The Billionaire's Secretary

Prolouge

BEING RICH is okay, but, not all the time. Gusto kong maranasan na mamuhay ng normal gaya ng ibang tao. pero sa kalagayan ko, kung paano mamuhay ang pamilya namin ay malabong malabo na maranasan ko yon. Gusto kong tumakas , gusto kong takasan ang buhay na mayroon ako. pero paano ko gagawin ang bagay na yon kung lahat ng kilos ko ay bantay sarado, bawat sulok ng bahay na'to ay animong may nakabantay. Gusto kong lumaya, gusto kong maranasan kung paano ang maging masaya, gusto kong maranasan ang nararanasan ng isang normal na tao. Ayoko ng ganito sawang sawa na ko lahat ng gusto nila sinusunod ko ayon sa kagustuhan nila pero sana naman sa pagkakataong to pakinggan nila ako.

I wan't to runaway from them but i know they can find me wherever i hide. So i want to let them know and make it clear that i hope they give me the freedom i want. At kung kailangan kong magmakaawa o lumuhod sa harapan nila ay gagawin ko. I already pack my things. I am ready to run. but no, i won't do that if, i need to face them i will, for my freedom i want, i'll do this.

"Lady Elianna, your father is looking for you." the servant said. i just nod at her as my answer. mukhang may ipapagawa na naman siya sakin at sa pagkakataong ito aayaw ako. ayoko ng maging tagasunod niya nakakapagod na hindi niya ako alagang aso para sumunod sa lahat ng iuutos niya. I am his daughter not a fucking dog nor a puppet.

"Hinahanap niyo daw po ako Dad?" tanong ko kay daddy habang nakatalikod siya may mga pinipermahan na naman siyang sandamakmak na papeles na lagi niyang ginagawa. Nag angat siya ng tingin at tumiim sakin ang malalamig niyang mga mata na animo'y walang kakwenta kwenta ang taong kaharap niya. Pero sanay na ako sa ganyang pagtrato niya sakin na para bang hindi niya ako anak. 

"Gusto kong pakasalan mo ang pangalawang anak ng Hari ng Wales." biglang sabi niya na halos ikagulantang ko. W-What the fvck?! Is he serious? "Alam kong nabigla kita sa sinabi ko pero yon ang dahilan kung bakit kita pinatawag at susundin mo ang sinabi ko." malamig niyang tugon gusto kong  magsalita pero tila'y naputulan ako ng dila dahil sa mga sinabi niya. hindi ako handa sa mga binitawan niyang salita gusto kong sumigaw at magwala, gusto kong tumututol, pero ayaw magsalita ng bibig ko at halos walang boses na lumalabas sa nakaawang kong bibig. ganito nalang ba to? tanong ko sa sarili ko. 

pinlano ko na to kanina na aayaw ako pero bakit ganito? nasaan na ang tapang ko na kanina ay naramdaman ko bakit biglang nawala? dahil ba hanggang dito lang ba talaga ang ibubuga ko at di ko kayang tumutol sa utos ng sarili kong ama? Think, damn it! 

"Ayoko! Ayaw kong magpakasal, dad." Mahinang sambit ko na halos ibulong ko nalang sa hangin pero alam kung narinig niya yon dahil tumiim ang malalamig niyang mga mata sa'kin..

Kinakabahan man ay matapang kong sinalubong ang malamig niyang titig na para bang hinahalukay nito pati kaloob looban ko. Halos manlamig ako sa kinatatayuan ko Ng magsalita na naman siya. " Sinusuway mo na ba ako ngayon?" Tanong niya.

Napayuko ako dahil sa tanong na yon. Anong isasagot ko? Oo? Dahil sa kagustuhan kong maging malaya? Dahil ba ayaw ko ng maging sunod sunuran sa kanya? Puno ng katanungan ang isip ko na kahit ako ay hindi ko mahanap ang sagot.

"Sagutin mo ang tanong ko Elianna. Sinusuway mo na ba ako ngayon?" Malamig at may diin niyang sabi.

" Oo dad. Sinusuway kita sa pagkakataong ito ayoko na dad sawang sawa na ako maging tagasunod mo nakakapagod na. ayoko na!" Pikit matang sagot ko sa kanya. Nasa tamang edad na ako para magdesisyon para sa sarili ko.

"At ano naman ang nag udyok sayo para suwayin ako?" muli niyang tanong. "Alam mo ang kaya kong gawin Elianna at alam mong di mo magugustuhan iyon."

