جنه احلامى

الفصل العشرون

***********الفصل العشرون*************

فى صباح اليوم التالى

عمر كان خلاص رجع لصحته تانى ودخل أخد شاور وخرج لبس هدومه ونزل يفطر
جنا كمان استيقظت وزخلت اخدت شاور واتوضت  وخرجت أدت فرضها ولبست دريس أزرق وعليه ورد صغنن وعليه حجاب أبيض وعليه ورد أزرق ومن غير ميكب كانت كالبدر فى طلوعه
فى الأسفل
عمر كان قاعد على السفره بيتناول قهوته وسمع حد نازل على السلم بيبص لقا حوريه نازله من السما ملاك برئ تاه فى شكلها ومفاقش الا لما لقها جلست بجواره لتتناول الافطار فى صمت
عمر باستغراب لأنها مبقتش بتعاندوا زى الأول
عمر بتصنع الجديه : انتى لابسه ليه ؟
جنا ببرود : أنا مش قولتلك عايزه أروح الجامعه وخلى حد يوصلنى
عمر : وأنا أظن مديتكيش راى مش ممكن تعمليها وتهربى
جنا : وانا قولتلك ده نصيبى خلاص وانا مقدرش أهرب منه ياريت بقا تشوفلى حد يوصلنى
عمر بسخريه : حضرتك متجوزه كيس جوافه انا هاخلى اى حد يوصلك وخلاص انا ال هوصلك
جنا لسه هتعترض قاطعها صوته الحازم
عمر بصرامه : قولت أنا ال هوصلك ومش عايز اسمع كلمه تانيه لإما مفيش جامعه خالص
جنا هزت راسها بقلة حيله
عمر قام وقف وقال : لو خلصتى تعالى ورايا على العربيه وسابها وخرج
جنا وهى تقلد صوته : لو خلصتى تعالى على العربيه حكم قراقوش هو وخرجت وراه وجت تركب ورا
عمر بسخريه : إنا مش خدام المدام أنا تعالى جمبى
جنا بتذمر : يووووه بقا وركبت جمبه وهو ساق العربيه بسرعه عاليه ووصله عند الجامعه هى لسه هتنزل
عمر مسكها من دراعها : حسك عينك تكلمى حد هنا متنسيش انك متجوزه ياهانم
جنا بألم من مسكته : أاااه سيب ايدى بتوجعنى وبعدين أنا عمرى ماكلمت حد غريب ارتحت كده
عمر ساب دراعها : متمشيش الا لما اجى اخدك
جنا بضيق : حاضر ونزلت من العربيه
عمر اتنهد ومشى

عند ميرا ذهبت الجامعه ولم تجد ملك استغربت جدا وقلقت عليها اووى وبترن عليها ومبتردش اتصلت بمروان
مروان : ياصباح الجمال على أجمل عيون
ميرا بكسوف : صباح النور عامل ايه
مروان : بقيت كويس لما كلمتك
ميرا : بقولك هى ملك مجتش ليه وقافله تليفونها
مروان بضيق : ملك مش عجبانى اليومين دول ياميرا وجنا وحشتنى العيشه بقت خنقه أووى مبقناش نتلم زى الاول كلنا
ميرا بشفقه : متزعلش ان شاء الله هتتحل
مروان : عارفه أنا مبرتحش الا وانا بكلمك
ميرا : احم انا هاقفل دلوقتى علشان المحاضره
مروان : ههههههه انا عارف خدودك الطماطم عامله ايه دلوقتى سلام يازوجتى المستقبليه وقفل
ميرا بدهشه واستغراب بصت للهاتف وابتسمت رغما عنها
ودخلت محاضراتها

عند جنا
دخلت من الباب وكانت بتبحث على ميرنا
ميرنا شافتها من بعيد جريت عليها وهى فرحانه
ميرنا بفرحه : جوجو وحشتينى جيتى امتى ياوحشه خرجتى من براثينه أخيرا
جنا بضحكه وهى تحتضنها : لاء عفا عنى وخلانى أجى الجامعه بس هارجع معاه تانى
ميرنا : يعنى مش هترجعى بيت أهلك تانى
جنا بنفى : لاء طبعا هارجع اصل عمر مش بيحب العند ممكن لو جبتهاله براحه هيودينى عندهم
ميرنا بغمزه : أيوه ياعم ابتدينا نحب أهو
جنا بتوتر : ايه ال انتى بتقوليه ده ياميرنا أنا بساعده مش أكتر
ميرنا بسخريه : لاء ماهو واضح يلا ياختى المحاضره بدات