Korku-Suz

***
"Olmuyor."dedim dişlerimin arasından fısıltı bağırırcasına.Parmağıma o kadar çok abanmıştım ki parmak boğumlarım beyaz kesilmişti.Parmağımın üzerinde ki kesik biraz daha sızladığında elimde ki Sniper'ı  serbest bıraktım.Gözlerine sinir doldu ve işaret parmağını bana salladı.
"Olmuyor yok!Yapacaksın,bu senin işin!"dedi ve omzumda daha yeni başladığım için olan askıyı yeniden geriye omzumun üzerine çıkarttı.Alnımdan akan ter yaptığım stresin kanıtı gibi bir damgaydı.Terimin o kadar soğuk olmasına rağmen vücudumu yakması inanılmaz bir acıydı.En acısıysa bana bunu yapmanın işkence çektiriyor olmasıydı.

"Bu benim değil,senin işin."diye yineledim.Ama beni dinlemeden yapmam gereken hareketi kendi silahında denedi.Sonra gözlerimin içine baktı.Kahverengi gözleri benim gözlerimi emiyordu.Büyük elleri ellerimi kavradı ve beni kendine çevirdi.Kendini o kadar bu işe adıyordu ki içinden başka bir insan çıkıyordu.
"Bu benim işim,senin intikamın."dedi  ellerimi daha da sıkarak.Kaşlarını kaldırarak dediği şeye beni inandırmaya çalışıyordu,her zaman yaptığı gibi.Ama benim ne olduğumu benden daha iyi bilmesine rağmen her zaman unutuyordu.Ben kimseye inanmazdım.Himseye güvenmez ve kimseye bağlanmazdım.Düşüncelerim,duygularım ve yaşadığım dehşet verici anlar ruhumdan saniyeler içerisinde havalanınca mükemmel siyahlıkta ki Sniper'ı elime alarak nişan noktasına vardım.Siyah dalgalı saçlarım omuzlarımı gıdıklıyordu.
"Omzun geriye."diye yineledi."Nefesini tut."
Sanki bu işi kendisi yapcakmış gibi öğretiyordu bana herşeyi.Sanki bunu yaparken hissettiğim duyguları kendiside hissedecekmişcesine.Alnımın sağ tarafından kaşıma doğru bir ter daha damladı.Ve terin aktığı yer birkez daha yandı.Düşüncelerim aklıma son kez doldu ve ben tetiğe bastım.Düşündüğüm şey karşıda ki adamı nasıl mükemmel öldürdüğüm değil,elimde ki muhteşem Sniper'ın tetiğine basınca nasıl mükemmel ses çıkardığıydı.Çünkü eğer karşıda ki belkide benim elimden herşeyimi almış,tüm gençliğimi bitirmiş,beni ufacık avuç kadarken kim bilir nelere muhtaç etmiş adamı düşünseydim bu ilk kez yapacağım iş başımıza ölüm getirirdi.Belkide daha kötüsünü.
Çok korkuyordum.
Tetiğe basmamla Sniper'ımdan çıkan kurşun filmlerde ki gibi yavaş çekimde değildi can almaya giderken.Benim gözlerim tek bir parmağımla tek bir salisede neler yapabileceğime şahit olmuştu.Bu yaptığımla başıma neler geleceğininse habercisiydi.
Sahi,ölümden kötü ne olabilirdi?