3.Bölüm

20 2 1
                                    

Babam sanki birazdan cevabı vermezsem üstüme atlıycakmış gibi bakıyor ama ne yazık ki bende ne cevap vereceğimi bilmiyordum.Hayır şimdi sadece doğum gününde tek seni arayıpta başka hiç bir zaman iletişime girme gereği durmayan bir adamı affadermisin hele ki o adam da senin babansa. Ama şimdi yaptıklarından da pişman olduğunu söylüyor .Şuan ne yapacağımı hiç bilmiyorum .

Şimdi annemle sipariş ettiğimiz yemekleri yerken bende kendi iimden babama nasıl bir cevap vereceğimi düşünüyordum. Ama büyük ihtimal affetmiyeceğimi söylerdim.

"kızım lütfen yaptıklarımdan o kadar pişmanım ki .. lütfen be güneşim " dedi babam .Dokunsan yıkılacakmış gibi durup gözlerimin içine bakıyodu .Anneme baktığımda ise bana sanki öldürecekmiş gibi bakıyodu hayır yani benim kararım değilmiydi.

"baba isterdimki seni affediyorum demek ama bunu kendime saygım bile yoksa anneme saygımdan gönül rahatlığıyla seni affetmiyorum , affedemiyorum yapamıyorum" dedim. O lanet olasıca günlere geri dönüp gözümden tek bir göz yaşı düştü ve düştügü gibi sildim . " ve baba bizi cidden seni affedeceğimizi sanıpta çardığysan çok yanlış düşünmüşsün çünkü ben ve annem seni affetmiyoruz " dedim ve anneme bakıp " hadi anne çok yanlış yerlere gelmişiz şimdide doğru olan yani evimize gidelim "dedim.

Annem sanki bunları söylyeceğimi beklemiyormuşcasına bir rahatlam ile "gideim kızım , bizim için doğru olan evimize gidelim. " dedi. Bende ayağa kalktığımda annemde benle birlikte ayağa kalkmıştı .

"Güneş kızım sen arabada bekle bende hesabı ödeyip gelicem " dedi annem ve bende 'tamam'anlamında kafamı salladım. ve kapıya doğru yöneldim . kaoıdan çıktığımda arabanın yanına yöneldiğimde birisi omuzuma dokundu . Arkamı dödüğümde babam vardı .İçerde dokunsan yıkıldı halinden eser kalmıyıp yine o ciddi halini alıp karşımda duruyodu .

"Güneş kızım biliyorum beni affetmiyeceksin yada ilerleyen günlerde affedeceksin o zamana kalmış neyse ben sana önemli bişey diycektim ama akşam oldu yarın seninle konuşalım mı diye sormak için geldim." dedi . Ben ilk başata biraz şüphelensemde "tamam da neden ki" dedim.Oda " nedenini boşver ama anne söyleme yoksa hayatta izin vermez ama diyeceğim şey önemli o yüzden gelmeni istiyorum ." dedi .Bende "Tamam" dedim.

Annemde geldiğinde evimize gelmiştik ben hemen üstümü değiştirim mini mause'lı pijamalarımı giyip kendimi yatağa attım ve gözlerimde üsttlerine düşen görevi yapıp kapanmaya başladılar.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 12, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

BİR kurdun hikayesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin