SANCHO & SASCHA

Hoofdstuk 14

Lanya rukte de boxdeur van Sancho open. Ik en Julia keken gespannen toe. "Nou moet is een keer gaan luisteren rotbeest! Hier die verdien je wel!" *klap van een zweep* ik en Julia keken elkaar aan en sprongen te voorschijn. We rukten de boxdeur van Sancho open. "Wat denk jij nou dat je aan het dien bent?!" SchreeuJulia. "Dierenmishandelaar!" "Dit krijgt Merel te horen!" riep ik. Lanya keek ons verbluft aan. "Euhh euh" Lanya rende boos weg maar Julia kon haar net op tijd tackelen waardoor ze op de grond lag. Lanya probeerde op te krabbelen maar ik drukte haar op de grond. Ondertussen was Max al door al het lawaai er bij gekomen. "Ga maar even naar Sancho toe. Probeer hem een beetje gerust te stellen, hij is nogal overstuur" zei Max. Ik ging Sancho's box binnen. Wat zag hij er bang uit zeg! Hij schuimde helemaal en z'n ogen zagen erg wit. Hij stond helemaal achter in de box in een hoekje. "Och arme Sancho.... Wat heeft ze jou toch allemaal aangedaan!" Ik probeerde dichterbij te komen maar Sancho begon van angstigheid te steigeren. "Rustig maar, ik ben het, Sascha. Ik doe je niks lieverd." Hij stopte met steigeren maar ik mocht nog steeds niet dichterbij komen. Ik had nog een wortel in mijn zak. Die was eigenlijk voor Lovely, maar Sancho had er meer aan. Ik strekte mijn arm helemaal uit met de wortel. Sancho keek er erg bang naar. Na 2 minuten strekte hij zijn nek uit en pakte hij de wortel erg snel aan en kroop weer terug in zijn hoekje. Hij schuimde al minder erg en zijn ogen zagen ook minder wit. Ik kon nu stapje voor stapje rustig dichterbij komen. "Braaf Sancho. Rustig maar, ik doe niks. Die wortel was wel erg lekker hè." Uiteindelijk stond ik op een halve meter afstand. Toen liet Sancho zijn hoofd zakken en brieste. "Goedzoo, dat is braaf" ik liep naar hem toe en aaide hem rustig over zijn nek.