"Sevgili"den öte (TAMAMLANDI)

Bizim karacamız

Fadik kapıyı açtı
Fadik:barış demir hayrola oğlum
Demir:e hoşbulduk annem
Fadik:hoşgeldiniz paşam hoşgeldiniz
Dilan:bu sefer kesin battılar
Barış:ha yok batmadıkta kendi isteğimizle kepenk kapattık
Ceylan:aa niye?
Demir:ne niye yeğenimi yılmaz abime yedirmem bende yanında olucam büyürken
Ceylan:e yuh demir
Fadik:yok yok siz hepiniz delisin geçin geçin

Kurtuluşlar tekrar uyumak için odalarına geçmişti.

Azer uyandığında karaca hala uyuyordu dün geceye göre rengi yerine gelmişti. Annesini aradı
Fadik:azer günaydın
Azer:günaydın anam nasılsın ?
Fadik:iyiyim oğlum iyiyim siz nasılsınız?
Azer:iyiyiz ana ana şey
Fadik:söyle oğlum
Azer:biz kahvaltıya size gelsek karacanın midesi çok kötü evde bişeyler kokmasın şimdi
Fadik:bak şuna bi de soruyor tabi geleceksiniz hem sürprizimiz var size
Azer:tamam anam öpüyorum seni
Karaca:azer
Azer:günaydın gülüm daha iyi misin ?
Karaca:iyiyim geçti bulantım
Azer:anam çağırdı sürprizi varmış
Karaca:aa neymiş
Azer:gidince görürüz hadi bakalım

Karaca kısa bir telefon görüşmesi yapar azer üzerini değiştirir
Azer:gülüyor yüzün?
Karaca:elif abla aradı teyzenle metinde selamları varmış bebek için aramışlar
Azer:sağolsunlar

Karaca ve Azer kahvaltı sofrasını hazırlayan ceylanı görürler azer ceylana seslenir ama ceylan onları duymaz azer gidip kardeşinin arkasından yaklaşır ellerini omzundan geçirir ceylan olduğu yerde sıçrar
Karaca:ne bu halin leyla gibisin
Ceylan:yok canım ne leylası dalmışım öyle
Karaca:domatese?
Ceylan:ay ne çok konuştunuz otur bakalım sen geç şöyle
Karaca:tamam tamam :)
Demir:yengeeeee
Karaca:hi demir aklımı çıkardın hoşgeldin
Barış:çekilin yoldan dünyanın en yakışıklı amcası geliyor
Karaca ile barış sarılırken yılmaz gelir
Yılmaz:ben geldiğime göre çekilebilirsin dublörüm
Azer:ne boş yaptınız be
Dilan:ah abim ah sorma uyutmadılar ya alamadım uykumu gözlerime bak
Azer dilanı kolunun altına alır
Azer:ayıp ayıp ne istediniz benim gül gibi kardeşimden hainler
Demir:can sıkıntısı :)
Fadik:ohh hoşgeldiniz hadi soğutmayın börekleri hadi
Karaca:e yılmaz ne zaman başlıyoruz
Yılmaz:kahvaltıdan sonra başlarız yengem hem öğlene çıkıcaz biz işten
Karaca:tamam

Karaca ailesiyle kahvaltısını yaparken evlerinin önünde bir araba durmuş abisi aracından inmiş var gücüyle "karaca" diye bağırıyordu
Karaca:allah allah bişey mi oldu acaba

Akın onları bahçede görünce oraya doğru koşmaya başladı
Karaca:abi?
Akın kollarını karacaya sarıp onu döndürmeye başladı
Karaca:abi napıyosun abi akııın?
Akın:karaca güzel kardeşim ben duydum ki dayı oluyormuşum
Karaca:ya abi kim söyledi ya ben söyleyecektim of
Akın:ya kızım ne önemi var ki benim kara kızımın bebeği oluyor :)
Karaca:annem söyledi değil mi?
Akın:evet
Karaca:tabi başka kim baltalasın ki benim hayallerimi
Akın:asma yüzünü
Karaca:songül nerde?
Akın:evde haberi yok geld- lan bi dakka ben unuttum ya songüle haber vermeyi
Yılmaz:yuh!
Akın:güzelim ben gidiyorum gelicem yine
Karaca:selam söyle :)
Kurtuluşlar Akının arkasından gülüşürler.
Masalarında muhabbet dönüyordur
Azer:ee barış dönüş ne zaman?
Barış:dönüş yok kepenk kapattık biz
Azer:hayrola oğlum bi sıkıntı mı var
Demir:yok abim yokta
Azer:ee?
Demir:ee si abi ben yeğenimden uzak kalmak istemedim şimdi bunları bilecek çocuk bızı bilmeyecek olmaz öyle şey
Yılmaz:lan derdinizi
Azer:ulan ben gitmeyin dediğimde gidelim diyodunuz
Barış:e işte minik kurtuluş başka sen başka

