"Ξύπνα, έχεις μόνο 6 ώρες για να κάνεις τη βαλίτσα σου"
"Μαμ... Μα... Μα. Σκασεεεεεεεεεεε. Κοιμαμαι"
"Θες μηπως να δώσουμε τη θεση? "
"Καλαααα ξυπνάω"
Αφου καθομαι στον κινητό μου για κανα δεκάλεπτο πηγαίνω στο μπάνιο και κάνω τα απαραίτητα.
Κατεβαίνω κάτω να φάω πρωινο, και η μαμά είχε φτιάξει κρέπες. Τις λατρεύω!
Πήρα μια και έβαλα μεσα νουτέλα, μπισκότο και φράουλες
Κόβω ένα κομμάτι και το βάζω στο στόμα μου
ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥΠΕΡΟΧΟΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΙΜΟΥΡΛΙΑ!
Ναι... Οκ κοπελιά
Ααα για να σου πω εσένα. Δεν φταίω εγώ που είναι νόστιμες
Καλά, μην βγάζεις και νυχια τώρα
...
Αφου έφαγα την κρεπουλα μου
...
"Μαμά, εγώ παω να κάνω τη βαλίτσα"
"Οκ! Κανονισε όμως τι ρουχα θα παρεις"
"Ναι ναι οκ"
Παω πανω και βγάζω μια γαλαζια βαλίτσα που έχω
Αρχίζω και βγάζω ότι ρουχο υπάρχει στη ντουλάπα μου και τα πεταω μέσα (διπλωμένα φυσικά)
Παω και παίρνω δυο νεσεσερ και βάζω μέσα μεικαπ, μάσκες, σκραμπ, σαμπουαν κτλπ
Παίρνω και τη μασσια και το πιστολακι μου και βλέπω την ώρα
Ποτε πηγε κιόλας 12?
Παω και φοράω το συνολακι που είχα κρατήσει για να βάλω
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
Κατεβαζω τα πραγματα κάτω και είμαι έτοιμη για το τέλειο 22ημερο!
Τρώμε μεσημεριανό και κατευθυνόμαστε προς το αυτοκίνητο
...
Όταν φτάνουν στο σημείο συνάντησης των λεοφωρειων
...
"Θα μου λείψεις"
"Κι εμένα!"
Τους αποχεραιταω και παω να βρω την Ευα και την Σταυ
Τις βρήκα να κάθονται έξω από το υπόστεγο για τα νουμερα με τα λλεοφωρεια
"Γεια σας κορίτσια. Ετοιμες? "
"Όσο δεν γινεται"
"Ναιπ. Αντε παμε να παρουμε τα νουμερα"
...
Τελικά είμαστε στο νουμερο 4
Είναι τόσο τέλειο όταν παιρνω τα πρωτα λεοφωρεια
Πηγαίνω στην κατασκήνωση και βλέπω τον κάθε ένα να έρχεται
Έτσι όπως περπατουσαμε, κάποιος μου κλείνει τα μάτια. Αυτή τη μυρωδιά την ξέρω πολυ καλα ώστε να μην την ξεχωρίσω από όλες τις άλλες.
"Αρηηηηη"
"Γεια σου μικρή. Έτοιμη για τρελές? "
"Ηρεμησε. 11 μηνες με περνας μόνο"
Δεν φταίω εγώ που με περναει μια ταξη
"Ναι οκ. Σε ποιο είσαι? "
"Στο 4. Εσυ? "
"Είμαι μαζί με τον Μαρκ και τον αδελφό σου στο 5"
"Ωραία.θα φτάσουμε περιπου ίδια ώρα"
"Ααα και... Ο φίλος σου? "
"Θα έρθει με γονείς. "
"Ααα οκ"
"Λοιπόν, τα λέμε εκεί"
"Αντε μπαι"
Μπήκαμε με τα κορίτσια στο λεοφωρειο και φυσικά κάτσαμε γαλαρία.
Αρχίσαμε να μιλάμε με οποιοδήποτε αγόρι καθόταν διπλα μας, και μπορώ να πω κάποιοι ήταν συμπαθητικοί
Δεν καταλαβα πως περασε η ώρα και φτάσαμε
Κατεβηκα απο το λεοφωρειο, και ένα στέλεχος ήρθε και πηρε την βαλίτσα μου
Όταν λένε ο σκουρας Χίλτον, το εννοουνε
Πήγαμε και τις αφήσαμε στο γήπεδο βόλεϊ και πηγαμε στο θεατράκι να περιμενουμε τα παιδια
Μετά από περιπου 15 λεπτά τα παιδια φτάσανε και εγώ κατευθύνθηκαν προς τον Άρη
"Εε δεν σε ρώτησα. Πως λένε το παιδι? "
"Ααα.. Τον Αχιλλέα λες"
"Τι λέτε για εμένα?"
__________________________________________
Γεια σας τσουπριτσες!
Δυο κεφάλαια σε μια μέρα
Αυτό ήταν λίγο βαρετό αλλά...
Ναι οκ😅
Σποιλερ: Σπιτάκια
Αν σας άρεσε αφηστεια ψήφο
ВЫ ЧИТАЕТЕ
~A Camping Mistake~
ЧиклитΣας έχει τύχει ποτέ να γνωρίσετε εκείνο το άτομο που θα αναστατώσει όλη σας τη ζωή? Θα αλλάξει κάθε μικρή λεπτομέρεια που υπάρχει και θα την κάνει καλύτερη? Η... Χειρότερη? Και μετά... Να καταλάβεις ότι τόσο καιρό κρυβόσουν πίσω από τις σκιές? Εεε...
