touch me, boss

1.5"Tedavi Öncesi Hazırlıklar."

arkadaşlar bileğimi burktum bu yüzden baya sıkıntı çektim hem de sınavdan bir gün öncesinde :ddd şanssızlığın da böylesi işte iyileşene kadar biraz dinlenmek istedim. sınav esnasında fazla sıkıntı çıkmadı ama yine de önlem almam gerektiii

neyse okuyun hadi :* 

"Evet, seni dinliyorum."
Diye mırıldandım.
Yemeğimizi yiyene kadar tek kelime etmemiş, en sonunda dayanamayıp sormuştum işte.

Fikrini değiştiren ne olmuştu?
Merak ediyordum.

Peçeteyle ağzını nazik bir şekilde sildi ve boğazını temizledi.
"Bu konuyu seninle konuşma düşüncesi bile beni geriyor ama sana açıklama yapmam gerektiğini de biliyorum."

Kaşlarımı çattım.

"Aramızdaki çekimin farkındasın Eva. Bunun yanlış olduğunu ikimiz de biliyoruz ama bunu durdurmak için hiçbir şey yapmıyoruz. Yapmamızı da istemiyorum zaten."
Diye mırıldandı.
"Tedavi olmayı kabuk etmeme Bayan Carpenter yardımcı oldu."

Demek Bayan Carpenter onu ikna etmişti. Neden bu beni çileden çıkarıyordu? O daha yeni tanıştığı basit biriydi ama ben onunla bazı şeyler yaşamıştım. Onun için özel olmasa da benim için özeldi. Buna rağmen onu ben değil o ikna etmişti.

"Tedavi sürecinde ne olacağını tahmin edemiyordum beni bazı konularda aydınlattı. Mantıklı konuşmaları ve hayatım hakkındaki varsayımları ile beni ikna etmeyi başardı."
Zümrüt yeşili gözleriyle gözlerime baktı.
"Tedavi öncesi hazırlıklar tamamlanırken seninle vakit geçirmek istiyorum. Biliyorum garip ve belirsiz bir başlangıç yaptık. Tatsız şeyler yaşandı. Bunları bu süreçte telafi etmek istiyorum."

Saçımı kulağımın arkasına aldım. Ne diyeceğimi bilemiyordum.
Onun yanında olduğumu, Bayan Carpenter'dan daha çok onu önemsediğimi anlasın istiyordum.
Bu saçmalıktı belki ama istiyordum işte. Onunla vakit geçirmek için sabırsızlanıyordum.

"Ne olursa olsun yanında olacağım Cameron. Bu sancılı süreci rahat ve çabuk atlatman için sana destek olacağım. Evet, ikimiz de tatsız şeyler yaşadık ama bunu değiştirebiliriz. Beraber vakit geçirme fikri kulağa harika geliyor."

Gülümsedi.
"Güzel çünkü reddetme şansın yoktu."

Kaşlarımı kaldırıp alayla güldüm.
"Fazla iddialı."

Saçlarıma nazikçe dokundu ve omuz silkti.
"Olması gerektiği gibi."

✨

Öğle arası bittiğinde odama rahatlamış bir şekilde dönmüştüm.
Cameron ile aramızda olan ilişki yavaşça şekilleniyordu sanki.

Sırıttım. Hoşuma gidiyordu.

Kapım çalınmadan sertçe açıldı ve içeriye tahmin ettiğim gibi Amanda girdi.
"Selam bebek!"

Gözlerimi devirdim.
"Çat kapı girmeyi bıraksan keşke!"

Yüzünü buruşturdu.
"Saçmalama bu imkansız."
Gülerek masamın üzerine oturdu.
"Harika bir partiye davetliyiz tatlım! Bu gece yıkılacak! Senin de geleceğine emin olmam gerek."

Kaşlarımı kaldırdım.
"Ne partisi?"
Partilere bayılırdım.

"Maria'nın tanıdığı bir kızın partisi. Merak etme sadece eğlenmek için orada olacağız!"

