Uni
"ရွှီးး......."
ယဥ်ထိန်းရဲ၏အချက်ပြသံကြောင်းလျှို့ကျိုးကားကိုတုံ့ခနဲရပ်လိုက်သည်။
ယဥ်ထိန်းရဲက အချက်ပြတုတ်ကိုကိုင်ကာ သူ့ကားဆီတဖြည်းဖြည်းလျောက်လာတော့လျှို့ကျိုးရင်ထဲထိတ်ခနဲ။
ဒဏ်ငွေဆောင်ရတော့မည်ဆိုသောအသိလေးကဘဏ်ကဒ်လေးထဲကပိုက်ံဆံလေးတွေအတောင်ပေါက်တာမြင်ယောင်လာသလိုလို။
"ဒေါက် ...ဒေါက်..."
ကားတံခါးကိုခေါက်လာသောယဥ်ထိန်းရဲလေးကြောင့်တံခါးမှန်ကိုချလိုက်သည်။
တကယ်ဆိုမိမိက မီနီဖြတ်မောင်းသူမဟုတ်လား။
ယူနန်ကနေပြန်လာပြီးပထမဆုံးဆေးရုံကိုပြန်ဆင်းရမည့်နေ့တွင် မနေ့ညကတညလုံး အဖွဲ့သားများနှင့်သောက်ထားမှုကြောင့်နောက်ကျနေသောကြောင့်မီနီကိုဖြတ်မောင်းလာမိသည်။
"ဒေါက်တာ..."
ရင်းနှီးသောအသံဖြစ်သည့်အပြင် မိမိကဆရာဝန်ဆိုတာကိုလဲသိနေသောထိုသူကိုမော့ကြည့်မိတော့။
"ဗိုလ်ကြီးချန်..."
ဒဏ်ငွေလေးများလျော့ကြေးပေါ့ကြေးရမလားလို့ သွားတွေကိုအဆုံးထိဖြဲပြမိတော့ ခဏဆင်းခဲ့ပါဦးဒေါက်တာတဲ့။
"ဒေါက်တာ .. မတွေ့တာကြာပြီနော် ."
"ဟုတ်တယ်ဗိုလ်ကြီးချန် ..
ဒါနဲ့လေမြန်မြန်လေးချလန် ဖြတ်ပေးပါလား..
ကျွန်တော်နောက်ကျနေလို့ ...
ချန်လန်ဖြတ်ရမယ်...
ကျွန်တော်ဘာဖြတ်ရမှာလဲဒေါက်တာ...??"
"အာ..ဒီဗိုလ်ကြီးနယ်.. ချလန် ..ဘောက်ချာ....
ချန်လန်.. မဟုတ်ဘူး..
နောက်ကျနေပါတယ်ဆို.."
နှုတ်ခမ်းတလန်ပန်းတလန်နှင့်ရန်တွေ့နေတဲ့ဆရာဝန်လေး အဲ့လေ သူ့ထက်ကြီးတော့ဆရာဝန်ကြီးကို တကယ်ပဲ ကိုက်စားပစ်လိုက်ချင်ပါသည်။
"ဒေါက်တာက ကျွန်တော့်ကိုတွေ့တာမပျော်ဘူးလားး?"
"ပျော်ရမှာလားဗျ ဖမ်းခံထိတာကို.."
"အဆိုနောက်တခါမဖမ်းရအောင်မောင်းနော်အန္တရာယ်များတယ်..
ပြီးတော့ကျွန်တော့်ကိုဖုန်းနံပါတ်ပေး .."
YOU ARE READING
Come and Save Me
FanfictionUni ငယ်စဥ်ကတည်းက မိဘမရှိတော့သည် တွယ်တာစရာမရှိတော့သသည်မို့အသက်နဲ့ခန္ဓာကိုယ်နိုင်ငံတော်ကို ပေးလှူ ထားသော စံပြရဲ လေးဟာ တွယ်တာရမယ့်သူရှိလာချိန်မှာ..... ရွှေဘုံနန်းစံသူဌေးသား ဆရာဝန်လေးဟာ အတွေ့အကြုံ အသစ်တခုဖန်တီးလိုတာကြောင့် သူဌေးသားဂုဏ်ပုဒ်...
