The truth behind your eyes

1: De ontmoeting

Pov Harry
'Mam, ik ga zodadelijk uit met vrienden. Vind je dat oké?' Ik neem plaats naast mijn moeder op de bank die goedkeurend knikt. 'Goed, wees op tijd thuis en wees voorzichtig.'

'Altijd mam' ik druk een kus op haar wang en sta weer op.

Ik loop even snel weg om mijn spullen te nemen. 'Hier,' zegt mijn moeder terwijl ze me een briefje van twintig euro aanreikt. 'Geniet er maar van.' Ik geef haar een knuffel. 'Bedankt mam, ik zie je morgen dan wel. Ik zal voor twaalf uur weer thuis zijn' nog een vlugge kus druk ik op haar wang waarna ik naar de voordeur loop zodra er word aangebeld.

'Hey Harry!' Zegt jace die me een mannelijke knuffel geeft. 'Komop de rest wacht al op ons' we lopen naar zijn auto op de oprit waar zachtjes muziek uitklinkt. Ik trek het portier open en de lucht van sigaretten komen me tegenmoet. Ik rook niet en drink al helemaal niet! Ik ben dan ook nog net geen zeventien. Maar dat veranderd morgen! Dus we gaan nu alvast mijn verjaardag vieren, en morgen vier ik het met mijn moeder.

Dat dacht hij toch...

Dat hij de volgende ochtend weer gewoon op de bank zou zitten met zijn moeder.

Zodra de jongen met blauwe ogen het café in zou lopen, zou hij recht op zijn doel afgaan.

We lopen het café in en gaan naar de rest van ons groepje. 'Alvast gefeliciteerd maat!' Zeggen ze tegen me en ik glimlach en bedank hun. Ik ben altijd de stillere onder ons geweest. Op school ben ik populairder, maar zij staan nog steeds een treedje hoger dan mij. Ze weten dat ik niet met hun omga voor de populariteit. Eerlijk gezegd hou ik niet van al die aandacht.

'Wanneer bijna iedereen gaat roken blijf ik alleen achter met alex.

'Ik ga snel even plassen. Ga je nog wat drinken halen?' Ik knik en drink het laatste beetje van mijn cola op terwijl Alex gretig zijn bier drinkt en de lege fles aan mij geeft. Ik trek een vies gezicht bij de stank van het drinken.

Ik loop naar de bar en ga afwachtend op een krukje zitten

'Hey' hoor ik een stem naast me zeggen waardoor ik snel naast me kijk. Twee felblauwe ogen kijken diep in de mijne. Mooie ogen, denk ik bij mezelf.

Niet wetende dat deze mooie ogen op het laat van de avond in zo'n steenharde blik konden veranderen.

'Wil je wat drinken?' Ik kijk even achter me maar zie de rest van ons groepje nog steeds niet.

'Ja sure' zeg ik glimlachend. 'Drink je of niet?' Ik schud meteen mijn hoofd wat hem doet lachen. 'Ik ook niet. Cola goed dan?' Ik knik en hij wenkt de barman. 'Twee cola's alstublieft' de man knikt en zet even later het drinken voor onze neus neer.

'Wat is je naam?' Vraagt hij dan. 'Harry, de jouwe?'

'Louis, mooie naam trouwens.'

Ik voel mijn wangen een kleurtje krijgen en mompel iets al bedankt.

'Ben je hier met vrienden?'

Ik knik en weer scannen mijn ogen de ruimte af. 'Ze waren buiten gaan roken. Ik zie ze nu nergens' ik tuur rond en zie Alex vanuit de toiletten komen. 'Ik kom zometeen terug, ik moest wat drinken halen voor ze' ik bestel snel een aantal biertjes en glimlach verontschuldigend naar Louis waarna ik naar hun tafel snel.

'Ik ga even bij hem daar zitten' ik wijs snel achter me en ze knikken alleen maar.

Louis keek om zich heen zodra Harry weg was. Dit is zijn kans. Hun kans op wraak. Snel doet hij het goedje dat hij kreeg in Harry's glas. Alles verloopt volgens plan... een grijns bespeelt Louis lippen.

'Ben er weer' zeg ik terwijl ik weer op de kruk plof. 'Zit je niet liever bij hun?' Zegt hij en ik schud mijn hoofd. 'Maakt niet echt uit. Ik vind het nooit echt leuk als mensen dronken zijn' zeg ik schouderophalend.

Ik neem een gretige slok van mijn drinken en trek een zuur gezicht. Wat smaakt het opeens raar. Zal wel, ik neem nog een slok en probeer weer de vreemde smaak.

'Alles goed?' Vraagt Louis en ik zie sterretjes voor mijn ogen springen. Ik sta op en het café lijkt rond me te draaien.

'Ik moet even naar buiten. Voel me niet goed' pers ik er langzaam uit. 'Ik help je wel kom maar'

'Goed, deel 1 van het plan geslaagd.' Denkt Louis ik zijn hoofd en kijkt naar de wankelende Harry.

'Hier zullen we om de hoek even zitten.' Ik knik alleen maar en het zweet staat op mijn voorhoofd. 'Alles draait' zeg ik naar adem happend. 'Gaat zometeen wel over' zegt Louis en ik kijk op. Een grijns ligt om
Zijn lippen en ik frons. Een bezorgde blik veranderd in een steenharde blik die geen medelijden heeft. 'Nou, slaapwel zou ik zeggen' hij trapt een steentje weg.

'W-waarom lach j-je?' Weet ik uit te brengen voor alles zwart word.

Pov. Louis
Ik kijk naar de ineengezakte Harry en sms de jongens met: plan geslaagd. Piepende remmen doen me opschrikken en de jongens komen uit het busje. 'Goed werk' ze tillen hem in het zwarte busje.

Zijn armen worden achter zijn rug vastgebonden net als zijn benen die tegen elkaar worden gebonden.

Oh arme Harry, jij gaat onze pijn van jaren geleden ervaren...

Ik kijk grijnzend naar Liam terwijl Zayn en Niall lipbijtend naar de jongen kijken die roerloos op de grond ligt van het busje. 'Watjes' zeg ik tegen hun.

Eerste hoofdstukje!