İçki içip kafayı bulmak, yarın tanımayacağın insanlarla fazlaca yakınlaşmak mükemmeldi. Evet kulağa aptalca geliyor olabilirdi ama hayır kesinlikle aptalca değildi. Eğlenceliydi. Kendini partinin akışına bırakman eğlenceli olması için yeterliydi.

"Tabii ki geliyorum!"
Diyerek göz kırptım.

"İşte bu!"
Diyerek sesini yükselten arkadaşıma genişçe gülümsedim.
"Sen ve ben kızım! Bu gece kimseyi önemsemeden dağıtacağız! Hem bizim şirketten de gelen  yakışıklı çocuklar var. İkimize de birilerini ayarlayabilirim."

"Yok ben almayayım teşekkürler."
Diye mırıldandım.

Cameron varken başka birisiyle mi sevişecektim?
İç sesim "O senin sevgilin bile değil, keyfine bak kızım." Derken diğer ses, "Saçmalama, seni önemsiyor gibi görünüyor. Yakında ciddi bir ilişkiniz bile olabilir!"
Diyordu.

Evet, çoğu zaman bu iki iç ses arasında sıkışıp kalıyordum ama önemli değildi. Partiler geçici hevesler ve geçici insanlarla doluydu. Sıkıntı olmazdı.

"Her neyse bebek, bugün eğlenelim yeter. Çıkışta buluşuruz."
Diyerek yanağımdan öptü ve tıkırdayan topukluları eşliğinde odamdan çıktı.

Ve ben de her zaman yaptığım şeyi yaptım. Kodlarla uğraşıp kafa dağıttım.

✨

Cameron bana şüpheci gözlerle baktı.
"Acelen varmış gibi."

"Evet çünkü Amanda'yı baya beklettim. Gitmem gerek!"

Neredeyse yarım saattir bekliyor olmalıydı. Kafamı topuklu ayakkabısıyla yarmazsa iyiydi.

"Nereye gideceksiniz yani özel bir şey değil herhalde?"

Omuz silktim.
"Yani pek sayılmaz."

Kaşlarını kaldırdı.
"Kızlar partisi falan mı?"

Kaşlarımı çattım.
"Böyle bir parti mi varmış? Haberim bile yok."

Gözlerini devirdi.
"Yani pijama partisi gibi partilerden bahsediyorum?"

Ofladım.
"Normal partilere de gidebiliyoruz Cameron. Merak etme iyi olacağım."

Kaşlarını çattı.
"Şey peki o zaman seni ararım."

Gülümsedim.
"Pekii, şimdi gitmem gerek!"

Gülümsedi.
"Telefonlarımı tuvalete girsen dahi açsan iyi olur güzelim.

Kıkırdadım.
"Sen delisin."

Ellerini cebine koydu.
"Daha deli yanımla tanışmadın bile."

Şaşkınlıkla oradan ayrılırken diyebildiğim tek şey "Sonra görüşürüz." olmuştu.

✨

"NEREDE KALDIN AĞAÇ OLUP KÖK SALDIM BURADA! PARTİYE GEÇ KALACAĞIZ VE DAHA KIYAFETLERİMİZİ, MAKYAJIMIZI, ÇANTAMIZI, HİÇBİR ŞEYİMİZİ AYARLAMADIK! AYRICA ELİME BORDO OJELERİMİ SÜRMEM GEREKİYOR VE SEN 1 SAATTİR ORTADA YOKSUN! TANRI AŞKINA!"

Gözlerimi irice açıp kulaklarımı kapattım. Araba sürerken bile bu kadar çene yapıyor olması hayranlık vericiydi.

"Sus lütfen Amanda, tamam geldik işte."

"Sen Tanrıya şükret trafik yoktu."

Evinin önüne park etti. Onun evinde bana ait kıyafetler vardı ve benim evimde de ona ait  kıyafetler. Daima yedek kıyafetlerimiz olurdu.

"Hadi kızım! Hazırlanıp ortalığın tozunu attıralım."

bu bölüm geçiş bölümü diğer bölümde neler olacak neleeeerr :de heyecanlandım