Dilan karacanın karnına eğilerek okşadı
Dilan:hiçbirinize yar etmem minik kurtuluşumu
Yılmaz:kızım bi kere en amca benim sana noluyo
Karaca:en amca ne ya?
Yılmaz:işte en çok amca benim
Barış:o niye o
Yılmaz:valla kusura bakmayın cefasını da ben çektim sefasını size yedirmem
Azer:ulan çocuk benim ağzımı açtırmadılar ha
Azerin bu sözüyle herkes kahkaha atmıştı

Yılmaz karacaya hesap aktarmayı göstermiş birkaç kere de pratik yapmışlardır
Yılmaz:yengem çözdün sen bu işi
Azer:çözer benim karım bitanedir o
Ceylan:zehir zehir maşallah
Dilan:enisteini tek geçer benim yengem
Demir:yenge
Karaca:efendim
Demir:sen durcan mı daha
Karaca:nerde?
Demir:abimde durma be yazık etme kendine
Azer ayağa kalkıp demiri kovalamaya başlar
Azer:gel lan buraya hain çabuk dedim

Demir mutfağa annesinin yanına kaçar azerde peşinden girer girmeleriyle çıkmaları bir olur fadik elindeki terlikle kovalıyordur onları herkes onları izliyor bir yandan da gülüşüyordur.
Azer:ya ana napıyon ya?
Fadik:hadi bu küçük sen kaç yaşında adamsın baba olacam diye geziyon ortada haline bak ayıp ayıp
Azer:ya ana
Fadik:sus edepsiz sende ne diye uyuyon abine kırarım o bacaklarını
Demir:erkeğe şiddete hayır!
Fadik:sabır sabır
Demir:yenge
Azer:lan uzak dur karımdan
Fadik:gel kızım sen gel deli eder bunlar adamı
Fadik karacayı da alıp odasına götürür dolaptan bir bohça çıkarır
Fadik:bunlar senin
Karaca:anne bunlar ne?
Fadik dolu gözlerle karacaya bakar
Fadik:seyhanımın süreyyamın çeyizleri onlara nasip olmadı yeğenlerine nasip olsun istedim
Karaca:olmaz anne ben bunlar kabul edemem hem hoş karşılamaz kimse hem de olmaz
Fadik:önce dik tut o başını sen benim gelinimsin en önemlisi de sen karacasın bizim karacamız kaldır bak kızım ben sen üzül vicdan yap diye vermiyorum bunları sana sen hakediyorsun canımızdan can gitti ama sen geldin bebeni de getiriyorsun şimdi ay gibi güzelliğinle doğdun ya evimize acılar unutulmuyor alışılıyor sende anlarsın beni ben senden sadece mutluluğunuzu isterim kızım şimdi al bunları al ki bende rahat edeyim
Karaca:anne ben ben çok teşekkür ederim
İki kadın sıkıca sarıldı birbirine
Fadik: karaca ölen evlatlarımın ismini koymayın olur mu? İsmine çeker bir de size yaşatmasınlar bu acıyı hem de seslendikçe acıyla değil neşeyle seslenin evladınıza annen olarak bir bunu isterim senden ben
Karaca:peki anne sen nasıl istersen
Fadik:şimdi sil o gözündeki yaşı dönelim şu haytalara bakalım
Karaca elleriyle kadının gözyaşlarını siler sonra da kendininkileri siler birkikte salona dönerler demir ceylanın arkasına pusmus azerden saklanıyordur. Karaca gidip demirin yanına oturur
Azer:gülüm sen gel böyle
Karaca:yok sevgilim amcamızla oturmak istiyoruz biz bugün
Demir:minikte biliyor kimle olacağını
Karaca:demir sende kaşınma canım artık
Demir:peki yengem sustum ben

Azer:olmaz bacım olmaz karıştırmam seni bu işe
Ceylan:abi sen benle dalga mı geçiyorsun ya ? Karıştırmam diyorsun benim yaşıtlarım okulu bitirip koca hayali kurarken ben sizden silah kullanmayı öğreniyordum ailemi korumayı öğreniyordum bana ne demiştin hatırlıyor musun? 'Sen bu evin en büyük kızısın gerekirse aileni benden bile korursun' ben zaten bulaşmışım bulaşacağım kadar normal insanların kaçı çantasında çakı silah taşır ? Ben taşıyorum ve bende aile işimize dahil oluyorum
Karaca:ceylan haklı azer o çok cesur elbette herşeyde öne atılmayacak ama bilmesi iyi olur yarın hangimize ne olacağı belli olmuyor biliyorsun
Azer:ceylanım güzel kardeşim tamam bizimle ol ama
Ceylan:ama kendini asla öne sürme
Azer:söz mü?
Ceylan:tehlike halleri dışında söz :)
Azer:yürü bakalım başımın belalarından ceylan hazırlan bekliyorum
Yılmaz:abi gürcülerle toplantı var akşam çok önemli
Azer:tamam hazır mı her şey
Yılmaz:hazır hazır

Azer ceylanı beklerken telefonu çalar
Azer:oo beni kimler aramış
Azer:nasıl nasıl bu akşam mı? O niye?
Azer:ulan o kadar mı önemli başka akşam olmaz mı?
Azer:hay ben bu işin dur dur bakıcam bi yoluna