(Taehyung)
" Beni aceleyle çağırmanın sebebi ne Min Jae? "
" Hyung kötü haberim var! Adam kaçtı.. "
" Ne?"
" Bunu sana söylemek istemedim ama artık saklayamam.."
" Bir dakika Min Jae doğru duyduk değil mi?"
" Evet Yoongi hyung.."
" Önden giden polis arabasındaydı ben arkadan çıkan arabayla gidiyordum. O sırada bir şekilde kaçmış. Hala izini bulamadık.. "
" Şimdi ne olacak? "
" Araştırıyoruz Namjoon hyung, hastaneyi izleyen polisler var etrafta."
Sinirle anlımı ovuşturdum. Şu iki haftadır sinir hastası olacaktım. Hyunglarım, PD-nim, çalışanlar bana destek olup yükümü azaltıyorlardı ancak dayanma gücümün sonuna gelmekten korkuyordum.
Odayı saran telefon sesiyle tüm dikkatimiz Min Jae' ye yöneldi. Telefonunu açıp biraz bizden uzağa geç ne konuştuğunu duyamıyorduk elbette.
Bangtanla yalnız kalınca konuşacak laf bulamadık öylece birbirimize baktık.
Birkaç dakikanın ardından yanımıza gelen Min Jae bize baktı.
" Young hastaneye Mira'nın yanına gidiyormuş biz de geçelim mi hyung?"
" Olur, siz geliyor musunuz?"
"Biz akşam gelelim değil mi çocuklar?"
" Evet Namjoon hyung haklı, Mira'ya söyle bizi beklesin çok eğleneceğiz."
" Evet Jimin hyung noonamla kopacağız.."
Siz iflah olmazsınız bakışlarımı atıp gülümsedim.
" Hadi o zaman moraller yerine gelsin.."
Hepimiz geldiğimiz gibi dağılıp işlerimize dağıldık. Min Jae'yle arkalı önlü hastaneye giderken artık haytımızın yoluna girmesini ve sakinleşmesini istiyordum.
Hastane otoparkına arabalarımızı bırakıp birlikte içeri girdik. Asansörün önündeki kalabalığa iç çektim. Beklemeye sevmezdim genelde bekletirdim. Grup arkadaşlarımda bundan yakınırdı genelde.
Önümüzdeki kalabalık asansöre bindiğinde bize yer kalmamıştı diğer gelecek olanı beklemek zorunda kaldık mecbur.
En sonunda gelenle binip Mira'nın kaldığı odanın önüne geldik. İki çalıp bekledim sonuçta müsait olmayabilirdi falan.
Ne olumlu ne de olumsuz ses gelmeyince merakla kapıyı araladım o sırada Min Jae de çatık kaşlarla bakıyordu.
Tamamen aralayıp içeri girdiğimde yerde gördüğüm üç beden donmamı sağladı..
" Mira!"
" Young!"
İkimizin aynı anda çıkan sesi odayı kaplamıştı.
Koşarak Mira'nın yanına çömelip zoraki aldığı nefesi dinledim.
Yaşıyordu..
" Beni duyuyor musun Mira?"
Sesimin korkuyla çıkmasına engel olamamıştım.
" A-acıyor"
Kısık sesiyle ne dediğini kavrayıp incelerken sırtındaki bandajda kanama olduğunu gördüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gökyüzü ๛ KTH
Fanfiction" Biri sana uçabilmek için kanatlarını nasıl kullanacağını öğretir. Uçmaya onunla devam edersin. Ama sonra etrafına bir bakarsın ki kanatlarını senden koparıp gitmiş. İşte o zaman sen hızla yere çakılırsın, ve kendini düşmekten kurtaramazsın. " Başl...
