Παράνομη αθωότητα

Κεφάλαιο 13 «Το κακό "μέσα"»

-Θα μάθουν το όνομα σου Ελένα μόλις ξεσπάσει η καταιγίδα...Θα μάθουν το όνομα σου όταν ξεχάσουν το δικό μου, όταν δεν θα τους είναι πια εμπόδιο και όταν το πουν και αντιδράσεις φοβισμένα θα σε διαλύσουν, δεν πρόκειται να αφήσουν κανένα κομμάτι ζωής μέσα σου.

-Τότε πρέπει να βγούμε έξω και να κάνουμε όλες αυτές τις μέρες θεωρίας πράξη, και ναι! Μπορεί να δείχνω ότι φοβάμαι αλλά αν ακουμπήσουν έστω και μια τρίχα από τα μαλλιά μου ίσως στο τέλος να αρχίσουν να τρέχουν αυτοί!

-Άκουσε τους! Άκου! Ο ένας είναι πίσω από την πόρτα και οι άλλοι τρεις δίπλα έτοιμοι να μπουν μέσα...

-Τι θα κάνουμε;

-Πρέπει να αυτοσχεδιάσουμε...

-Δηλαδή;

-Θα ανοίξουμε την πόρτα αιφνιδιαστικά και αφού πυροβολήσω θα αρχίσεις να τρέχεις με όλη σου την δύναμη προς την έξοδο...ΠΡΟΣΕΧΕ! Μην σταματήσεις ότι και αν ακούσεις! Ότι και αν δεις! Πάρε αυτό το μαχαίρι και χρησιμοποίησε το ΜΟΝΟ αν χρειαστεί!

-Και εσύ;!

-Θα ξανάρθω..........θέλω να ξανάρθω! Αλλά...

-Ryan μην μου πεις αντίο!

-Ετοιμάσου.....

-Σε αγαπώ! Δεν στο πα ποτέ.....αλλά σαγαπώ!

-................ΤΩΡΑ!

Ο Ryan ανοίγει την πόρτα και πυροβολεί τον άνδρα μπροστά της, η Ελένα αρχίζει να τρέχει γρήγορα προς τις σκάλες ενώ ο Ryan γυρίζει το όπλο του προς του άνδρες δεξιά του, ένας από αυτούς όμως καταφέρνει και ξεγλιστράει μέσα από τα χέρια του και γυρνώντας να τον πυροβολήσει τον αρπάζουν οι άλλοι δυο και αρχίζουν να τον χτυπάνε άγρια, η Ελένα τρέχει προς τις σκάλες αλλά ο άνδρας με τα μαύρα την αρπάζει από τους ώμους και την κολλάει ανάποδα στο τοίχο. Εκείνη προσπαθεί να αντισταθεί και με το αίμα της καυτό στηρίζει τα πόδια της στον τοίχο και με μόνη της ανάμνηση τις στιγμές εξάσκησης με τον Ryan, γυρίζει μια ανάποδη κωλοτούμπα στηριζόμενη από πάνω του και γυρνώντας τον κλωτσάει με δύναμη στην μέση ρίχνοντας τον κάτω και ύστερα του δίνει μια ακόμα πιο δυνατή κλωτσιά στο κεφάλι αφήνοντας τον λιπόθυμο στο πάτωμα. Κατευθύνεται προς το κεντρικό σαλόνι του ξενοδοχείου και μέσα από τον καπνό εμφανίζεται ένας από τους άνδρες με όπλο, η Ελένα ένιωσε τον χρόνο να παγώνει καθώς το χέρι του τραβούσε αργά την σκανδάλη και χωρίς να το σκεφτεί έριξε το τραπέζι μπροστά της και έσκυψε κάτω αφήνοντας την σφαίρα να περάσει ξυστά από τα μαλλιά της...