Forgive me ✔️

🥀22🥀

Άνοιξα τα μάτια μου και κοίταξα το κορμί του δίπλα μου. Έβαλα τα χέρια μου γύρω του και τον κοίταξα. Άνοιξε τα μάτια του και με φίλησε.
"Καλημέρα"
"Καλημέρα" είπα και μπήκα καλύτερα στην αγκαλιά του.
Άκουσα κλάμα και σήκωσα το σώμα μου.
Σηκώθηκα από το κρεβάτι και πήγα στο δωμάτιο του μικρού. Τον κοίταξα και τον πήρα αγκαλιά.
"Τι έπαθε το αντράκι μου;"
"Είναι παραπονεμενο που το άφησες μόνο στο κρεβάτι " είπε ο Στέφανος και ήρθε από πίσω μου.
"Ίσως κάνουμε κάτι για αυτό μετά" είπα και με κοίταξε.
"Πάω να κάνω καφε" είπε και με φίλησε στην βάση του λαιμού και έφυγε.
"Ποιος θα πάει να φάει κρέμα;;;" Είπα και τον πήγα κάτω.

(•••)

Έβαλα το κέικ στο φούρνο και ένιωσα δύο χερια να με τραβάνε από την μέση. Με γύρισε στο μέρος του και με φίλησε πεταχτά.
"Τι φτιάχνεις πάλι;"
"Θα χαλούσε το γάλα και είπα να φτιάξω ένα κέικ." Είπα και με σήκωσε και με έβαλε στον πάγκο.
"Ναι ε;" Είπε και με φίλησε πεταχτά.
"Ναι γιατί;"
"Πολύ ζέστη δεν έχει εδώ πέρα;" Είπε και έπιασε την άκρη της μπλουζας μου...
"Ο μικρός είναι στο σαλόνι" είπα αλλά δεν πτοήθηκε... Έσκυψε και άφησε ένα φιλί λίγο πιο πάνω από την αρχή της φόρμας μου.
"Στέφανε" είπα και με κοίταξε...
"Παρακαλώ;" Είπε και άφησε και δεύτερο.
"Θα μου το πληρώσεις αυτό"
"Μην είσαι σίγουρη" είπε και άφησε και τρίτο. Σηκώθηκε στο ύψος μου και με φίλησε πεταχτά.
"Μου αρέσει η επιρροή που έχω πάνω σου" είπε και έφυγε από την κουζίνα. Βγήκα από την κουζίνα και τον είδα να παίρνει τον μικρό αγκαλιά.

(•••)

Πήγα στην κουζίνα και έβγαλα το κέικ από τον φούρνο. Έκλεισα τον φούρνο και άφησα το κέικ στην άκρη να κρυώσει.
Πήγα να πλύνω τα πιάτα αλλά με τράβηξε πάνω του.
"Ο μικρός κοιμήθηκε" είπε και τον κοίταξα.
"Και εγώ έχω να πλύνω πιάτα" είπα και έκανα να πιάσω το σφουγγάρι.
"Όχι τώρα" είπε και με σήκωσε. Τύλιξα τα πόδια μου γύρω του και ένωσα τα χείλη μας. Με πήγε στο δωμάτιο και έκλεισε την πόρτα. Με άφησε πάνω στο κρεβάτι και έπιασε την άκρη της μπλουζας μου και την έβγαλε. Κατέβηκε στην κοιλιά μου και άφησε μια σειρά από φιλία μέχρι που ξανά ανέβηκε στο ύψος μου. Ένωσε τα χείλη μας και αφαίρεσε το παντελόνι μου. Έβαλα τα χέρια στην άκρη της μπλουζας του και την έβγαλα. Έβγαλε την ζωνη του και το παντελόνι του. Ακούμπησε το σώμα του στο δικό μου και  με κοίταξε.

(•••)

Καθομουν στην αγκαλια του και χαιδευα το χερι του. Χαμηλωσε το βλεμμα του και με κοιταξε.

"Σε αγαπαω παρα παρα πολυ"
"Κι εγω ζωη μου" ειπα και εκλεισα τα ματια μου. Δεν πρόλαβε όμως να με πάρει ο ύπνος. Άκουσα το κλάμα του μικρού και σηκώθηκα από το κρεβάτι. Πήγα μέσα και τον πήρα στα χέρια μου.
"Τι έπαθες μικρέ μου πρίγκιπα ;" Είπα και τον κούνησα ώστε να ηρεμήσει. Μόλις κοιμήθηκε τον έβαλα να κάτσει και πήγα δίπλα στο δωμάτιο και τον κοίταξα.

