumabas na ng bahay.

Nang makalabas ako ng gate ay bumungad sa aking harapan si Felix na nakasakay sa bisekleta nito. Umangkas ako sa kanya at nag-simula na siyang mag-pedal. Nasira yung bisekleta nung na-aksidente ako kaya pina-ayos muna sa ngayon. Nag-favor si na mama't papa kay Felix na makiki-sabay na muna daw ako sa kanya. Wala naman akong choice kaya't pumayag nalang. Ayoko namang mag-lakad araw-araw.

We arrived at the university. Felix parked his bicycle and followed me. Nauna na akong naglakad kasi mag-aalmusal pa ako dahil sa hindi ako kumain. Late na kasi akong nagising kaya nagmamadali na ako kanina. Nabigla ako nang umakbay siya sa akin.

"Ang bigat ng kamay mo" reklamo ko at pilit na ini-alis ang kamay niya sa aking batok.

Sa mahigpit niyang pagkaka-akbay sa akin ay wala akong pwersang mai-alis 'yon. Patuloy lang kaming naglalakad sa kahabaan ng campus nang di ko ma-iwasang mapansin ang mga estudyanteng nagti-tinginan sa amin.

Then, I noticed that it's not me that they're staring at, it was Felix. What's happening? Sinasabayan pa nila ito ng pabulong kaya hindi ko tuloy ma-iwasang ma-curious.

"Felix, didn't you notice something?" tanong ko sa kanya.

"Notice what?" balik-tanong nito at ini-alis ang kamay niya sa batok ko.

"Everyone's staring at you"

Inilibot niya ang kanyang tingin sa mga estudyanteng kanina pa siyang pinag-uusapan. "It's normal. Sa pogi ko ba namang 'to"

"Napaka-hangin mo talaga kahit kailan" sabi ko nalang dahil sa hindi na talaga nagse-seryoso ang isang 'to. "Siguro may ginawa ka noh?" I gave him a malicious look. "Siguro may-"

"Hoy bago mo ituloy 'yang sasabihin mo, I just want you to know na desente akong tao"

"Bakit, wala naman akong sinabi ah. Napaka-defensive mo naman"

"I know you, Migs. Alam ko kung ano yang nasa isip mo"

I chuckled. "So, ano nga? Bat ganyan sila maka-tingin?"

"Why do you care so much? Nagse-selos ka siguro noh?"

"Jealous my ass. Kahit buong mundo pa tumitig sayo, wala akong pake"

He smirked. "Talaga lang ah"

"Excuse me. Felix, right?" tanong ng isang babae nang makalapit ito sa amin.

"Ah, opo" sagot naman ng katabi ko.

"Omg. Ikaw nga" she shouted out of excitement and saw her blushed.

"Can I take a pic? If okay lang" she asked.

"Yeah. Of course"

"Thank you. I'm your big fan. Simula nung kumanta ka nung event last week, hindi ka na mawala sa isip ko" she's blushing so much that she almost looked like a hotdog. "Excuse me, can you take a pic of us? If okay lang din sayo" she then asked me.

"Sure. No problem"

"Salamat" sagot niya at binigay ang phone nito.

Kinuha ko 'yon at pumuwesto sa kanilang harapan. "Ready? One, two, smile" I took a pic of them at binalik sa kanya ang phone.

"Thank you so much. I really hope na gagawa ka ng mga song covers. I'm sure dadami pa mga hahanga sayo" she said and widely smiled.

She waved her hands and walked out.

Nagkatinginan nalang kami ni Felix sa isa't-isa. What was that all about?

To be continued.