Bir anda onu benden birisi uzaklaştırdı .Ben rahatlamış bir şekilde nefes alırken beni ondan kimin kurtardığına bakmayı unuttuğum aklıma geldi kafamı o tarafa çevirdiğimde beni kurtaran kişi arkası dönük bir şekilde bana saldıran kişiye yumruk atıyordu.Yerde yatan adama baktığımda yüzü kanlar içindeydi. Adam ölmüş gibiydi hiç haraket etmiyordu vücudumu derin bir korku kaplamıştı. Hemen o tarafa doğru koştum.
Beni kurtaran kişiyi yerdeki adamın üzerinden çektim adam öksürmeye başladı biraz olsun rahatlamıştım sonra beni kurtaranın kim olduğuna bakmak için kafamı kaldırdığımda bunun o marketteki kişi olduğunu gördüm.Kafasını bana çevirdi baktı ama hemen kafasını gene adama çevirdi.
Sonra adama yüksek sesle "Şerefsiz gücün anca kadınlara yetiyor değil mi!"diye bağırdı. Sonra tamamen ayaklarının üzerinde durup bana doğru yürümeye başladı. Kolumu sıkıca kavradı canım o kadar çok yanmıştı ki ama belli etmemeye çalıştım.Çünkü biz kadınlar güçsüz görünmemeliydik .Ben çığlık atmamak için kendimi zor tutarken kolumu ondan çekmeye çalıştım. Ben ne yapmıştım ki ? Neden benim canımı yakıyordu sonra sakin olmaya çalışır gibi bir sesle "Canım acıyor!"dedim.
O ben bunu söyler söylemez sıktığı kolumu gevşetti ve beni sürüklemeye
başladı. "Sen ne yaptığını sanıyorsun? Sen kimsin ki?Sen nasıl her yerde karşıma çıkıyorsun? Beni bırakır mısın? Eve gideceğim! "diye ardı ardına sıraladım. O ise "Merak etme abinin haberi var."dedi. Sadece bu kadar söylemişti. Nasıl abimin haberi vardı abim bu çocuğu tanıyor muydu?
Kafamda bu sorular dönerken beni lüks bir arabanın önünde durdurdu.
"Hadi ne bekliyorsun binsene."dedi.Niye hep bağırıyordu ki?Bunu daha sonra sorarım tabi görüşürsek .Sonra sessizliği bozan o oldu "Sen gerçekten salaksın iyilik meleği rolü yapayım derken başına gelmeyen kalmayacaktı.O nasıl bir mahalle,girerken görmedin mi?"diye sordu.Ne yani ben iyilik meleği rolü mü yapıyordum?
Sonra ise ben konuşmaya başladım "Sen daha tanımadığın insanları böyle kötü bir şekilde yargılayacak kadar düşüncesiz, bencil,küstah ve kabasın. "diyip. Sakin bir sesle "Durdur arabayı. "dedim."O ise sırıtıp Ne yani seni evine falan bırakacağımı mı sandın? Sen safsında.Seni evine götürmüyorum gidince görürsün.Hem abinede yazık olucak kim bilir seni belki 2 saat arayıp bulur belkide 2 gün sonra bulur bu abinin... diyip sustu.Bunu sana babam söyler merak etme dedi.Hadi ama hayatımdaki herkes sırları bana tam söyleyemeden başkası söyler deyip susması bana biraz tesadüf eseri gibi gelmedi.Yol boyunca başka hiç birşey konuşmadık.Bencede konuşmamalıydık.Böyle hiç kimsenin olmadığı terkedilmiş gibi görünen bir deponun önünde durmuştuk.Yoksa bunlar öldüreceklermiydi beni aklıma babamı aramak geldi elimi çaktırmadan cebime attım ama telefonum yoktu sonra gözümün önüne telefonum sallanmaya başladı "Bunu mu arıyorsun? "dedi alaycı bir sesle.Şimdi ise gizlice makyaj yaparken annesine yakalanan küçük bir kız çocuğu gibi tırsmıştım. Sonra ben kekeleyerek "Yoo nerden çıkardın sadece bilekliğimi arıyordum. "dedim.O ise "Ama senin cebinde bileklik yoktu."dedi imalı bir sesle .Evet benim cebimde bilekliğim yoktu ki ama belli etmemeye çalışarak konuşmaya başladım "Sen benim bilekliğimin olmadığını nerden çıkardın? Benim bilekliğim vardı demek ki düşmüş.Hem sen nasıl insan kaçırıyorsun ki benim bildiğim böyle ellerimi ayaklarımı falan bağlaman lazımdı.Ama sen kendine çok güveniyorsun."dedim.O ise sakin kalmaya çalışır bir ses tonu ile "Sen çok konuşuyorsun küçük hanım ama bence sus çünkü o dilini koparırım.Yada daha kötüsünü yaparım.Neyse zaten ruhsal olarak çok büyük bir çöküş yaşayacaksın ama sanada yazık bunca yıl sana hiç birşey söylememişler. Ben senin yerinde olsam sevinirdim aslında,one öyle çok sıradan bir hayatın var .Mesela ben her gün birini dövüyorum, yada öldürüyorum mu deseydim. Aslında az önce o adamı öldürecektim ama sen herşeyi öğrenmeden böyle bir şey görsen daha kötü olurdu . Neyse dediğim gibi tek kelime dahi etme çünkü yapacaklarımdan sen sorumlu olursun çünkü ben seni uyardım. "dedi. Ne yani anladığım kadarıyla bu çocuk mafyaydı abimin böyle kişilerle ne işi olurdu?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dönüm Noktası
ChickLitHer şey o gün başlamıştı işte o gün hayatımın yalanlar üzerine kurulu olduğunu öğrendim, ama iş işten geçmişti bu yüzden artık kendi ayaklarımın üzerinde durmalıydım. Bu hikaye Kayra'nın dönüm noktasının hikayesi ( Daha fazla bilgi vermeyeyim;) Not...