Based on a true story =)
***
One sided love is never easy. The pain alone is unbearable.
You feel unloved and your heart falls apart everytime he looks away and turns to smile to pretty girls. You always want to make him yours. It makes you selfish and desperate.
You don't want to give up even after seeing the closed door in front of you because deep inside, you're still hoping to see that he'll come out for you.
You always give and expects something in return. That's just part of the human nature. You want to be loved by someone you love.
But if the pain of having a one-sided love is unbearable, why do people keep on returning instead of walking away from that pain?
"Ali!" napatingin ako sa tumawag sakin.
"Oh, Juris ano namang kelangan mo?"
"Eh kasi, Ali ano eh.." sabi niya habang nagkakamot ng ulo. Parang nararamdaman kong bad news to ah. Hinawakan ko siya sa magkabilang balikat at niyugyog, "Pucha, Juris. Ano 'yun? Kinakabahan ako sayo eh."
"E kasi nakita ko kahapon si Gian kasama niya si Candice eh. Akala ko ba sabi mo wala na sila? Bakit kung makapaglandian sila parang sila pa?"
Napabitaw ako sa kanya. Ouch. Bakit sabi niya sakin-este narinig ko sa kanya na nag-away sila ni Candice nung isang araw at nakipag-break na raw siya dito?
'Assumera ka lang o bingi ka lang talaga,' sagot ng utak ko.
"Sabi ko naman sa'yo di ako sure eh. Pero di bale na, di ko na naman gusto 'yun eh. Sige pasok na ako."
Nag-excuse na ako sa kanya. Lagi naman eh. Ikaw naman kasi Aliya Chandria Montez tigilan mo na yang kakapantasya mo kay Gian Rene Angeles. Hindi mo ba nakikita na may girlfriend na siya? Ha? Taken na siya! Taken na!
Papasok na ko sa classroom ng magring ang bell. Nagpapalate talaga ko. Actually nadating talaga ko sa school ng mga 6:30 kaso hindi muna 'ko pumupunta sa room namin dahil kay Gian. Papansin ako eh. Sorry.
Nasa may pintuan na ko ng may humila sa bag ko, "Aray! Ano ba?!"
"Ay sorry." sabi niya habang tumatawa.
Napatingin ako dun sa humila ng bag ko, "Gago ka Gian. Ang bigat-bigat na nga ng bag ko eh."
"Ay mabigat ba? Sorry. Tulungan na kita. Alam mo namang ayokong nahihirapan ka eh."
Bigla niya namang hinigit ang dala kong bag. Dinala niya ito sa upuan ko tapos sumunod na lang ako sa kanya. Mali bang ipagdasal na sana wala na nga talaga sila para kahit papaano baka may katiting akong pag-asa kay Gian?
***
Natapos na ang assembly at eto na nagkaklase na kami. Or should I say sila? E paano ba naman kasi 'tong katabi ko wala ng ibang ginawa kundi ang pakiligin ako. Hindi ko nga alam ang itsura ko ngayon eh. Siguro pulang pula na 'ko. Shit lang.
"Alam mo, Ali.. lahat na ng matamis natikman ko."
Nakatingin lang ako sa kanya at sumagot, "Oh ano ngayon?" mataray kong sabi.
"Maliban lang sa matamis mong OO."
"Gagu." Tangina! Hindi niya ba alam kung gaano ako nagpipigil ngayon sa kilig? Gustong-gusto ko nang sumigaw sa kilig. Minsan humahanga na rin ako sa tolerance ko sa lalaking to eh. Damn him! Sa ginagawa niya, lalo akong naiinlove sa kanya.
"Ayos ba?"
Ayos na ayos!! "Pwede na."
Nagulat na lang ako ng bigla siyang tumayo, "Miss excuse me po, magpapasama lang po ako kay Ali."