"Hindi! Hindi mo yon magagawa dahil anak mo ako dad. Anak mo ako!" Di ko alam kung saan ko nakuha ang lakas ng loob kong iyon para isigaw ng harap harapan sa kanya yon. Di ko namalayan na tumutulo na pala ang luha ko.

"At paano mo nasabi na hindi ko iyon magagawa.. dahil anak kita?" Alam ko ang ibig niyang sabihin na kapag hindi ko siya sinunod ikukulong niya ako na para bang nagkasala ako ng napakabigat.

"Gusto ko lang maging malaya tulad ng ibang tao dad.. yon lang ang gusto ko.. alam ko pong anak niyo ako at karapatan niyong disiplinahin kaming mga anak niyo bilang isang magulang.. pero dad, di niyo karapatan na kontrolin kami ayon sa kagustuhan niyo. Para mapasunod kami.. oo magulang ko kayo pero di niyo dapat kami kinokontrol.. dapat andon lang kayo para gabayan kami sa mga dapat naming gawin payuhan Kami sa mga pagkakamaling nagawa namin..bilang isang magulang dapat hayaan niyong kaming mga anak niyo ang gumawa ng sarili naming desisyon pero nandoon parin ang gabay niyo bilang isang magulang." Lumuluhang sambit ko. Pakiramdam ko medyo nabawasan ang bigat sa dibdib ko matapos kong masabi yon.

Muli akong tumingin kay dad. Inaasahan ko ng matatalim na tingin ang matatanggap ko sa kanya dahil sa mga binitawan kong salita. Pero hindi ganon ang nakita ko.. nakikita ko ngayon sa mga mata niya ang pagkamangha, pagmamahal na dati ay gusto kong makita sa mga mata niya medyo namumula din ang mga mata niya dahil pilit niyang pinipigilan ang pag alpas ng luha..pero di siya nagtagumpay dahil kusang pumatak ito.

At sa pagkakataong ito di ko napigilan at humakbang ng kusa ang mga paa ko para yakapin si daddy at doon umiyak ng umiyak.. naramdaman kong marahan niyang hinahaplos ang buhok ko kaya lalo akong naiyak dahil sa unang pagkakataon naramdaman ko matagal ko  ng inaasam.

"I am very proud of you, princess." Biglang sambit ni dad kaya nagtataka akong napatingin sa kanya.

"Bakit naman po kayo magiging proud sakin dad?" Tanong ko sa kanya na may nagtatakang tingin. Bigla siyang ngumiti na ngayon ko Lang nakita.

"Dahil nagawa mo akong suwayin na matagal ko ng gusto mong gawin alam kong ayaw mo na kinokontrol ka.. alam kong labag sa loob mo na sundin ako pero ginagawa mo parin and it makes me proud of you sweety." Sagot niya kaya napasimangot ako so out of the blue gusto niyang suwayin ko siya pero itong si ako takot na takot naman..

"So magiging malaya na ako dad magagawa ko na lahat ng gusto ko?" Masayang tanong ko sa kanya. Tumango ito bilang sagot.

"Wala naman kasi akong sinabi na hind Ka malaya na hindi mo pwedeng gawin lahat Ng gusto mo princess ikaw lang naman itong takot gawin ang mga gusto mong gawin haha" sabi pa nito kaya sinamaan ko siya ng pero tumawa lang ito at pinisil ang ilong ko.

Muli ay niyakap ko si dad Ng mahigpit pero nakarinig kami ng nagsalita sa likuran namin kaya sabay kaming tumingin Doon

"Di ba kami kasama sa group hug jan." Tila'y nagtatampo na sabi ni mom at naroon rin ang dalawa kong kapatid na lalaki sa likuran ni mom na may mga ngiti sa labi.

At dahil nga madrama ang nanay namin nakiiyak na din siya matapos ikuwento ni daddy ang mga sinabi ko at yung dalawa kong kapatid pinipigilan lang tumawa pero ngingisi ngisi din naman kaya sinamaan ko nalang ng tingin dahil masaya ako ngayon di ko paiiralin ang pagiging sadista ko..

"Magdadrama nalang ba tayo dito o ano?" Biglang saad ko.

"GROUUUUUUP HUUUUUUUG!!!" biglang sigaw namin at sa unang pagkakataon naging masaya ako.. di ko nga maexplain kung gaano kasaya basta alam ko sa sarili ko na masayang masaya ako....