Ο δικός μου μπάτσος

||•κεφ.37ο•||

<<αχ μωρό μου αυτό ήταν το καλύτερο σεξ που έχουμε κανει>> είπα εξουθενωμενη και έπεσα με τα μούτρα στο κρεβάτι

<<όχι σεξ μωρό μου, έρωτα>> απάντησε και μου έδωσε το ποτηρι με τη σαμπάνια

<<μμ δικό έχεις! Παρεμπιπτόντως άνοιξε την ντουλάπα και πάρε το δώρο σου>> είπα και ήπια μια γουλιά

<<δεν ήταν αυτό το δωρο μου?>> ρώτησε

<<όχι αγάπη μου>> του είπα και εκείνος κατευθύνθηκε προς τη ντουλάπα

Την άνοιξε και πήρε το σακουλάκι.

Κάθισε στο κρεβάτι δίπλα μου.

Έβγαλε από τη σακούλα ένα κουτάκι.

<<Θεοφανία μου κάνεις πρόταση γάμου?>> είπε και έχωσα το κεφάλι μου στο μαξιλάρι γελώντας

<<μπάτσο είσαι πιο ηλιθιος και από πέτρα>> είπα

<<άλλα λες τα βράδια>> είπε πονηρά
<<άλλο αυτό, αντε σκασε και άνοιξε το>> είπα και περίμενα με αγωνία να δω αν θα του αρέσει

Άνοιξε το κουτάκι και έβγαλε από μέσα ένα χρυσό ρολόι.

<<Θεοφανία, αυτό είναι Rolex>>είπε κοιτώντας με αυστηρά

<<ναι>> είπα
<<είναι πανάκριβα ρολόγια>> ετριξε
<<και το κολιέ σου πανάκριβο είναι αλλά δεν το έκανα θεμα>> είπα και έπεσε πάνω μου φιλώντας με

<<είσαι υπέροχη>> είπε κοιτώντας με στα μάτια

<<το ξερω>> είπα και με κοίταξε ξενερωμενος

<<έλα έλα δες και τι άλλο έχει>> είπα και τον εσπρωξα από πάνω μου

Πήρε στο χέρι του δύο κουπόνια

<<τι είναι αυτά?>> ρώτησε
<<μανιτάρια μαγικά, τι βλέπεις εσύ?>> απάντησα

<<δύο κουπόνια για τατουάζ>> είπε
<<ακριβώς, θα πάμε να κάνουμε μαζί τατουαζ>> είπα χαρούμενη και χαμογέλασε

<<πολύ καλή ιδέα αγάπη μου>> είπε και ήρθε πάλι προς τα εμένα

Αλλά πριν προλάβει να κάνει το οτιδήποτε χτύπησε το κινητό μου

Τον άκουσα να σιγοβριζει και γέλασα.

<<παρακαλώ?>> είπε αφού σήκωσα το κινητό
<<γειά σου Θεοφανία, ο Κωνσταντίνος ειμαι>> άκουσα να λεει και χαμογέλασα στραβά

<<είμαι όλη αυτιά γλυκέ μου>> είπα και ο Αρης άρχισε να βρίζει βουβα.

Ξέρετε αυτό το πράγμα που βρίζεις και χτυπιέσαι σαν υστερικος χωρίς όμως να βγάζεις αχνά?