"Πάμε σιγά σιγα;" με ρώτησε ο Hyunjin. Κοίταξα την ώρα στο ρολόι το κινητού μου, για να δω πως είχε πάει ήδη 10:30. Αύριο είχαμε σχολείο οπότε καλύτερα να φεύγαμε και να πηγαίναμε στα κρεβατάκια μας για ύπνο.
"Ναι, πάμε." του είπα και σηκώθηκα από το παγκάκι. Έκανε και αυτός το ίδιο. "Φευγετε παιδια;" ρωτησε η Minjoo και ο Christopher ταυτόχρονα, και εμείς κουνησαμε καταφατικά το κεφάλι μας. "Εσύ κύρια μου να μου στείλεις μυνημα, γιατί με αυτά και με αυτά δεν μου είπες για...κατάλαβες για τι."της είπα απευθυνόμενη στο αγόρι που γνώρισε.
"Καληνύχτα παιδια!" μας είπε η Yujin, και ο Felix μας χαμόγελασε. "Hyunjin όπως είπαμε." είπε η Edeline, και ο Hyunjin της έκανε νόημα να σκάσει. Τους κοίταξα περίεργη.
Ο Hyunjin τύλιξε τον αγκώνα του γύρω από τον δικό μου, και ξεκίνησε να με ωθεί προς την αντίθετη κατεύθυνση του πάρκου, προς την πλευρά της πολυκατοικίας που μέναμε.
"Τι εννοούσε η Edeline με αυτό που ειπε;" τον ρώτησα περίεργη σηκώνοντας το φρύδι μου. Για να προσέξει την έκφραση του προσώπου μου, και για να μπορέσω να δω και εγώ την δική του, έπρεπε να σηκώσω το κεφάλι του προς το μέρος του. Είναι αρκετά ψηλός, σε αντίθεση με εμένα, που δεν με λες και το πρώτο μπόι, οπότε το να τον κοιτάξω καλά στα μάτια είναι λίγο δύσκολο μερικές φορές.
"Τι να εννοούσε μωρέ, βλακείες της Edeline." είπε γρήγορα, χωρίς να γυρίσει καν να με κοιτάξει.
Καλά Hyunjinακο, καααλαααα.
Κοίταξα τους μπλεγμενους μας αγκώνες, και το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν τα λόγια της Minjoo.
"Σε κοιτάει λες και είσαι κάτι παραπάνω από μια απλή φίλη γι αυτόν..."
Βλακείες σωστα;
Σαν άνθρωπος έχω αρκετή αυτοπεποίθηση. Κάνεις και τίποτα δεν μπορεί να μου πει πως δεν αξίζω, ή πως δεν μπορώ να κάνω κάτι, παρά μόνο εγω.
Αλλά αντικειμενικά, μου φαίνεται κάπως περίεργο να με θέλει ο Hyunjin. Έννοω, ότι ίσως να μην είμαι του τύπου του. Εξάλλου εγώ δεν έχω εκλάβει κάτι τέτοιο ως τώρα... μόνο η Minjoo και ο Minho, οι οποίοι είναι και οι δύο πιο κοντά σε εμένα, και όχι σε εκείνον.
Αν και... δεν μπορω να πω πως η συζήτηση μου με την Minjoo για το θέμα, με έβαλε σε σκέψεις τις οποίες δεν έπρεπε να κάνω μετά άπο 1,5 και κάτι μήνες γνωριμίας. Τόσην ώρα οσο ήμασταν έξω, προσπαθούσα να σκεφτώ στιγμές που με ακουμπούσε και η καρδιά μου χτύπησε πιο δυνατά από όσο θα έπρεπε, στιγμές με κοπλιμέντα που μου έχει πει, ή του έχω πει εγώ.
YOU ARE READING
𝐒𝐓𝐔𝐏𝐈𝐃 𝐂𝐔𝐏𝐈𝐃 [𝐇𝐡𝐣]
Fanfiction"Θεε μου,τι κάνεις μέσα στο σπίτι μου;" Του φώναξα πανικόβλημενη. "Δεν ξέρω τι θέματά έχεις για να λες το σπίτι μου, σπίτι σου!" Μου απάντησε αυτός νευριασμένος με την σχετικά επιθετική συμπεριφορά μου. "Πρέπει να βάλουμε κάποιους κανόνες. Δεν γίνετ...