I LOVE YOU (Short Story)

I.L.Y. *Chapter 13*

KATHERINES P.O.V.

Grabe na ito.Grabe na yong nangyayari sa mga buhay namin. Parang Last Week lang ang saya-saya namin tapos ngayon dalawang kaibigan ko ang ililibing??? Ang sakit. Super sakit. Bakit kasi kailangang mangyari pa ito. Sa dinami-dami ng taong nakasakay sa bus na yon sila pa ang namatay??? Silang dalawa pa?? Kung sino yong mga taong laging nakakaintindi sa akin???Kung sino pa yong nakakasakay sa mga kalokohan ko?? Dapat ba talagang sila pa porke parehas silang walang Lovelife???Sana di na lang nangyari yon. Sana wala na lang field trip.

NP: I LOVE YOU GOODBYE

 

Wish, I could be the one
the one who could give you love
The kind of a love you really need

Wish, I could say to you
that I'll always stay with you
but baby, that's not me

You need someone
willing to give their heart and soul to you
Promise you forever
But baby, that's something I can't do

Oh, I could say that I'll be all you need
But that would be a lie
I know I'll only hurt you, I know I'll only make you cry
I'm not the one you're needing, I love you goodbye

Riza: Tama na yan Katherine. Wag ka ng umiyak. Sigurado akong ayaw nila na nalulungkot tayo. Tanggapin na lang natin na talagang wala na sila. Atleast kahit papano ay nagkaroon  naman tayo ng mga happy memories di ba??? (Sabi ni Riza habang tinatap niya yong likod ko)

Katherine: Nasasabi mo yan kasi matagal kang nawala. Hindi mo sila nakasama ng matagal. Hindi mo kasi nararamdaman ang nararamdaman ko kasi simula pa lang wala na kayong pakialam sa amin. Hindi nio naman kami tinuring na kaibigan di ba??? Kaya madali lang sa inyo na kalimutan sila. Ako hindi kasi sila yong mga kakampi ko. Ehh kayo puro na lang mali ko ang lagi niong napapansin. Ehh sila hindi dahil napakasupportive nila sa akin.  (Sagot ko kay Riza)

Riza: Hindi naman sa ganun. Pero ang akin lang ehhh dapat maging matatag ka. Para sa kanila. (sabi naman niya)

Katherine: Wala na. Sige na ako na ang talo. Wala na din naman ehhh. Wala na din naman akong kakampi. Alam ko naman na pagtutulungan nio lang ako ehhh. Bakit kasi ang daya nila. Iniwan nila akong mag-isa paano na ako ngayon? Sino na lang ang kakampi ko? Wala na. Sana namatay na lang din ako kasama nila. Sana di ako mag-isa ngayon di sana kasama ko pa sila. (sabi ko na hindi pa din tumitigil sa pagtulo ang mga luha ko)

Riza: Wag mo ngang sabihin yan. Andito pa naman kami ahh. May Tatlo ka pang kaibigan. Bakit ikaw lang ba ng nawalan ng kaibigan??? Sa tingin mo ba hindi masakit sa amin yon?? Na ikaw nabuhay tapos yong mga kaibigan mo nawala??? Oo tama ka kung minsan hindi ka namin kinakampihan, pero hindi ibig sabihin nun ay hindi kaibigan ang turing namin sayo. Dahil para lang kapatid ang turing namin sayo, sa kanila at sa ating magkakaibigan. Alam ko na umalis ako ng hindi nagpapaalam pero sa tingin mob a gusto ko yon??? Na umalis ng hindi kayo nakikita o hindi man lang nagsabi ng “Good Bye”??? Sa tingin mob a nung pumunta ako dun ay nakalimutan ko kayo??? Hindi dahil natatakot nga ako ehh. Bakit??? Kasi wala akong makausap, wala akong makakwentuhan. Kung pwede nga lang ehhh. Kung pwede nga lang ako na lang yong nanjan ehhh. Dahil  pag ako ang nawala sigurado akong magiging masaya ka. Wala ng sisita sayo. Wala ng mambabatok sayo pag kalokohan na ang iniisip mo. Wala ng mangingialam sayo. Wala ng pupuna sa mga mali mo. Wala ng makakakita ng mga mali mo. Siguro pag ako yong nawala magpaparty ka ng bonggang bongga??? (mahabang sabi ni Riza)

Katherine: Sana nga ikaw na lang. Sana nga. (sigaw ko naman sa kanya)

Leaving someone when you love someone
It is the hardest thing to do when you love someone
As much as I love you, oh, I don't wanna leave you
Baby, it tears me up inside but I'll never be the one you will need
You're needing, I love you goodbye

Baby, It's never gonna work out
I love you goodbye

Hanggang sa natapos na ang kanta..At kitang-kita ng dalawang mata ko na binabaon na sa lupa ang dalawang kaibigan ko.

