JOURNEY TO THE VISEL KINGDOM (#JHP_WRITER)

Kingdom 10: Marketa

Chapter 10:

Bigla akong nanlamig nang makita ang isang malaking hayop na parang isang tigre. Kulay itim nga lang ang hitsura nito, halatang hindi ordinaryong hayop. Nanlilisik ang kanyang mga kulay pulang mata at nakaalerto ang buong katawan. Tila handa na umatake.

Bahagya siyang umalulong at pinakita ang mga matutulis na pangil.

Napaatras ako sa takot saka nagpalinga-linga sa paligid. Hindi ko alam ang gagawin ko.

Hindi ko rin naman magawang tumakbo kasi ilog ang nasa likuran ko.

Lalo pang nadagdagan ang takot ko nang may isa pang sumulpot sa gilid niya. Potek! Are they going to eat me? Double kill ba mangyayari sa akin ngayon?

Todo isip ako ng gagawin ngayon. Hindi ko magawang kumilos kasi alam ko konting galaw lang ay aatake ang mga tigre sa akin. Pero isang sigaw mula sa kung saan ang nagpaagaw ng atensyon ko.

Kasabay noon ay ang pag-atake sa akin ng mga tigre. Napasigaw na lang din ako sabay kumaripas ng takbo. Hindi ko alam kung saan pupunta pero lumulusot ako sa mga halaman.

Sadyang mabibilis nga lang tumakbo ang mga tigre kaysa sa akin kaya naman ay naabutan nila ako. Napatili ako nang muntik na akong dambahin ng isang tigre. Buti na lang at nakaiwas ako kaya nagpatuloy ako sa pagtakbo.

Parang gusto ko na maiyak sa takot. Feeling ko naglalaro kami ng patintero. Patayan nga lang sa pagkakataong ito. Todo iwas ako sa mga atake nila kapag naaabutan nila ako. Mabuti na lang at maraming puno rito kaya naman ay naiiwasan ko sila.

Dito ko talaga tuluyang napakinabangan ang pagiging black belter ko—

"Agh!" Halos mapasigaw ako sa gulat nang may mabangga akong tao.

Sa lakas ng impact nito ay natumba kaming pareho sa lupa. Laking gulat ko nang makita ang lalaking nakabanggaan ko.

"F-Finous?!"

Pati siya ay nagulat nang makita ako. Dali-dali akong tumayo at tiningnan ang mga humahabol sa akin. Pero nanlaki ang mga mata ko nang makitang dumoble ang bilang nila. Worst, pinapalibutan nila kaming dalawa ni Prinsipe Finous.

"Bwisit!" pagmumura ng katabi ko nang makatayo at dumikit sa akin. Masama ang tinging ipinupukol niya ngayon sa akin. So, pati pala siya ay hinahabol ng mga ito?

"Hindi ka ba talaga marunong tumingin sa dinadaanan mo?!" singhal niya sa akin. Nilabas niya rin ang kanyang espada at naging alerto sa mga hayop na nakapalibot sa amin.

"Pasensya na, ah? Bulag kasi ako," pamimilosopo ko sabay irap sa kanya.

Akmang magsasalita pa sana siya nang biglang umatake ang mga tigreng itim, sabay-sabay pa talaga. Napatakbo ako paatras. Si Finous naman ang sumalag at nakipaglaban.

Napanganga na lang ako nang makita kung paano siya gumalaw. Sobrang bilis at liksi nito. Ang lakas niya rin at parang sisiw lang kung hawakan niya ang mga ulo at bunganga ng apat na hayop. Tumalon pa siya sa ere sabay saksak at hampas ng espada sa mga ito.

Sa isang iglap lang ay nakahandusay na ang lahat ng mga hayop. Kitang-kita ko naman ang mga dugong dumadaloy mula sa espada ng hinihingal na si Finous. Tumutulo pa ito sa lupa. Maya-maya lang ay parang apoy na nasunog ang mga hayop sabay naglaho na parang abo sa hangin.

Natulala na lang ako sa nakita.

Wow... Just wow!

"Kamahalan!"

Nagsidatingan ang mga kasama namin na parehong hingal na hingal at pawisan. Halatang kakagaling lang din sa isang engkwentro.

"Abi!"