4. Μπερδεμένα συναισθήματα!

1.4K 112 10
                                    

Αυγή!

"Τι εννοείς παγιδευτήκαμε; " έλεγα εγώ και πάλευα να ανοίξω την πόρτα.

"Εννοώ πως δεν ανοίγει από μέσα η πόρτα. Πρέπει να έρθει κάποιος και να μας ανοίξει." Μου εξηγούσε εκείνος με απόλυτη ψυχραιμία και συνέχιζε να με κοιτάζει που χτυπούσα για να μας βρουν.

"Θα κάνεις κάτι; με το ποτό δεν βρίσκεις λύση σε τίποτα."

"Και εσύ που φωνάζεις τι κατάλαβες;" έλεγε εκείνος.

"Δεν το πιστεύω αυτό που μου συμβαίνει." Έλεγα εγώ και ξάπλωσα πάνω στον πέτρινο τοίχο.

"Ενώ εγώ τρελαίνομαι που έμεινα εδώ κάτω μαζί σου παγιδευμένος."

"Ώρα είναι να μου πεις πως το έκανα και αυτό επίτηδες. Σε λίγο θα αρχίσεις να λες που σε γουστάρω και σε κυνηγάω από πίσω."

"Γιατί όχι; Αλλά ξέχασα πως είναι το αγόρι σου επάνω και περιμένει."

"Να μην σε νοιάζει τι κάνω . Δεν σου οφείλω καμία εξήγηση. Θέλω απλώς να βγω. Πιάσε το τηλέφωνό σου και πες στην Αιμιλία να μας ανοίξει γιατί το δικό μου έμεινε έξω. " Τον πλησίασα φωνάζοντας νευριασμένη.

"Μην μου λες τι να κάνω. " σηκώθηκε επάνω με ένα απαιτητικό βλέμμα. " Αν είχε σήμα εδώ μέσα πολύ ευχαρίστως θα έφευγα μακριά σου. Ήμουν μία χαρά πριν έρθεις εσύ. "

"Εγώ να δεις πόσο καλά περνούσα πριν έρθω εδώ. " του είπα και με άρπαξε με δύναμη από τα χέρια." Και εσύ δεν είσαι και το τυχερό λαχείο. Άρα αμοιβαία τα αισθήματα. "

"Α ναι πόσο καλά ;" είπε σαν ενοχλημένος.

"Υπερβολικά καλά. " του τόνισα σηκώνοντας τα φρύδια μου και παρατηρώντας τον θυμό στο πρόσωπό του.

"Λες ψέματα..." είπε με ένα σίγουρο χαμόγελο στα χείλη του και εγώ τον κοίταξα στα μάτια. " ο χορός είναι συναίσθημα , να αφήνεσαι στην μουσική. Όχι να χορεύεις επειδή πρέπει να το κάνεις. Ούτε να μετράς τα βήματα σου." Είπε εκείνος και με έκανε να μην ξέρω τι να του απαντήσω.

"Εσύ θα μου το μάθεις αυτό ; που το μόνο που κάνεις είναι να είσαι συνέχεια θυμωμένος και να έχεις μέσα σου τόσο μίσος. " πάλευα να πάρω πίσω τα χέρια μου.

"Όποτε θες μωρό μου είμαι στην διάθεσή σου. " έλεγε δαγκώνοντας τα χείλη του.

"Δεν είμαι το μωρό σου..." του έλεγα νευριάζοντάς με παραπάνω. " μείνε μακριά μου. " έβαλα απόσταση ανάμεσά μας. " ποτέ δεν θύμωνα και ποτέ δεν μιλούσα σε κανέναν έτσι. Μου βγάζεις τον χειρότερό μου εαυτό." Γύρισα την πλάτη μου. Τότε πέρασε μία μεγάλη αράχνη από διπλά μας και κόλλησα από φόβο επάνω του. "Άρη!" Ούρλιαξα το όνομά του ενώ τον αγκάλιαζα.

BILLIONAIRE! Feel the passion...Where stories live. Discover now