Tama naman ako ehhh. Lahat na lang kasi ng gawin ko sa mata nila Riza mali. Puro kalokohan na lang. Kaya hindi ko maiwasan na magalit.

Bakit kasi kailangan pang mangyari ito??? Di ba pwedeng puro happiness na lang???

Sir Harry: Tama na yan. Wag na kayong mag-away. Hindi magugustuhan ng mga kaibigan nio yong nangyayari sa inyo. Magkakaibigan kayo di ba?? Kayo na nga lang yong natira tapos nagkakaganyan pa kayo??? (singit ni Sir Harry)

Hindi ko na alam ang gagawin ko kaya tumakbo na lang ako. Narinig ko pang tinawag ni Riza yong pangalan ko pero hindi ako lumingon. Alam ko naman na kasalanan ko ehhh. Di ko dapat sinabihan ng ganun si Riza. Ang tanga ko talaga. Sila na nga lang yong concern sa akin. Aisssh Katherine ano ba tong ginagawa mo??? Umupo ako sa gilid ng kalsada. At tumingin sa langit... Bakit kasi ang daya nio??? Iniwan nio pa ako... Gusto niyo bang malaman kung ano ang nangyari??? Ganito kasi yon..

FLASHBACK....

Nagpunta kami ng Baguio upang mag field trip. Pero hindi ko alam na yong Field trip na yon ang magiging dahilan ng pagkawala ng dalawang kaibigan ko...

Emabelle: Katherine kumain ka muna. Mamaya ka na magpicture. (sabi ni Emabelle)

Katherine: Mamaya na magpipicture muna ako. Di pa naman ako gutom ehhh..(sabi ko naman)

Rochelle: Sama ako sa picture. Basta I-tag mo yong pics ahhh..(sabi niya)

Aliza: Ako din sama me..(sabi niya)

Katherine:  Ke ke ke. (sagot ko naman)

At nagpicture- picture kami. Halos mapuno na nga yong memory card ng phone ko. Pero okay lang kasi may dala naman akong Camera. Ako pa. Girl Scout ata toh noh.

Hanggang sa oras na para umalis sa lugar na iyon. Pabalik na kami ng Manila upang umuwi. Kaso may nangyaring aksidente. Nagising na lang ako sa may Hospital. Yon pala ay sinugod kami sa malapit na Hospital sa Baguio. Madami daw ang namatay .At sa kasamaang palad kasama ang dalawang kaibigan ko sa mga namatay. Hindi ko ini expect na kasama sila dun. Namatay si Rochelle at Aliza. Ang dalawang kaibigan ko na laging nakakaintindi sa akin.

END OF FLASHBACK...

Hindi ko alam kung ano na ang gagawin ko? Masyado nang masasakit ang mga sinabi ko kay Riza. Di ko dapat sila sinisisi. Di ko dapat sila inaaway. Paano na ang gagawin ko? Ang sakit na masyado. Paano kung hindi na nila ako kausapin? Paano kung pati sila mawala na din sa akin? Paano na ako? Sino na lang magiging kaibigan ko?

 

Ano na ang gagawin ni Katherine? Ano na ang mangyayari sa Friendship nila? Magkakaayos-ayos pa ba sila? Magiging okay pa baa ng lahat?? Abangan ang lahat ng iyan sa susunod na Chapter...

HAPPY BIRTHDAY NG PALA KAY CHRISTIAN FERNANDEZ (@CILANCYRAN)... DECEMBER 25.

MERRY CHRISTMAS!!!!!HAPPY BIRTHDAY JESUS!!!!!!THANK YOU SA LAHAT NG BLESSINGS.

 

ERICA<3