Chapter(12)

655 94 17
                                    

[[ UNICODE ]]

Breeze🍃

ဖေးယွီ နှုတ်ခမ်းထက် ခပ်ညစ်ညစ်အပြုံးတစ်ခုဖြစ်ပေါ်လာပြီး ယောင်ဝါးဝါးအသံနှင့် မိမိအောက်မှ ဦးးကိုကြည့်ကာ..

"ဦးး..က ဘာလို့ကျွန်တော့်အိပ်မက်ထဲရောက်နေတာလဲ ဟင် "

ယောင်ကိုင်းနေတယ့် နှုတ်ခမ်းအစုံကိုလျစ်လျူရှူရင်း ယွင်းရှီ က အိပ်ယာမှလူးလဲထသည်။ သို့ပေမယ့် အရာမတွင်ပါဘဲ မွေ့ယာထက်နောက်တစ်ဖန်နှစ်မြုပ်သွားခဲ့သည်။ ထိုကလေးက ညုတုတုပြုံးပြလာပြီး..

"အပြင်မှာချစ်လို့မရပေမယ့် အိပ်မက်ထဲမှာတော့ ချစ်လို့ရတယ်မလား??"

မျက်လုံးအစုံက ရဲရဲနီနေပြီး ဖေးယွီပုံစံက တစ်ခုခုကိုတောင်းဆိုနေသလိုပင်..။ နောက်ပြီးပြောတယ့်စကားတွေကလဲ ရူးကြောင်ကြောင်ဖြစ်နေတာမို့..

"ဖေးယွီ ဒါက အိပ်မက်မဟုတ် အွတ်..."

စကားကိုတော့ပြီးဆုံးအောင် ပြောခွင့်ပေးသင့်တယ်မဟုတ်လား??ခုတော့ ပူထူနေတယ့်နှုတ်ခမ်းပါးတို့က ထပ်မံပိတ်ဆို့ခံလိုက်ရကာ လည်ပင်းနဲ့ ညှပ်ရိုးတို့က စစ်ခနဲ စစ်ခနဲ..။

"ဦးးကို အရမ်းချစ်တယ် "

"မလုပ် မလုပ်နဲ့ ဖေးယွီ"

ထိုကလေးက အရာအားလုံးကိုဥပေက္ခာပြုထားတာလား? မကြားချင်ယောင်ဆောင်နေတာလား ယွင်ရှီးမတွေးတတ်၊ သေချာတာကတော့ မိမိအပေါ်ပိုင်းမှာအဝတ်မရှိတော့၊

"ယွီအာ..မလုပ်ပါနဲ့"

ကိုယ်က အသိဝင်လာအောင် ယွီအာလို့ခေါ်လိုက်သော်လည်း ထိုကလေးကတော့ သူတွေးချင်တာကိုသာတွေးသည်။

"ဦးးကို ကျွန်တော်ပြောဖူးတယ်နော်၊ ယွီအာလို့ ခေါ်ရင် Sugar Daddy လုပ်ရမယ်လေ၊ ခုတော့သဘောတူလိုက်ပြီပေါ့"

"မဟုတ်ဘူး..အိပ်မက်မဟုတ်ဘူး မင်းအသိစိတ်ကိုထိန်းပါဦး ယွီအာ ငါပြောနေ​ကြာလား??"

ဖေးယွီ ကတော့သူ့အလုပ်ကိုသာ ကြိုးစားပမ်းစားနှင့် ဆက်လုပ်နေပြီး သူ့စကား များကိုမကြားရသည့်နှယ်၊

"ဦးးကျွန်တော်မရတော့ဘူး"

"ဖယ်ပေး.."

အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး အေးခနဲဖြစ်သွားပြီးတယ့်နောက်မှာ ယွင်ရှီး တစ်ကိုယ်လုံးတုန်ယင်လာပြီး မျက်ရည်များကလဲ အထိန်းအကွပ်မဲ့စွာဖြင့် တသောသောကြွေသည်။

"Breeze"Where stories live. Discover now