Prologue

8 0 0
                                    


Click* Click*
Pinicturan ang magandang tanawin ang dahilan kung bakit ako nagpunta rito. Saka sinend ko sa kanya ang larawan.

Pinagmamasdan ang bawat paghampas ng alon sa dagat. Napakagandang tanawin kung tutuusin, nang may pumukaw ng aking atensyon. 

"Iris!" tawag sakin ng isang pamilyar na boses na nagpakabog ng mabilis sa aking puso. Lumingon ako at mas lalong mas nalinawan bawat hakbang papalapit nito saken. Ganun din ang lakas ng tibok ng aking dibdib na animo'yisang bombang sasabog anumang oras.

"Yvo..." mahinang saad ko, ang taong  kaninang iniisip ko lang, narito na sya mismo sa aking harapan.  Ang lalaking minahal at ang taong pinili ko more than anything else. Oo pinili ko sya over sa karangyaang tinatamasa ko. Ganun ko sya kamahal, ginagawa nga ata akong baliw ng pag-ibig na ito. Tanga na kung tanga wala e mahal ko sya.

'Mahal kita, Yvo.' sabi ko sa aking isipan.

"Akala ko ba sabay tayong bibyahe papunta rito?" saad na tanong niya saken.
"Bigla ko kaseng hinanap ang dagat" mahinang sabi ko sa kanya. Pero hindi naman talaga yun ang dahilan.

//Flashback//

Kring*Kring*

Kinapa kung nasaan ang akin cellphone at saka tinignan kung sino ito.

ID Caller: Jacob Park

Answer| Decline

I choose not to answer alam kong pababalikin lang ako neto.

"Ibang klase..." sabi ko "ang haba ng tulog mo Iris ah" dugtong ko pa sa aking sinabi.


"At home kana sa bahay niya?" saad na tanong ko sa aking sarili. Bumangon na ako hinanap sya sa buong bahay.

"Yvo!" tawag ko sa kanya.

"Yvo!" tawag kong muli sa pangalan niya.

Lumabas ako ng bahay, nakita ko ang isang paper bag na may damit. Napangiti naman ako, nag-abala pa talaga siyang bilhan ako ng masusuot. Pero ang ipinagtataka ko ay bakit wala pa sya. Tumunog naman bigla yung phone ko, nagmessage pala sya. Binuksan ko naman agad ang message nya saken.


From: Yvo <3

May urgent lang akong pupuntahan, late na kaya bukas nalang tayo bumyahe. May pagkain dyan kumain ka.


Pumasokna ako sa bahay nilapag ang binili niya. Tinignan at sinukat ang mga ito saken, nakakatuwa alam niya ang sukat ko dahil saktong sakto talaga. 


Tumunog ang phone ko binuksan ko agad pero hindi kilalang number ang nagtext.


From: unknown

Nasa resthouse si Yvo at Dacia.

Pinagpasyahan kong umalis roon, nang mahanap ko ang lugar ng pinagparkan ko. Pinaandar ko naman ang makina ng aking kotse. 

Anu namang kayang gagawin niya rito? Anung pakay niya kay Dacia? Bakit sila magkasama? Napupuno na ako ng katanungan eto ba ang dahilan kaya kanina pa'ko kinakabahan. Tinigil ko ang sasakyan ko nakita ko naman agad ang sasakyan ni Yvo. Tama nga nandito sya, nadismaya ako sa nalaman ko. 

Mabagal akong naglakad papasok hirap na humakbang dahil sa takot. Nang pumasok ako naabutan kong nag-uusap ang dalawa at ginagammot niya ang sugat ni Dacia, hindi lang yun nagtataka ako kung bakit ganun kagulo ang loob. 

Habang ako nakikinig parin sa usapan nila sa isang tabi. Ang sakit pala makita silang dalawa ng ganito. Para bang ako at ang daddy ko ang hadlang sa kanila.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jun 06, 2020 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

𝑳𝑶𝑽𝑬 𝒊𝒏 𝑫𝑬𝑺𝑷𝑨𝑰𝑹Where stories live. Discover now