collision || Furkan Korkmaz

1.6

"Of bugün gelmezse yarın alamam. Sabahtan çıkıcaz yola."

"Of Asel yeter artık ama! Bugün kaçıncı kullanışın bu cümleyi." Somurtup kollarımı göğsümde birleştirdim. Kapı çalınca koşup kapıyı açtım bir hevesle. Karşımda bizim çocukları görünce Yine somurttum.

"Siz miydiniz?"

"Ne o başkasını bekliyordun herhalde." Dedi Furkan arkamdan. Ben çoktan salona girmiş, kollarımı yine birleştirmiş ve oturmuştum.

"Sabahtan beri kafamızı şişirdi. Kargosu gelmemiş yarın gelirse de alamazmış." Cedi saçlarımı dağıttı.

"Kız hırçın. Sen üzülme sabah çıkmayız yola bizde." Hevesle Cedi'ye baktım.

"Ger-." O sırada yine kapı çalınca bir hızla kalkıp kapıya koştum yine. Bu sefer gerçekten kargocuydu.

"MERHABA!" Kargocu bana 'deli midir nedir' bakışı attıktan sonra kargomu verdi.

"YAŞASIN!" Kargomun etrafında döndüm.

"Kızım bu kadar mutlu olacağını bilseydik döve döve getirirdik kargocuyu." Dedi Mete gülerek. Ben de güldüm. Makas aldıktan sonra Gidip Furkan'ın yanına oturdum.

"Açıl susam açıl." Dedim paketi açmaya zorlarken.

"Of açılmıyor bu! Bozuk kutuyu göndermişler bana." Işıl güldü. Furkan kutuyu ve makası elimden aldı.

"Ay Furkan!" Furkan irkildi.

"Noluyor Asel ya?"

"Bir daha makası elimden alma! Kavga ederiz sonra." Gözlerini devirdi.

"Hiç etmiyormuşuz gibi." Güldüm. Kargoyu açıp bana uzattı. İçindeki en beğendiğim mayoyu çıkardım. Gerçekte bin kat daha güzeldi! Ne dersiniz kızlar trendyol linki gelsin mi?

"Cedi siz en iyisi yarın öğlen çıkın mayonun devamını yarın göndericekler herhalde."

Tamam gerçekten de biraz açık bir mayoydu. Arka kısmı full açıktı sadece popo kısmını kapatıcak bir yer vardı. Ön kısmında ise göğüslerimi kapatan yer vardı. Göğüs kısmıyla alt kısım göbeğimin yan tarafında birleşiyordu.

"Yine çok komiksiniz Furkan bey." Dedim gözlerimi devirerek.

"Oğuz-." Edaya bu sefer kutuyu fırlattım.

"Eda!" Işılda Edayı dürttü. Oğuzhan bizim yazlığın yan tarafındaki evde oturuyordu. Çocuk o kadar taş bir çocuk ki arkadaşlar! Edada beğendiğimi biliyor tabi.

"Kimmiş bu Oğuzhan iki gündür ağzından düşmüyor Eda." Dedi Metecan.

"Hiç ya görürsün yarın." Gözlerimi kısıp Eda'ya baktım.

"Salak." Diye fısıldadım kendi kendime. Furkan güldü.

"Kutuyu at geri." Eda kutuyu atınca içindeki bakmadığım şeylere baktım. Hepsi çok güzeldi.

"Ee kaç araba gidiyoruz şimdi?"

"Bence 3 araba gidelim. Şimdi siz  çifte kumrular yalnız takılmak istersiniz falan. Bana araba kalmaz." Dedim. Herkes bana hak verdi.

"Şey Aselim?"

"Ne istiyosun?" Ensesini kaşıdı ikiside. "İstiyosunuz demeliydim."

"Ben Cediyle Eda'da Meteyle git-."

"Ben ne olucam pardon?" Kaşlarımı çattım.

"Kızım tek gitsen ne olacak." Dedi Cedi. Somurtup yine ve yine kollarımı göğsümde birleştirdim. Bu arada Furkan bize 2 gün sonra katılıcaktı.

"Yolda tek başıma trafik kazası geçirip öleyim de görün gününüzü." Işıl bana yastık fırlattı.

"Salak salak konuşma Asel."

Biraz daha sohbet ettikten sonra Furkan gitmişti. Metecan ve Cedi bizde kalıcaktı.
Yatağıma atlayıp pikeyi üstüme çektim. 10 dakikaya dalmıştım zaten uykuya.

"Asel! Kalk hadi." Gözlerimi açıp Edaya baktım. Kemiklerim sızlıyordu. Etlerim acıyordu. Sanırım hasta olacaktım çünkü hasta olacağım zaman hep böyle oluyordu. Yutkunmamla boğazlarımında acıdığını fark ettim. Bu olmazsa olmazımdı zaten! Ayrıyeten en de nefret ettiğim.

"Eda." Eda bana döndü.

"Noldu?" Gelip dudaklarını alnıma yasladı.

"Ama Asel ateşin var senin. Kalk Furkan'da gelmiş zaten o sürer arabayı." Eda beni tutup kaldırdı.

"Mete! Gel Asel'in bavulunu al." Mete yanımıza gelince halimi gördü.

"Noldu kızım hayalete dönüşmeye mi karar verdin?" Güldüm gülebildiğim kadar. Hiç halim yoktu gerçekten de. Sık sık hasta olan biri değildim ama olduğumda da çok kötü oluyordum.

"Furkan? Neden geldin?" Dedim salona girerken. Kalkıp yanıma geldi.

"Ne bu halin?" Kolumdan tutup koltuğa oturttu. Kendisi de yanıma oturdu. Gözlerim kapanıyordu. Kafamı Furkan'ın omzuna koyup kapadım gözlerimi.