The White Pegasus

hoofdstuk1

1ste dag school in een nieuw schooljaar,sta ik daar recht voor de poort,helemaal geen zin om een stap vooruit te zetten,kijkend rondom je,iedereen is zo actief bezig,ik vraag me echt af hoe ze dat vol houden?Opeens hoor ik een stem mijn naam roepen'elena!',het is maggie een vriendin die ik al heel mijn leven ken,we zijn niet close maar ik ben niet echt iemand die heel sociaal is,zeg maar een alloner.Tegenovergestelde van maggie,zij is 1 van de populaire mensen op school.Maggie loopt naar me toe'heey!hoe gaat het?''ugh moe en helemaal geen zin in school'maggie lacht.Opeens ziet ze andere mensen staan.'heey euhm kunnen we morge same fietsen na school naar huis?'verbaasd kijk ik'sinds wanneer ga jij met de fiets?''ach ja een beetje bewegen kan toch ook geen kwaad'fluisterend zegt ze'ik moet wat kilootjes afvallen,maar euhm tot morgen he,doei!!'ik kijk verbaasd en vraag me echt af waarom ze kilootjes moet afvallen.Ze is al zo mager.Opeens gaat de bel en ga ik verder.Oh nee het is mevrouw willems van geschiedenis.Ik hou van geschiedenis het is 1 van de leukste vakken maar het is gewoon de mevrouw ze blijft maar doorpraten en praten en praten...en dan nog met haar ééntonige stem.Mijn ogen beginnen zwaar te worden,ik wou net in slaap vallen tot de bel ging'Trriing!!!'ik schrok me dood!mijn hart begon zo hard te bonken,net alsof ik een hartaanval kreeg.een tijdje later wanneer school gedaan was ging ik nog naar een souvenierwinkeltje waar mijn moeder een doos vol kunstwerken moest brengen.Ja je hoort het,kunstwerken,sinds mijn vader is gestorven verdiende mam weinig dus daarom dacht ze om een extra job te hebben en dat is een kunstenaar worden.Mam houd van kunstwerkjes maken in haar vrije tijd maar nu is het voor haar een echte job geworden.Ik begrijp dat ze het alleen doet om voor ons een goede moeder te worden.'Wacht je even hier?'vroeg mam.'ja oke'terwijl mam de dozen wegbrengt ben ik even aan het rond kijken.Aan de kassa lag er een hekje vol met kettingen.Het waren allemaal mooie kettingen dat niet echt meer in deze tijd word gedragen.'kan ik je helpen?'vraagt een oude lieve stem.het was de kassierster.'euhm nee dankje ik ben gewoon aan het wachten op mijn moeder'de oude vrouw keek naar de ketting die ik vast hield.'vind je het een mooie ketting?''Huh?ohw ja het ziet er oud uit maar ik vind het wel mooi''het is een speciale ketting der is een verhaal verborgen in deze ketting''ohw ja wat dan?''wel dat moet je zelf te weten komen'zegt ze op een misterieuze manier.Ik kijk even naar de ketting tot mam kwam'oke ik ben klaar kom je?''ja'opeens zegt de oude vrouw'wacht! hier hou het,het is een klein cadeautje.''euhm dankje'kijk ik verbaasd.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 dit is mijn 1ste verhaal ik hoop dat jullie het 1ste deel leuk vinden er is nog nie veel spannend maar da komt nog wel vinden jullie het leuk of was er toch iets slecht mag ik dan een comment zodat ik weet of het leuk is of ik iets kan verbeteren thnxx µ

loesjeuhxx