Κεφάλαιο 12 «Επιζών»

18 2 0
                                    

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ

Ο αέρας του πρωινού άρχιζε να μπλέκεται μέσα στα κλαδιά των δέντρων, είχε ξημερώσει όμως τα στίγματα της νύχτας δεν είχαν σβήσει ακόμα, πως μπορείς να ξεχάσεις μια νύχτα σαν και αυτή; Πως μπορείς να συνεχίσεις την ζωή σου έχοντας βάλει τον θάνατο μέσα στο δέρμα σου; Πλέον η επιβίωση δεν ήταν επιλογή, ήταν τρόπος ζωής. Είχαν ξεκινήσει επικίνδυνα παιχνίδια με επικίνδυνους ανθρώπους, κόντρα στην κόντρα, σαν να πηγαίνεις σε μια μάχη με όπλα μόνο με μαχαίρι,το δέρμα τους είχε αρχίσει να σκληραίνει, μέσα τους τα συναισθήματα είχαν εξαφανιστεί για μια στιγμή, αναρωτιόντουσαν τι είχαν απογίνει, κάνεις από τους δυο όμως δεν μπορούσε να βρει την απάντηση ακόμα και αν τα μέρη της καίγονταν σε ένα άδειο σπίτι ή είχαν ξεθαφτεί από το βρεγμένο χώμα........

Περπατούσαν για ώρες, δεν όριζαν τα πόδια τους πια, το σώμα τους ήταν απλά ένα ακόμη βάρος και η διαδρομή έμοιαζε ένας ατελείωτος δρόμος δίχως αρχή ούτε τέλος.....

-Ryan, περπατάμε για ώρες, που πηγαίνουμε;

-Υπάρχει ένα ξενοδοχείο εδώ κοντά, έμενα εκεί παλιά πριν αποκτήσω δικό μου σπίτι...

-Ένα έρημο ξενοδοχείο στην άκρη του δρόμου σου ακούγεται ασφαλές;

-Πίστεψε με, είναι πολύ πιο ασφαλές από ότι εκεί έξω, δεν μπορούμε να έχουμε πολυτέλειες και αυτό το ξενοδοχείο είναι η μόνη μας λύση για λίγη ξεκούραση...

-Ας είναι.......ελπίζω να φτάνουμε, δεν θα μπορέσω να ορίσω τα πόδια μου για πολύ ακόμη...

-Πονάς;

-Νομίζω πως η κούραση μου είναι πιο μεγάλη από τον πόνο μου.

-Μην ανησυχείς, θα κοιτάξω μόλις φτάσουμε το τραύμα στο πόδι σου...

-Μόνο το τραύμα μου...;

Τον ρωτάει με ένα παιχνιδιάρικο ύφος.

-Τι άλλο...;

-Νομίζω και το δικό σου χρειάζεται φροντίδα...

-Τα καταφέρνω, μην ανησυχείς.

-Όταν θα σε βοηθήσω πίστεψε με δεν θα το λες αυτό;

-Μεγάλες υποσχέσεις ακούω principessa!

-Έχω μεγάλες προσδοκίες για αυτό...!

Και πειράζοντας ο ένας τον άλλο αφήνουν το πρόσωπο τους να γελάσει για λίγο, αφήνουν το μυαλό τους να προσπαθήσει να γαληνεύσει πριν ξανά ξεσπάσει η καταιγίδα και καθώς προχωράνε κοντά ο ένας στον άλλο βλέπουν από μακριά την πινακίδα του παλιού ξενοδοχείου.

Παράνομη αθωότηταWhere stories live. Discover now