Gözlerimi açtım,başım inanılmaz derecede ağrıyordu.Sanki başım günlerdir iki taşın arasına sıkışmıştı.Etrafımda esen ılık rüzgarlara rağmen ilk önce çevrem yerine kendimi inceledim.Sanki beynimdeki tüm kelimeler silinmişti.Ayağıma batan çakıl taşlarının yarattığı sanat eserine bir ad veremiyordum.Bir adım var mıydı? kimdim? Ve en önemlisi neredeydim?.Etrafıma bakmaya cesaret edemezken,kafama düşen şey ile ilgili bildiğim tek şey,soğuk olduğu ve gökyüzünden düştüğüydü.Bu sayede başımı göğe kaldırdım sanki yer gibiydi hayır, yukarıya baktığımdan emindim ama yeri görüyordum.Ufukta hiçbir şey görünmüyordu.Sadece yer ve gök.Onuda ayırt edemiyordum.Yürüdüm,yürüdüm ama sanki sadece benim sığabileceğim bir odaya hapsedilmiştim.Her yer aynıydı hiçbir obje yoktu,belkide bu yüzden nekadar genişlikte bir yerde olduğumu çıkaramıyordum.Bir an durdum olduğum yere çöktüm ve düşündüm.Annem,babam,kardeşim... herkes ama herkes birer birer aklımdan geçti,korktum.Ağlayarak koşmaya başladım,kilometrelerce koştum.Ama bitmiyordu,sonsuzdu.Koşuyordum,son hızımla.Çaresizlik ruhum yerini hırsa bırakmıştı.Buranın sonunu bulacak ve eski hayatıma kavuşacaktım.Tam geçti derken baş ağrım bedenimi sarsarcasına yineledi.Kafam uyuştu ve tüm vücudum titremeye başladı.Bu kadar bakşa bir şey hatırlamıyorum.Uyandığımda yatağımda yatıyordum.Ama burası benim odam değildi.Liladan nefret ederim!.Bu odanın heryeri ama heryeri lilaydı.Sanki çıldırmam için düzenlenmişti.Her yer kapılarla kaplıydı.Ayağa kalktım kapılara dokundum.Hayır kapı değil duvar kağıdıydı.Sanırım çin işkencesine tabi tutuluyordum.Duvar kağıtlarını sökmeye çalıştım.Olmadı.Duvarın kırılması için bir şeyler fırlatmaya başladım.Doğrusunu söylemek gerekirse hiçbiri işe yaramadı.Saatler geçmişti ve ben yapılabilecek herşeyi yapmıştım.Piyano desenli kapılarda parmaklarımı tuşların üzerinde gezdirirken öğrendiğim ilk parçayı çaldım.Birden bire kapılardan biri yırtıldı.Duvar yarıldı ve karşıma ucu bucağı gözükmeyen bir merdiven çıktı.Yani herşey şifreyle açılıyordu.Merdivenlerden normal bir şekilde çıktım.Tahmin edildiği üzere hiç bir işe yaramadı.Bir sürü denemeden sonra piyanoda kullandığım parmak numaralarıyla merdivenlerden çıktım.Parçanın bitiminde hayatımda gördüğüm en dar ve en uzun balkonu gördüm.Kapı olmaması beni şaşırttı.Derken kafam cam faunsa çarpınca içinde bulunduğum çaresiz duruma rağmen halime gülmeye başladım.Dışarıdan gelen sesler yeri sallıyordu,sanki her yer yıkılacak gibiydi.Nasıl hırslandıysam cam faunsa tekme attım ve cam paramparça oldu.Gerçektenmi yani,tekme atıncamı cam kırıldı?.Bukadar basit olabileceğini bilseydim bir saniye düşünmezdim.Balkona çıktım,keşke çıkmasaydım dünyanın sonunu sinemada izliyordum sanki.Yerin(yani ben yer olduğunu düşünüyorum)ikiye ayrıldığını gözlerimle gördüm.Kim bilir bu kadar mucizeye şahit olan gözlerimi satsam trilyoner bile olurdum.Gerçi bulunduğum yerde benden başka insan olmadığı için satacak kimsemde olmazdı.Peki nasıl oluyorda balkona bir şey olmuyordu?.Belkide her yer cam değildi az önce attığım tekmeyle hava dalgalarını titreştirmiş ve geçici bir yırtığa yol açmıştım.Şimdi arkama dönüp baktımda,evet yırtık kendi kendini onarmıştı.Ben, içeride olanları sinema tadında izlerken,kendimi stadyumda dev ekranda görmüş gibi oldum.Yataktaydım ve uyuyordum.Uyudğumu hayalimdemi görüyordum yoksa rüyamın içerisindeki rüyadamı uyuyordum? belkide hayal görüyordum ve hayalimde uyurken rüya görüyordum,rüyamdada şu anı görüyordum.Bir dakika ben ne diyorum?.Kitap tadında konuşuyordum,belkide rüyamda kitap yazıyordum.Biraz daha düşünürsem beyin devrelerim yanacaktı ve bunun yerine uyanmayı denedim.Uyandığımda hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.Bu kadar aksiyon,bu kadar yaşanmışlık sadece bir rüyadan ibaretmiydi?.Rüya sonuçta bir şeyler yapmazsam aklımdan uçup gidecekti ve çektiğim onca çile boşa gidecekti.Her yer karanlıktı ve ben elime kağıt kalem almış rüyamda gördüğüm şeyleri yazıyordum.Belki gözlerim dünyanın sonuna şahit olamamıştı,ama artık ben dünyanın sonunu rüyasında gören ve onu yazan ilk çocuk olmuştum.Gözlerimi satıp trilyoner olma hayallerim suya düşsede bu hikayeyi satıp çok para kazanabilirdim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bu Gözler Neler Gördü
AdventureOkurken çıldırtan ve beklenen sondan çok farklı bir son ortaya çıkartan genç bir kızın yaşadığı yanlızlık dolu, akıl almaz çılgınlılar.