Hastane

302 18 14
                                    

Gözlerimi açtığımda gördüğüm bembeyaz floresan lambası gözlerimi kamaştırmıştı başımda bekleyen iki üç kişi vardı biri Komiser biri amcam!? Bu adamın burda olmaması gerekirdi ve büyükanne uh sanki gelmek zorundaydınız beni kullandıkları yetmemişti. Gözlerim doldu Ve derin bir iç çektim yüzümü cama döndüm Ne diye ölmemiştim sanki sangwoya gitmeliydim ortalık neden bu kadar sessizdi? Dönüp onlara baktım ağızları oynuyor ama seslerini duyamıyordum yoksa kulaklarım...
Doktorun biri Yaklaştı kulaklarıma baktı amcam yine bağırıp çağırıyor olmalıydı dişleri bir köpek kadar açıktı büyük anne ise bakınıyordu çekip gitmelerini istiyordum .
-Çekip gidin! Hepiniz gidin.

Ne desem duyamayacaktı kulakları geçici olarak duymayacaktı biliyordum sadece diğerlerini dışarı çıkarttım Ve onun yanına döndüm sarıldım bana sarılıp ağlamaya başladı sorun değildi duymaması ona en iyi şekilde bakacaktım doktordan aldığım bilgilere göre bu kısa sürecekti ne diye arabanın önüne atlamıştı ki hele ki amcasının arabasının önüne o adama büyük bir nefretle bakması çok tuhaftı yazı dilini kullanarak onunla konuşmaya başladım.

" Şimdi daha iyi misin Bum?"

-Pek iyi hissetmiyorum başım çok ağrıyor evden kimi alıp götürdüler ?

"Merak etme basit bir polis kaçağını kendisi senin benimle yaşadığımı öğrenince seni bulmak için gelmiş hani seni sorgulamıştı ya işte o memur bende evime zorla girdiği için şikayet ettim alıp götürdüler"

- Şimdi bana Ne olacak?

"Biraz dinleneceksin ve sonra yeniden duyacaksın bu kısa süreli bir etki "

-Peki işim?

"Telefonundan o adamla konuştum izin aldım senin için seni görmeye geleceğini söyledi."

- Ah teşekkür ederim.

"Hadi biraz dinlen bende karakola gidip işleri halledeceğim telefonuma mesaj atabilirsin ."

- Hoşçakalın.

Hastanede tek kaldım bir kitap vardı alıp okudum yine sangwoyu bulamamıştım burda olduğumu biliyor muydu ?
Belki hiç uyumazsam beni görmeye gelirdi ve ona sıkıca sarılabilirdim dimi bu yüzden uyumamaya karar verdim kitabımı okuyordum biri odamın Işık'larını söndürünceye dek ..

Beni yavaşça öldürüyorsun..Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin