Acı Dolu Şu Kalbim

Sızı

Gözlerim kapalı dinliyorum
yalnızlığımı, acılarımı. Neden diye soruyorum sorgusuzca şu dünyaya neden? Neden sızısı durmuyor şu yüreğin.

Pencereden akan rüzgar bedenimi yavaşça okşuyordu, mevsim sonbahar günlerden çaresizlik...
Bakışları acı veriyordu ama bir o kadar güzel bakıyordu. Gözleri gökyüzünü aratmıyordu adeta...
Ah be Robert, ilk kez aşık olmuştum ve aklımdan çıkmıyor. Hemen sabaha okulum vardı.
Alarma gerek kalmamıştı uyku tutmamıştı çünkü.
Formalı olmasına rağmen çoğu zaman serbest gidiyorduk. Oduncu gömleğimi ve siyah kotumu, giydikten sonra postallarımı temizledim. Hazırlandıktan sonra çıktım. Okul eve yakındı ağaçların arasından geçerken huzur buluyordu yüreğim. Kulaklıklarımla müzik dinleyedurdum. Hafif bir yağmur kumral saçlarımdan akıp gidiyordu. Yağmuru çok seviyorum, gözyaşlarımla karışımına, berraklığına, kokusuna.
Okula varmıştım, sınıfın beyaz kapısını açtım en yakın iki dostumun yanına gittim Betty ve Mary. Derin bir sohbetin içinden ancak bizi ders zili çıkarabilirdi. Benle Betty yan yana oturuyorduk, siyah kot ceketimi çıkarıp, kitap ve kalemlerimi masaya bıraktım. Dersin ortasında girdi içeri göz göze gelmemiz bir oldu. Hemen yere bakmam anlamsız, ama bilmiyorum dayanamadım. Tam beş dersimiz ortaktı onunla.  Sonra biyoloji sınıfına geçtim, ordan labaratuara geçiş ama deney yapmayı seviyorum. Betty ve Mary'le oturduk bahçede ders çıkışı. Evet onlara söyliyecektim Robert'tan hoşlandığımı. Uzata uzata lafa girmeyi başardım sonunda ve Betty'in bağırması bir oldu.
Betty:inanamıyorum dostum evet işte bu, sonunda biri var demek.
Mary:harika dostum senin için çok sevindim.
Sakin olun dedim gülerek sadece küçük bir hoşlantı. Konuyu dağıtmaya çalıştım ve "mezuniyette ne giyeceksiniz?" dedim.
Mary:mor mini bir elbise hayal ediyorum.
Betty:Linda seni öyle bir hazırlayalım ki Robert gözlerini senden alamasın.
Gülerek konuyu değiştirmekte başarısız olduğumu anladım. Peki dedim ve sonrasında
baya konuştuk. Ordan Betty'in evine gittik ve kurabiye yaptık.
Yanlız hayatımda böyle değişiklikler iyi geliyordu bana. Annem ve babam boşanmışlardı ve evet babam bizi terk etmişti.
Bir yandan düşünüyordum babam bizi bırakıp gittiyse yarın bir gün birine nasıl güvenebilirdim. Ama gelin de bunu kalbime anlatın nedeni olmaksızın bağlanmıştım Robert'a. Annem bankada çalışıyordu boş olduğu zamanlarda da arkadaş grubuyla hobilerini yapardı. Bugünlerde de gitar kursuna sarmışlardı grupça.
Her neyse Betty'den geldikten sonra kitap okudum, birşeyler içmek için kalktığımda bütün bedenime ağırlık çökmüştü. Başım dönmeye başladı ama pek takmadım,kan şekerim düşmüştür diye düşündüm. Güneş batmaya başlarken makarna yaptım. Annem, Emile teyzeme gitmişti. Uykum çok vardı Robert'ı düşünerek uykuya dalmıştım. Sabah uyanınca hazırlanıp tekrar okul yolunu tuttum ama bu sefer yolda onu görünce kalbim yerinden çıkacak gibi oldu. Yanıma geldi "nasılsın? Linda" dedi tebessüm ederek. Ah ah nasıl olabilirim sensiz demek geldi içimden, diyemedim. "İyiyim Robert sen nasılsın ne yapıyorsun? " dedim hafif bir kızarıklıkla. "Koşuşturmaca, sen neler yapıyorsun? "dedi. " aynı şekilde hayatın yorulmacası" dedim yere bakarak. Gereksiz bir heyecan vardı bedenimde, okula vardığımızda farklı sınıflara dersimiz olduğu için tam yollarımız ayrılacakken
Robert" haftasonu ne gibi işlerin var? "dedi. O an heyecandan elim ayağım birbirine karıştı ve şemsiyem yere düşüverdi elimden. Ah Linda dedim içimden yaptın yine yapacağını. Durumu toparlamaya çalıştım gülerek"yine sakarlığım tuttu,boşum haftasonu" dedim. Robert" harika o zaman bir kahve içebiliriz sanırım. "
" Aahh güzel olur" dedim. O kadar mutlu olmuştum ki anlatamam. Sonra derse girdim çıkınca kızlarla buluştum yine. İnanılır gibi değildi biliyorum ama yarın Robert'la buluşacaktım. Betty ve Mary bizim eve geldiler onlara söyleyince çok mutlu oldular.
Kıyafet denemeye başladım evet çok uzun sürdü. "Aahh kızlar yeter artık çok acıktım" dedim. Tamam deyip kalktık buzluktan pizza çıkarıp fırına attık. Sonra gün ağarmaya başladı Mary'in gitmesi gerekti. Bu gece Betty bende kalacaktı yatakta bir o yana bir bu yana dönedurdum. Evet yarın çok heycan vericiydi.

Olaylar 2.bölümde başlıyor bilginize okuduğunuz için teşekkürler...