Sabah gözlerimi açtığımda kollarım arasında yatan Magnus'a uzun uzadıya bakmıştım. Bugün akşam onun bu kattaki odaya taşınmasını sağlayacaktım. Sonrasında ise saraydaki insanlara onun varlığından söz edecektim.
Bunları düşünürken elimle yavaşça onun yüzünü sevdim ve sonrasında eğilip dudaklarına bir öpücük bıraktım. Yerinde hareket edip gözlerini birkaç kez kırparak uyanmıştı.
"Böyle uyandırılmak çok güzelmiş." Deyip dudaklarını yaladığında gözlerim dudaklarına kaydı.
"Böyle uyanmak da çok güzel." Deyip bulunduğumuz pozisyonu gösterdim. "Beni büyülüyorsun resmen."
"Ama hiçbir şey yapmıyorum ki..." demişti uykulu bir ses tonuyla konuşup. "Sadece size bakıyorum."
"Demek bir şeyler yapsan neler olurdu." Deyip onu bir kez daha öptüm. Tam o sırada kapım çalınmaya başlamıştı. "Lanet olsun!"
Sinirle ayaklanıp kapıdaki kişiye girebileceğini söylediğim zaman bir asker içeriye gelmişti.
"Prensim, üzgünüm bu saatte rahatsız ettiğim için."
"Bir sorun mu var?"
"Evet. Biraz önce sınırlarımız içinde bir büyücü yakalanmış. Yalnızca buradan geçtiğini ve bir zararı olmadığını söylese de büyü yaptığını tespit ettik. Şu an kraliçemiz ilgileniyor, sizin karışmanızı istemedi ama yine de fikrinizi sormam istendi."
"Annem benim fikrimi biliyor ama asla onaylamıyor. O yüzden ona bırakıyorum ve saygı duyuyorum. İletirsin kendisine."
"Peki Prensim." Diyerek adam odadan çıktığında sinirle soludum.
"Aptal büyücüler, hala buraya nasıl adım atabiliyorlar!"
Magnus yatakta oturur pozisyona geçip beni süzmüştü.
"Büyücüler ile bir sorununuz mu var? Bu ülkede istenmiyorlar diye biliyorum."
"İstenmemek mi? Elimde olsa hepsini öldürteceğim ama annem nedensizce insaflı davranıyor."
"Neden hepsini öldürtmek istiyorsunuz?"
"Babam zamanında büyücüler ile yakınmış, hatta büyücüler bu ülkede rahatça yaşayabiliyorlarmış. Ama sonra o yakın olduğu büyücüler birleşip önce büyükbabamı sonra da büyükannemi öldürüyor. Babamın bir kardeşini de öldürüp babamı da öldürmeye kalktıklarında babam her şeyin farkına varıp onlara savaş açıyor ve sonucunda hepsini öldürüyor. O andan sonra hiçbirine güvenmiyor ve önüne gelen her büyücüyü de öldürmeye yemin ediyor. Annem o kadar katı değil, sadece ülkede yaşamalarına yasak getirdi."
"Ama siz babanız gibi düşünüyorsunuz sanırım."
"Kesinlikle öyle düşünüyorum. İnsanlar ellerinde bir güç olduğu sürece her zaman güç hırsına kapılıp kötü şeyler yapmaya meyilli olurlar. Bu yüzden büyücüler tehlikelidir."
"Genelleme yapmak saçma değil mi? Yani... bütün insanlar kötü değildir ama içlerinde kötü olanlara denk geldik diye hepsinin kötü olduğunu mu düşünmemiz gerekiyor?"
"Magnus, bu konuda aksi bir düşüncen varsa bile çeneni kapamanı öneriyorum, asla fikrim değişmez çünkü."
"Anlıyorum. Kabalık ettim üzgünüm."
"Üzülme. Bu konuda fazla katı düşünüyorum hepsi bu." Deyip yanına ilerlemiştim. Ama nedense morali bozulmuş gibi bir hali vardı. "Moralini bozma lütfen, sana sinirlenmedim."
Uzanıp dudağına bir öpücük bıraktığımda zoraki de olsa gülümsemeye çalışmıştı.
"Yüzünü asma, bundan hoşlanmıyorum."
