Bahçedeki çiçekleri suladıktan sonra bahçe kapısını kapatıp içeri girerken dış kapının sesini duydun. Jisung sana öfkeyle yaklaşıp çiçekleri göstererek
Jisung : bunlar ne? Kim gönderdi bunları?
Sen: anlamıyorum aşkım..kimin gönderdiğini de bilmiyorum
Jisung: benimle dalga mı geçiyorsun?
Beni aldatıyordun değil mi?
Sen: jisung saçmalama! Sözlerine dikkat et.
Jisung :tabii inkar edersin. Aaa dur not da var hemen okuyalım
"aşkım, seni çok özledim.umarım senin için seçtiğim çiçekleri beğenirsin ama hiçbiri senden daha güzel değil seni seviyorum."
Sen:jisung gerçekten bilmiyorum. Benim korede senden ve üyelerden başka tanıdığım biri bile yok.
Jisung : daha fazla yalan söyleme. Şimdi defol Burdan.
Gözyaşların akarken hızla evden çıktın yanına hiçbir eşya almamıştın bile.
Jisung sinirle eşyalara vuruyordu. Bşr anda kapı çaldı senin geldiğini sandı ve
Jisung : sana git demişt- afedersiniz buyurun
Çiçekçi : ah sanırım adreste bir karışıklık olmuş bunlar bir üst katın çiçekleri. Yanlış anlaşılma için özür dileriz.
Jisung :y-yani bu çiçekler bu eve gelmedi mi?
Çiçekçi:hayır efendim bir üst daireye ait.
Jisung kapıyı kapattıktan sonra duvara yaslanarak kendini yavaşça yere bıraktı.
Jisung : ben ne yaptım (adın) 'ı beni aldatmakla suçladım. Onu bulmam gerek
Koşarak seni aramaya çıktı bir süre koştuktan sonra seni gördü ve sana seslendi. Kendini çok kötü hissediyordun ve ondan kaçmaya başlamıştın. Sen koştukça o da arkandan sana seslenerek daha da hızlanıyordu ve jisung un belkide asla görmek istemeyeceği şey başına gelmişti.
Sen ne olduğunu bile anlamadan sert bir darbe ile yolun ortasına yığılmıştın. Kafandan saçlarına doğru inen sıvının kan olduğunu düşündükçe canının yanmasına ek bir acıydı sanki.göğsündeki ağrıyı hissediyordun.kalbine bu ağrıyı veren az önce yıkıp döken adamın sözlerimiydi? Yoksa kazadan kalan başka bir yara mı?
Kulağımdaki son ses yine o adama aitti.adını normal bir ses tonundan farklı söylemişti. Bağırıyordu. Hayır hayır tıpkı bir çığlık gibiydi. Bulanık bir görüntüden sonra artık heryer karanlıktı.
Bir süredir uyuyan seni çaresizce izliyordu. Çünkü o gün olanlar suçlu hissetmesi için yeterliydi.
Bu küçük bir sorundu. Yanlış adrese gelmiş bir demet çiçek. Ama sonucunda seni kaybetmekle yüz yüze kalmıştı.kafasını yatağının boşluğundaki çarşafa koyup fısıltılarla ağlarken sana bağlı olan cihazlardan ses gelmeye başladı. Filmlerde izlediği gibiydi ama bunun olacağına asla inanmazdı. Sevdiği kadının gözleri önünde ölmesine dayanamazdı kimse.sessiz oda bir an çığlıklarla doldu.
Jisung delirmiş gibi bütün doktorlara Bağırıyordu ağlaması bir türlü dinmiyordu . İçeri giren doktor sana kalp masajı yaparken jisung hastane odasındaki camı çerçeveyi indirmişti. Kendisine olan öfkesi bitmeyecekti.
Son anda kalp atışını sesi tekrar duyuldu. İşte o an herkes sessizce sadece kalbinin tekrar atmasını dinledi. Jisung heyecanla yanına yataktaki sana sarıldı. Hala baygın olsan bile sesleri duyuyordun sanki. 2 saat sonra uyandığında jisung gözlerini senden bir an olsun ayırmamıştı ki aniden göz göze geldiniz. Sevinçten seni öpmeye başladı.yüzündeki gülümsemeyle birlikte hala akmaya devam eden yaşlarına dokundun.sonra elini hemen geri çekip diğer tarafa döndün. Jisung ise sadece özür dileyip seni çok sevdiğini söylüyordu. 3 gece hastanede kaldıktan sonra nihayet eve geldiniz jisung evi darmadağın ettiğini unutmuştu. Sen evin o halini görünce
