My Life With A Stalker. Voltooid

4.

Er wordt opgenomen, ik wil ophangen, maar ik heb me zelf beloofd. Ik hoor een raar geluid, Het klinkt als geritsel van een jas die open en dicht gaat. Dan hoor ik ineens een sleutel die gepakt word. En hoor ineens een videoband die afgespeeld wordt met een stem die bewerkt is.

‘Luister goed naar wat ik je ga zeggen, als jij vandaag niet verschijnt in het kerkhof dan heb je een probleem! Je zult een envelop zien liggen onder de deurmat van het kerkhof! Er staat iets op, waarschijnlijk een opdracht, meer zeg ik niet!’

Voordat ik nog iets wil zeggen, wordt er gewoon in me oor opgehangen. ‘Een opdracht, oké.’ Ik probeerde de stem te herkennen, maar dat lukte voor geen meter! Het was heel erg bewerkt, het klonk raar, en heel erg laag. Wat ben ik stom! Ik had het kunnen opnemen, en dan had ik bewijs voor de politie. Tenminste áls ik naar de politie durf te gaan… Ik verwijder alle berichten van die Wildvreemde, en loop naar beneden. Ik zie me moeder op de witte sofa zitten. ‘Mam, wanneer komt pap weer eens thuis? Ik mis hem!’ zeg ik, me vader is vaak weg, omdat hij werkt op kantoor of zo iets. ‘Lieverd, je vader is precies volgende week vrijdag terug. Kom je zo even eten het is al laat.’ ‘Oké, dan pas?’  Het was net half vijf, en het is nu al half zeven. En het wordt nu snel donker. ‘Uhm. Ik eet bij Sara vandaag, heb ik je dat nog niet gezegd?’ Lieg ik. ‘Nee, je hebt me niks gezegd, maar het is al goed. Ik wil je wel voor tienen thuis hebben, ik heb een verassing voor je.’ Grinnikt me moeder. ‘Nee, niet weer jou stomme ‘verassingen’!’ zeg ik.  Ik besluit om nog even naar Shayden te gaan. Ik pak me jas open de deur, en ga weg.

‘Hey, voel je je weer wat beter? Je zag vanochtend wat bleekjes.’ Zegt Shayden bezorgt. ‘Shay, moet dit nou voor de deur? Mag ik naar binnen het is koud!’ Zeg ik. ‘oh, Ja sorry kom binnen.’ Zegt Shayden schaamtelijk. ‘Whats happen? Je ziet er anders uit!’ ‘Ik zie er verdomme elke keer anders uit! Eerst zie ik bleek, en nu ben ik weer anders! Ik zie er niet anders uit ja?!’ schreeuw ik naar Shayden. Shayden loop naar de keuken, ze pakt iets uit een kast. Ik kan niet precies zien wát. ‘Hier, eet op! Dit moet helpen.’ Ze bied me een Milka reep aan. ‘Ben je boos, Je ziet vandaag alleen wat ande-’ ‘Waag het niet om te zeggen dat ik er anders uit zie! Ik loop gewoon weg hoor!’ ‘Oké, sorry! Wat is er met jou aan de hand?’ zegt Shayden. ‘Ik zal het je nog wel uitleggen. Dat beloof ik! Ik wou alleen even komen voor een kopje thee!’ Zeg ik onschuldig. ‘Verdikkeme Siara, Op school die ene keer zei je ook al: ‘Ik zeg het nog wel’ En toen was er niks aan de hand! En dan zeg je nu ineens: Ik kom alleen voor een kopje thee! Je kan kiezen, of je vertelt me wat er is of je rot nu op, met je kopje thee!’ Zegt Shayden ziedend. 

Sorry, Maar ik denk dat ik deze week niet kan uploaden (nogmaals dat zei ik bij het vorige hoofdstuk ook maar dat was niet waar!) Want het zit met nieuwjaar! Hope yoou like it guys!