Black Love {Dramione Fanfiction}

Part 41

Παρελθόν Σείριος & Ναρκίσα

Περπατάω μέσα στις φυλακές του Αζκαμπάν προσπαθώντας να βρω το κελί με τον αριθμό 113. Το κελί όπου ο ξάδερφος μου με το όνομά Σείριος Μπλακ βρίσκεται μέσα. Μυρίζει τόσο απαίσια εδώ μέσα. Όλα είναι απλά απαίσια εδώ μέσα. Μετά από τόση ώρα βλέπω μπροστά μου το κελί με τον αριθμό 113. Παίρνω μια βαθιά ανάσα καθώς βγάζω το ραβδί μου και σημαδεύω την πόρτα. Ρίχνω ξόρκι και η πόρτα ανοίγει με δύναμη. Ο Σείριος ταράζεται αλλά μόλις βλέπει ότι είμαι εγώ ηρεμεί. Είναι στα χάλια του όπως πάντα. Μπαίνω μέσα στο κελί και τον πλησιάζω.

"Ναρκίσα." λέει σιγά το όνομά μου και χαμογελώντας

"Σείριος." λέω το όνομά του χαμογελώντας και αγκαλιαζόμαστε. Στη συνέχεια φεύγω από την αγκαλιά του και κοιταζόμαστε

"Για να ήρθες εδώ σίγουρα θα θες κάτι από μένα." γελάω κοιτάζοντας κάτω

"Βλέπω με έχεις μάθει." κουνάει το κεφάλι του θετικά

"Αυτή την φορά σε θέλω για κάτι καλό Σείριος." ο Σείριος πρώτη φορά με βλέπει τόσο σοβαρή. Καταλαβαίνει ότι τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Γυρίζω προς τα πίσω και πλησιάζω προς το μικρό παράθυρο που υπάρχει μέσα στο κελί.

"Ο θάνατος μου πλησιάζει Σείριος. Κάποιος πρέπει να προσέχει τον Ντράκο. Και διαλέγω εσένα. Σου έχω εμπιστοσύνη." ταράζεται μόλις ακούει ότι ο θάνατος μου πλησιάζει. Τον κοιτάζω ξανά.

"Τι εννοείς ότι ο θάνατος σου πλησιάζει;" ρωτάει τρομαγμένος

"Θα κάνω κάτι σε λίγες μέρες όπου θα προκαλέσει τον θάνατο μου. Και να ξέρεις, μόλις πεθάνω, θα πλησιάζει και ο μεγάλος πόλεμος στο Χόγκουαρτς." κουνάει το κεφάλι του αρνητικά και πηγαίνω κοντά του

"Σε παρακαλώ ξάδερφε άκουσε με. Θέλω να προστατέψεις τον Ντράκο και να παλέψεις σε αυτόν τον πόλεμο. Θέλω να είσαι εσύ που θα δημιουργήσεις μία μεγάλη ομάδα ώστε το Χόγκουαρτς να γυρίσει ξανά στο φως και με εσένα να το κυβερνάς." μόλις ακούει αυτά τα λόγια γελάει όμως ξέρω ότι στο τέλος θα με ακούσει

"Ναρκίσα, είμαι φυλακισμένος. Αυτή η φυλακή είναι για πάντα. Θα πεθάνω εδώ μέσα." χαμογελάω ενώ τα χέρια μου ακουμπούν στο πρόσωπο του

"Και αν σου έλεγα ότι μπορώ να σε ελευθερώσω κάνοντας αυτή την συμφωνία μαζί μου;" με κοιτάει τόσο επίμονα και τόσο σκεπτικός. Μέχρι που στο τέλος συμφωνεί μαζί μου. Είμαι τόσο χαρούμενη γι'αυτό.