Φίλοι.....;

Αναστασια

Η Αναστασία και ο Στέφανος μετά από ό,τι έγινε,κοιμήθηκαν αγκαλιά.
Μετά από 2 ώρες
Η Αναστασία μέσα στον ύπνο της,άκουγε το κουδούνι να χτυπάει. Ένιωθε σαν να της τρυπάνε το κεφάλι. "Ωχ,Θεέ μου το κεφάλι μου",μονολογούσε,καθώς έπιανε το κεφάλι της. Σηκώθηκε για λίγο. Τότε ήταν η στιγμή που συνειδητοποίησε ότι είχε αποκοιμηθεί στον καναπέ."Γιατι ειμαι εδώ;"σκέφτηκε και τότε πρόσεξε το χέρι που είχε τυλιχτεί γύρω της. Γύρισε το βλέμμα της και είδε πως δίπλα της ήταν ο Στέφανος γυμνός. Ξαναγύρισε και κοίταξε τον εαυτό της. Ούτε αυτή φορούσε τίποτα. "Παναγία μου,τι έγινε εδώ!"σκέφτηκε,ενώ άκουσε το κουδούνι και πάλι να ηχεί στα αυτιά της.Πανω στον πανικό της έβαλε την μπλούζα του Στέφανου,καθώς ήταν το πρώτο πράγμα που βρήκε μπροστά της και πήγε να ανοίξει.
-Γιάννης:Επιτέλους! Γιατί δεν άνοιγες τόση ώρα;
-Αναστασία:Εεε...κοιμομουν!
-Ειρήνη:Είσαι καλύτερα;
-Γιάννης:Γιατι φοράς την μπλούζα του Στέφανου; είναι ακόμη εδω;τη ρώτησε και η Αναστασία κοίταξε τον εαυτό της. Όντως η μπλούζα που φορούσε ήταν του Στέφανου. Τότε ο Γιάννης κοιτάει στον καναπέ και βλέπει τον Στέφανο. Αμέσως τον δείχνει στην Ειρήνη με νόημα. Τότε και οι δυο γύρισαν στην Αναστασία και της ζήτησαν εξηγήσεις.
-Αναστασία: Παιδιά,δεν κατάλαβα πως έγινε. Αλήθεια. Δε θυμάμαι τίποτα!τους είπε την ώρα που άνοιξε τα μάτια του ο Στέφανος. "Που είμαι;"αναρωτήθηκε μόλις ξύπνησε καθώς κοιτούσε τον χώρο γύρο του και δεν ήταν ακόμη σε θέση να τον αναγνωρίσει.