2 χρόνια μετά

Βγήκα έξω από το ιατρείο και κοίταξα το χαρτί... Ήταν ένα καρδιογράφημα... Αλλά όχι δικό μου. Υπέροχα. Αφού χτυπάει μπορώ να του το πω. Ήθελα να βεβαιωθω να είμαι σίγουρη.

Μπήκα μέσα και τον είδα να κάθεται στον καναπέ. Ο μικρός έτρεξε πάνω μου και χαμήλωσα στο ύψος του για να τον αγκαλιάσω.
"Τι κάνει το αντράκι μου;" Είπα και τον φίλησα εξαφανίστηκε από μπροστά μου και πήγα σοβαρή δίπλα στον Στέφανο.
"Εγώ δεν έχει;" Είπε και σουφρωσε τα χείλη του.
"Πρέπει να μιλήσουμε" είπα χωρίς να τον φιλήσω. Με κοίταξε αγριεμενος.
"Πρώτα θα κάνεις αυτό όταν με βλέπεις και μετά θα λες ότι θες" είπε και με φίλησε. Απομακρύνθηκα.
"Μιλάω σοβαρά Στέφανε"
"Τι συμβαίνει Εύα; " Σηκώθηκα και πήγα στην τσάντα μου και έβγαλα το κουτάκι και το χαρτί.
" Στέφανε θέλω .."
"Με χωρίζεις έτσι δεν είναι; Και το είπα δεν είμαστε για την ρουτίνα των παντρεμένων. Συγγνώμη έγινα βαρετός ε; Συγγνώμη θα αλλάξω αλήθεια. Θα προσπαθήσω να γίνω ...  αλήθεια" είπε αναστατωμένος. Τον κοίταξα και γέλασα.
"Είσαι χαζός. Ζω εγώ μακρυά σου;" Είπα και τον τράβηξα πάλι να κάτσει δίπλα μου. Του έδωσα το κουτάκι και με κοίταξε.
"Δεν με χωρίζεις έτσι; Αν το ανοίξω δεν θα βρω την βέρα σου εδώ μέσα " είπε και γέλασα
"Όχι Στέφανε" είπα και πήρε βαθειά ανάσα άνοιξε το κουτί . Είχα μέσα μια μπιπιλα και δύο τεστ εγκυμοσύνης.
Σήκωσα την μπλούζα μου μέχρι πιο κάτω από το στήθος είχε ξεκινήσει να φαίνεται ελάχιστα. Του έδωσα το χαρτί και με κοίταξε. Έγραφα επάνω ότι δεν το άκουσα αλλά ζήτησα ένα χαρτί. Δεν ήθελα να την ακούσω χωρίς τον Στέφανο. Ξανακοίταξε τα πράγματα μπροστά του και με κοίταξε. Του έδωσα μια φωτογραφία υπερήχου και την κοίταξε.
"Ευα..." Είπε και με κοίταξε χαμογελώντας. Σηκώθηκε όρθιος και έσκυψε στην κοιλιά μου. Άφησε ένα φιλί πάνω της κάτι που με έκανε να ανατριαχιασω.
"Σε αγαπάω" είπε και με φίλησε στα χείλη.
"Αν ξανασκεφτείς ότι είμαστε σε ρουτίνα ή ότι σε βαρέθηκα και με κούρασες και σε χωρίζω την έχεις βαμμένη κακομοίρη μου" είπα και με κοίταξε.
"Σε ευχαριστώ..." Είπε και με φίλησε ξανά.

Χενλο και από εδώ κόσμε του γουατπαντ

Ελπίζω να είστε εδώ και για το τέλος αυτής της ιστορίας έχουν μείνει ένα με δύο κεφάλαια για το τέλος της και αυτό με στεναχωρεί ελάχιστα αα έρχεται σύντομα ανακοίνωση για να επιλέξετε το επόμενο που θα θέλατε να δείτε.

Θα είστε άμεσα σε 4 επιλογές. Η ανακοίνωση θα ανέβει και στα δύο τρέχον βιβλία μου και θα είναι η ίδια

Τα λέμε αγάπες μου

Αντίο

Η συγγραφέας σας