εγώ εναντίον μου

Οι τρείς άγγελοι και η μάγισσα

Α)Από τότε που με θυμάμαι, οι γυναίκες ήταν στην ζωή μου πολύ πιο πολύ από τους άντρες. Έμαθα να τις ακούω να τις αγαπάω και πάνω από όλα να σέβομαι το φύλο τους. Η μητέρα με την αδελφή μου αν και ιδιόρυθμοι χαρακτήρες ήταν εξαιρετικές στο να μου μάθουν την κατάντια ενός κομπλεξικού ανθρώπου, (με θετικά και αρνητικά παραδείγματα) την έννοια του ρατσισμού όπως και τον σεβασμό γενικότερα. Ο τρίτος άγγελος μου είναι η αδελφή του παππού μου. Τι να πω γι' αυτήν; Πραγματικά δεν έχω να πω κάτι πέρα από ευχαριστώ. Δεν έχει νόημα να μπω σε λεπτομέρειες, η δεύτερη σοφία της ζωής μου με έκανε να καταλάβω τι σημαίνει ανιδιοτέλεια και αγάπη δίχως ιδιαίτερο λόγο ή κέρδος. Η εξ αίματος συνοδοιπόρος μου η αδελφή μου(η πρώτη σοφία της ζωή μου) ο άνθρωπος που με έφτιαξε (αν και σπασμένο συναισθηματικά και περίεργο κοινωνικά χωρίς να φταίει φυσικά) όπως νόμιζε παίρνοντας από την τρυφερή ηλικία των οκτώ ευθύνες για μένα. Κάθε φορά που της μιλάω κλαίω από μέσα μου γιατί περήφανη δεν θα την κάνω ποτέ. Τα δάκρυα μου είναι η τύψεις που δεν έγινα ότι θα ήθελε αυτή και η μεγάλη μου αγάπη. Η Κατερίνα η μητέρα μου. Αυτή που με γέννησε ρισκάροντας την υγεία της. Αυτήν που με αγαπάει ακόμα και αν την ρεζιλεύω επειδή είμαι τεμπέλης και χασικλής. Αυτή που δανείστηκε τα πάντα και από όλους για να έχω εγώ και η αδελφή μου κάτι για το μέλλον από αυτούς που μας προδώσαν, ενώ είμασταν "οικογένεια" . Ήταν ο άνθρωπος που ενώ δεν πίστευε σε μένα έσφιξε τα δόντια της και μου πε πράγματα που ήθελα να ακούσω χρόνια μπας και ξυπνήσω. Δεν μπορώ ακόμα, συγνώμη μαμά. Ο γιό σου είναι άχρηστος. Συγνώμη σοφία μου δεν κατάφερα να βάλω το εγώ μου σε τάξη και γαμηθηκα. Συγνώμη γιαγιά σοφία η Καίτη με κατέστρεψε ψυχολογικά, τεμπελιαζω και δεν αλλάζω ρότα στην ζωή μου. Ποια είναι η Καίτη θα ρωτήσεις. Είναι η μητέρα του μπαμπά μου. Σκληρός άνθρωπος με μηδενική αντίληψη και δυστυχώς παιδεία. Μέσω υποτίμησης που δεχομουν(και εγώ και η μάνα μου από αυτήν λόγο καταστάσεων που δεν αξίζει να αναλύσω) σε συνδιασμό με την πάντα κακιά για μένα σύγκριση με τον ξάδελφο μου με έκανε να μην πιστεύω σε μένα. Ένα χαστούκι ένα μεσημέρι ακόμα με κάνει να κλαίω σαν μωρό που έσπασε τα πλευρά του. Την φοβάμαι όσο τίποτα και όταν την αναφέρω το πνίξιμο στο λαιμό μου δεν λέει να φύγει. Αυτή είναι μάγισσα που με έκανε να μην έχω ψυχολογική δύναμη εξ αρχής. Εν τέλη την συνχρεσα χωρίς να το ξέρει καν. Ακόμα την φοβάμαι όμως. Ίσως καταφέρω να μιλήσω σε αυτήν παρά την ηλικία της. Έτσι και αλλιώς δεν έχει σημασία τι θα πει(αν και ξέρω πάνω κάτω) αλλά πως θα αντιδράσω εγώ. Εν τέλη τις ευχαριστώ θερμά και τις τέσσερις που μου δείξαν την πάει να πει ψέμα, μίσος, ανιδιοτέλεια, σεβασμό και αυταπάρνηση. Ειδικά την μάγισσα. Αν δεν ήταν αυτήν δεν θα μου καλλιτέχνης τώρα ή ότι είμαι τέλος πάντων.

Β)Τα δευτερόλεπτα δεν μετράνε μπροστά στα συναισθήματα και οι εμπειρίες θα με σώσουν από τη άβυσσο; Άσχημα τα σκέφτομαι ώρες ώρες και απορώ με την κατάσταση και τις επιλογές μου. Θα μπορούσα να αλλάξω τα πάντα όμως το ποτήρι το βλέπω πιο άδειο από την μέση. Όμως γιατί συμβαίνουν αυτά 'που αναλύω; Ποιός θα με βοηθήσει πραγματικά σε αυτό; Όταν άκουσα κάποιους στοίχους τους ένιωσα. Άλλους σαν να τους ζω. Θέλω να τους συλλέξω και να τους κρατήσω για ειδική περίσταση. Εγώ θα είμαι έτοιμος όταν έρθει η ώρα με όλους, εσύ θα είσαι να τους διαβάσεις; Ξέρεις φοβάμαι μην με εγκαταλείψεις και 'συ είσαι ο μόνος που έχω να με νιώθει. Τα συναισθήματα χαράς με κυριεύουν όταν μαθαίνω πως έχω καινούργιο αναγνώστη. Ίσως έχω πρόβλημα και με την επιβεβαίωση τελικά. Ίσως η μάγισσα είναι η δικαιολογία μου. Ίσως πολλά άλλα τα σίγουρα νομίζω πως μετράνε. Εν τέλη με αγάπησαν ίσως και να με μισούσαν κάποιες από τις ανθρώπινες αγάπες μου κάποιες στιγμές. Ελπίζω