Me & You: Between Life And Death (COMPLETE)

Chapter 17

Unti-unti kong nakita ang pagpinta ng ngiti sa mga labi nito kasabay ng pagkinang ng kaniyang mga mata. Agad ko siyang niyakap nang may pag-iingat at sa pagbitiw ko ay tinignan ko ang mga mata niyang ubod sa ganda. His hazel eyes were no longer cold and sad anymore.

He caressed my face with his right hand as he gently moved it closed to his. Pumikit nalang ako dahil kinakabahan ako sa susunod niyang gagawin... napangiti ako nang maramdaman ang paglapat ng labi nito sa aking noo.

Sa pagmulat ko ay ngumiti siya, “Not yet.”

It’s been a month since Adriel got into a fight at sobrang hirap rin para sa kaniya na bumalik sa school. Kaya palagi kong sinisigurado na nasa tabi niya ako.

Mga third week na nang natanggal ang semento nito sa kamay kaya nakakapag-sulat na siya.

“Thank you, love..." lambing nito nang ibigay ko ang printed essay work niya. Hindi kasi siya maka-type nakaraan kaya ako na ang gumawa for him.

“You’re always welcome.” I smiled as I tied my hair up dahil sa sobrang init.

"As a gift... I promised that I'll take you with me in Afghanistan to visit Shacklu's grave..." he said while staring at me.

"I'll keep that in mind, Mr. Santle." I smiled before I gave him a hasty soft kiss on his right cheek.

"Yes, Miss. Keep that in your mind while I'll keep you in my heart..." He chuckled because he just got a corny romance line. I rose my lips as I tried to stop myself from blushing...

Sa bawat araw na dumaraan ay mas lalo kaming napapalapit ni Adriel sa isa’t-isa at mas naging komportable na akong kasama siya.

Nasa field kami ngayon at masayang pinapanuod sila Conor na naglalaro ng football. Natatawa ako sa kaniya dahil hanggang ngayon ay pinipilit niya pa rin ako na sabihin na mahal ko siya... gusto niya raw kasing marinig iyon dahil magkaiba raw ang 'I choose you' sa 'I love you' pagdadahilan niya.

“Come on, tell me... I. Love. You...” pilit niya sa akin habang nakangiti at umaasang papayag ako pero hindi ko pa rin sasabihin kahit one month na niya akong kinukulit. Ewan ba at gusto ko lang muna siyang paghintayin pa.

“I love you...” He chuckled while he said that. I pursed my lips at umiling-iling. Napahawak ito sa forehead niya at nag-isip...

“Okay! Isisigaw ko nalang dito sa field na mahal kita...” pangbablack-mail niya pero hindi pa rin ang sagot ko.

"Okay. Go on..." Napakamot lang siya sa ulo at tumigil na rin sa pangungulit.

Nandito kami ngayon ni Adriel sa clinic ni Dr. Lacsamana. Hinihintay ang turn ko for check up. Pansin ko na maraming nurse ang tumitingin sa kanya maybe because he look so handsome with his indigo buttoned-down shirt paired with his black cargo short and white shoes. Nakasabit rin ang sunglass nito sa middle part ng polo niya.

Bagong gupit siya, bagong shave kaya napaka-maaliwalas lalo ng mukha nito. Idagdag mo pa ang manly scent niya na talagang gusto ng pang-amoy ko.

I looked at him when he suddenly held my hand and smiled. "Don't worry, Miss Harte... while their eyes were set on me, my eyes were set on you. Only you."

Napangiti ako sa sinabi niya because since nang maging kami ay hindi siya nagkulang na iparamdam sa akin that I'm enough, that it's only me that he want and no one else...

“Ms. Harte,” tawag sa akin ng secretary ni Doc.

Tumayo kami ni Adriel habang hawak niya pa rin ang kamay ko hanggang sa makapasok na sa loob. “Good morning, Doc,” bati niya.