Nang dumating si John agad kaming umalis sa ospital dahil sabi niya hinahanap na daw ako ni Annie. Napangiti ako sa ideyang naaalala parin ako ni Annie kahit papaano. Kasalukuyan kaming papunta ni John sa Condo ko sa Ayala sinabi ko kasi sa kanyang gusto kong makita yung unit dahil nagbabalak nadin ako lumipat doon sa isang buwan. Bakit? Simple lang ayokong maattached ng masyado kay Annie. Ayokong pagdating ng araw na handa ng muli si John na tanggapin si Alice ay ako ang maiiwang nasasaktan. Ayokong maradaman ulit ang sakit ng pagiisa. Kahit alam kong di naman iyon gagawin ni John mas mabuti na ring handa ako dahil kailangang makilala ni Annie ang ina niya. Karapatan niya yon at ni Alice. Ayokong ipagkait sa kanila ang saya na hindi ko nadama noon , ayokong magaya sila sakin na nasa huli ang pagsisi.
"El sure ka na ba dito? You know di ka naman pabigat sa bahay at welcome na welcome ka don" John said.
"I insist. You need quality time with Alice, John. Give her a chance" I said.
"You know na di ko pa kaya. I need time Ellie tao din ako gaya mo" He said.
I choose to stay quiet. I know he has reasons and i respect his privacy.
When i saw the place. My condo, i feel incomplete dapat ay nasa bahay ako ngayon kasama sila daddy but its too late. I've lost my chance a long time ago.
"Tara na" aya ni John.
..........
"Manang where's Annie?" I asked.
"Aba nasa taas ho maam naglalaro" sabi ni manang.
"Ay thank you po" I said.
I ran to Annie's room and hug her. I miss her strawberry scent hair.
"Mommy miss you" she said while hugging me back.
"Miss you too kamusta?" I asked.
"Mm kay" she said tsaka naglaro ulit.
I kissed here forehead tsaka pumunta sa kwarto ko para magpalit.
*kring kring* kring kring*
"Hello? Who's this?" I asked.
Bumuntong hininga ang nasa kabilang linya.
"Sino to?" I asked again.
Pero wala akong narinig na pagsagot. Tanging mabibigat na paghinga lamang ang naririnig ko.
"Hello? Kung sino ka man hindi ako nakikipaglokohan sayo"
Tsaka ko pinatay ang tawag. Im not in the mood para makipaglokohan. Baka mapatay ko lang siya. Kiddin'
Nagring na naman ang phone ko kaya padabog ko itong sinagot.
"Di ka ba titigil? Sinabi ko ng di ako nakikipaglokohan diba? Tanga ka ba?" I said. There you go nakakainis kasi.
Pero nagulat ako ng babae ang sumagot.
"Uh.. Ellie this is Atty. Halley I've already arrived" nagaalangan niyang sabi.
Oh sht!
"Uh. Sorry Atty. By the way san ka tutuloy?" I asked.
"Meron na kong binook na hotel here. Ill just send you the address."
"Okay keep safe bye" I said.
I ended the call tsaka nagbihis ulit after kong marecieve ang address. I need to talk to her para sa case ng pamilya ko.
"El san ka pupunta? Nakapagpahinga kana ba?"
"John may importante lang akong pupuntahan. Baka mamaya na ko makauwi. Ill tell you later bye"
"Magingat ka" he said then waved.
BINABASA MO ANG
NOT A HAPPY ENDING ANYMORE
Romance"Life is really simple, but we insist on making it complicated." -Confucius Sabi dito Life is Simple daw. Pero bakit yung akin hindi. Bakit kailangan ko pang makipaglaro kay tadhana? Bakit pa nila kailangang mawala? -Anikka This is a story of a gir...