Sabah olmuştu hünkar la ali rahmet hala gece yattıkları gibi sarılmış halde uyuyordular yılmaz babasının yanlız uyuduğunu sandığı için uyanınca hemen onun yanına gitti konuşmak için hünkar la arasını düzeltmesini isticekti onun için daha fazla fedakarlık yapmasına gönlü razı değildi kapıyı yavaşça tıklattı ve açıp içeri girdi gördüğü manzara karşısında yüzü gülmüştü hünkarın orda uyuduğunu görünce aralarının düzeldiğini düşünüp geldiği gibi yavaş bi şekilde geri çıktı ama kapıyı kapatırken çıkardığı sesle hünkarı uyandırmıştı hünkar etrafına bakıp sesin nereden geldiğini anlamaya çalışırken ali rahmette uyurken yüzünü hünkara dönmüştü karşısın da uyuyan kocasına bakıp hafif bi şekilde sakallarını okşadı yaklaşıp dudağından öptü uyandırmamaya çalışarak Sonra daha çok sokuldu ali rahmete aradan biraz geçti bu sefer ali rahmet uyanmıştı hünkarla bu kadar yakın olduğunu görünce yüzüne bi gülümseme yayılmıştı kokusunu içine çekip öylece kaldı biraz hünkar uyanıktı merakla bekliyordu ali rahmetin ne yapıcağını ama ali rahmet beklediğini yapmamıştı ne öpmüş nede dokunmuştu ona onun çekilip kalkmaya çalıştığını anlayınca yeni uyanıyormuş gibi açtı gözlerini çok kısa bir an göz göze geldiler ali rahmet hemen kaçırdı gözlerini hünkar ali rahmet kalkmadan ona yaklaşıp yanağından öpüp konuştu
H.günaydın canım
Ali rahmet hiç tepki vermeden yavaş hareketlerle kalkıp banyoya geçti aynanın karşısında kendine baktı yüzü gülüyordu hünkarın yanında olup onunla ilgilenmesi tabiki çok hoşuna gidiyordu ama öyle hemen yumuşamaya da niyeti yoktu ali rahmet banyodan çıkınca hünkar da sabahlığını giyip çıkmadan konuştu
H.üzerimi değiştiricem sana kahvaltını buraya mi getireyim aşağıya mı inersin
Ali rahmet zoraki çıkan sesiyle konuştu
A.fark etmez
Hünkarın yüzü gülmüştü
H.o zaman burda yiyelim
Ali rahmet olur dercesine kafasını salladı hünkar da hemen çıkıp üzerini değiştirip kahvaltı tepsisini alıp odaya çıktı ali rahmet koltukta oturmuştu tepsiyi önüne bırakıp konuştu
H.hadi başla ye ilaçlarını geç olmadan al
İkisi beraber oturup kahvaltılarını yaptılar günler bu şekilde geçmeye başladı ali rahmet mecbur kalmadıkça hünkarla konuşmuyor odadan çıkmıyordu konuştuğu zamanlardada sorulara kısa cevaplar veriyor göz göze gelmemeye özen gösteriyırdu hünkar her gece onun yanında yatıyor du ali rahmetin aklını başından alıcak gecelikler giyiyor ona sarılıp uyuyordu ali rahmetin içi gidiyordu ama inadından ve gururundan taviz vermiyordu evdeki herkes ikisinin arasının açık olduğunu biliyordu yılmaz bu duruma çok üzülsede hünkarın kararlılığını görünce endişe etmiyor herşeyin düzeliceğine olan inancı devam ediyordu aradan geçen 5 gün de ali rahmet iyice toparlanmış artık başlarda olduğu gibi zorlanmıyor canı acımıyordu bir sabah hünkar aşağı indikten sonra kendiside inmişti kahvaltıya hep beraber oturmuştular
Y.seni tekrar masada görmek ne kadar güzel baba
A.sağol evlat bende özlemişim sizle beraber oturmayı
M.maşallah baba çabuk toparladın
A.çok şükür kızım geçiyor
Kahvaltı devam ederken ali rahmet tekrar konuştu
A.yılmaz diyorum ki bu gün çırçıra mı gelsem acaba
Hepsi şaşırarak ona baktılar hünkar dayanamayıp konuştu
H.olmaz ali rahmet daha tam iyileşmedin
Ali rahmet hünkarı duymamış gibi yılmaza bakıp konuştu
