Wala kaming kibuan ni Dylan, kapag kinakausap ko sya ay hindi nya ako pinapansin, kapag about kay Isabelle ay isang tanong isang sagot lang sya. Para lang akong hangin dito kung tutuusin. Hindi ko sya masisisi dahil kasalanan ko, pero sana naisip nya na nasaktan nya rin ako nung sinabi nya yung about sa kasal namin mas pinili ko nalang magpakumbaba dahil ako naman ang magsimula ng lahat nito.
"Daddy, why is Mom sad?" Narinig kont tanong ni Isabelle kay Dylan. Nasa sala ako at nakatutok sa laptop ko. Sobrang dami kong ginagawa ngayon sa totoo lang hindi ko alam kung nakakatulong ba sya sa akin or hindi.
"You want to swim?" Pag iiba nya ng tanong sa anak namin but Isabelle is too smart, hindi nya ito maiisahan.
"If you would make Mom swim too then I will." Ang hirap kapa nasa iisa lang kami ng bahay, kahit gaano kalaki ito ay parang napakasikip sa amin ngayong magka away kami.
"Then let's play instead?" Sige Dylan tignan natin kung maiisahan mo ang anak natin.
"I don't want to, let's give Mommy a coffee? She looks tired" ako nalang yung nahihirapan sa sitwasyon ni Dylan. Inayos ko ang gamit ko at akmang aakyat na para hindi sila maabala.
"Mommy where's are you going?" Tanong nya sa akin. Habang si Dylan ay nakaiwas ng tingin.
"Mommy will just sleep okay? I'm going to take a rest." Nginitian ko siya at humakbang na paakyat ng kama, narinig ko parin ang sinabi nya sa Daddy nya.
"Are you two fighting Daddy?" Hindi kona narinig ang sinabi ni Dylan at agad akong nahiga sa kama dala na rin siguro ng pagod ko. Nagihirapan ako sa anak namin dahil alam kong nakakaramdam na siya at hindi siya sanay na hindi namin siya nilalaro ng magkasama. Palagi ko nalang dinahilan na busy ako.
Sa sobrang pagod ko ay hindi ko namalayan na nakatulog pala ako, nagising nalang ako nung naramdaman kong may nag ukas ng pinta ng kwarto at bumungad dito si Dylan.
"Sorry nakatulog ako, hindi ko naalagaan ang anak natin. Where's Isabelle?" Tanong ko sa kanya kahit alam kong hindi nya naman ako kakausapin.
"With Manang obviously" walang emosyon nyang sagot. Hindi na ako umusap pa at kinuha ko ulit ang laptop ko at phone ng biglang nagring ito. Si Lors tumatawag.
"Heyyyy! Where are you? Tara sa condo we're having some party here." Halatanglasing na sya. Wala silang alam na malala ang away namin, ang sinabi ko lang ay okay na kami para hindi nila kami problemahin tutal hindi rin naman nagkkwento si Dylan kaya hindi na nila kami tinanong.
"Bahay, kakagising ko lang dami ko ginawa. Kayo nalan mg siguro muna." Sabi ko sa kanya at tumayo na ako, hinanap ko ang salamin ko dahil mag sisimula na ulit akong magtrabaho sa baba.
"Ang daya mo minsan nalang ito tsaka tulog naman na si Isabelle for sure hindi ka nya hahanapin and Dylan's there." Pagpupumilit nya sa akin.
"Next time nalang okay? Enjoy nalang kayo dyan." Agad kong binaba ang tawag. At hinarap si Dylan na nakaupo sa couch namin nag c'cp.
"Kumain kana? Tara kain tayo iinit ko lang yung niluto ko kanina." Pagyayaya ko sa kanila pero hindi nya ako pinansin. Bumaba na ako sa kitchen para kumain at nasabi ni Manang na kumain na sila at hindi na daw ako pinagising ni Dylan, tarantado talaga.
Ganito naman kami palagi, kakausapin ko siya pero hindi sya sasagot swerte ko nalang kapag sinagotnnyabako ng isang salita. Madalas ay nasasakal na ako at parang hindi ako makahinga. Parang nakikitira nalang ako dito bilang Nanay ng anak nya pero lahat ng iyon ay iniinda ko. Nagbabakasakali balang araw ay patawarin nya ako.
BINABASA MO ANG
Blessing in Disguise (COMPLETED)
Romance[Lopez Brothers Book 1] ISANG MALAKAS NA SAMPAL ang nabitawan ko sa lalaking nasa harapan ko. Walang lumalabas na kahit anong salita sa bibig ko kahit ang dami kong gustong sabihin na masasakit na salita sa kanya. "Umalis ka sa harapan ko at huwag...
