When Summer Begin

- 33 -

Miruelle

Piliin mo na ang Pilipinas

Kapuluang kwintas ng perlas

Piliin mo yakapin mo

Kayamanan nyang likas

Piliin mo ang Pilipinas

Hindi ko mapigilan ang sarili kong kumanta habang binabagtas namin ang mabatong daan.

Tatlong buwan na akong naninirahan dito ngunit tila ba lagi pa rin akong nahihiwagaan sa lugar na ito.

Mula sa mga ibon na malayang lumilipad sa himpapawid, mga punong sumasayaw kasabay ang hangin, mga ligaw na bulaklak na malayang namumukadkad at mga burol na nagluluntian.

Lahat nang mga iyon ay nandito sa lugar na iyon. Isama mo pa ang malakristal na tubig ng karagatan.

"You're happy." Napatingin ako kay Matt na nasa likuran ko.

"Why? Aren't you happy?" Tanong ko sa kanya at hinintay siyang makalapit sa akin.

"I'm always happy. But when you came into my life I think the word happy is so underrated to express how I feel each day. Knowing that there's you in my life." He said and cupped my face using his right hand.

"Minsan napapaisip nalang ako kung anong kabutihan ang nagawa ko para biyayaan ako ng Panginoon ng isang tulad mo." Sabi pa nito habang nakatitig sa aking mga mata.

I couldn't say a word. I'm so speechless. Sa tuwing kaharap ko siya nauubusan ako ng salita. All I can do is to stare at him too. Savoring his words.

"I love you so much sweetheart. At ikakamatay ko pagnawala ka."

And with those words. Bigla yatang nanuyo ang lalamunan ko.

I fake a laugh.

"Silly. At bakit naman ako mawawala. Kahit na mag-cheat ka pa sa akin hindi ako mawawala sa piling mo Matt. So don't die."

"What the? Bakit naman ako magch-cheat sayo sweetie. I would never do that. Ikaw lang ang babaeng mamahalin ko magpakailanman."

I pinch his nose and run away with my thoughts.

Of course Matt. Me too. As long as I'm healthy and breathing. Ikaw lang din ang lalaking mamahalin ko. Magpakailanman.

                          ✴ ✴ ✴ ✴ ✴ ✴

Kasalukuyan kaming napapalibutan ng mga trabahante ng hacienda. Nagtatapas sila ng mga tubo at saktong pahinga nila kaya ito sila ang pumakyaw ng paninda namin.

Masayang nakikipag-usap sa kanila. Bagamat hindi ko sila kilala ay sila na rin ang nagpakilala sa sarili nila. Taga kabilang Sitio pala sila.

"Mao diay ni ang gi-ingun ni Nene na murag diwata kuno. Tinuod diay. Kay gwapa man diay kaayo uy." (Siya pala yung sinasabi ni Nene na parang diwata. Totoo pala. Sobrang ganda pala niya.) Sabi nung pinakamatandang lalaki sa kanila.

Nakangiti lang akong nakikinig sa usapan nila kahit na hindi ko naiintindihan.

Buti nalang at tinatranslate ni Matt yung pinag-uusapan nila.

"Ah si Nene. Kumusta na po pala siya?" Tanong ko nang maalala yung batang napagkamalan akong diwata.

"Nagpasalamat siya ug dako. Kay natambalan iyang mama. Naa nitabang nila." (Nagpapasalamat siya ng malaki dahil nagamot ang mama niya. Meron tumulong sakanila)