HOOKED ON YOU - BOOK II People change. But memories dont.

57 - nervous breakdown

"Anak naman sinabing hindi ka pwedeng pumunta sa kwarto ni ace. Ano ba!" pigil ni agnis na ina ni havin.

"Ma naman sisilipin ko lang naman si ace. Promise hindi ako papasok. Swear!" nag sign ng cross my heart pa ito.

"Ang tigaaas! talaga ng ulo mo! Pumayag na nga si ace na parehas lang na hotel ang kunin nyu para matahimik ka lang tapos susuway ka pa talaga sa pamahiin".

"Ma wala na po akong pakialam sa mga pamahiin na yan. Ginawa ko na po dati yong pamahiin na yan look at us now ngayon pa matutuloy yong kasal namin. Kaya hayaan nyu na ho akong silipin sya ma."

"Naloloko ka na ba talaga ha? nasa kabilang kwarto lang yang mapapangasawa mo. Napaka exaggerated mo naman anak... ang oa muna dyan sobra!" napangiti nalang si havin.

" Ma kung meroon pang mas super exagg na other term non yon na yon. Pupuntahan ko parin siya." tumayo na ito.

"Havin!" hinawakan ng ina ang braso niya. "cant you just wait a little while. She will be yours forever in awhile. Konting tiis nalang anak! Wag kanang Kj okay..."

"Sa hinaba haba ng panahon na magkahiwalay kami hindi ko na hahayaan na magkahiwalay pa kami ulit!"

"Kaya nga di ba! Pumirme ka nalang dyan, kung gusto mo tawagan mo nalang siya anak..."

"Ayaw ko gusto ko siyang makita!" Lumabas parin ito.

"Havin... napakatigas talaga ng bungo ng batang to!"

Humalakhak lang si havin na tinungo ang kabilang kwarto ni ace.

Sinilip niya ito habang busy sila sa loob na nag pi-pictorial Hinanap ng mga mata niya si ace.

Hays iyon siya!

Shes so beautiful...

Ngayon nakita na talaga kitang nakasuot ng gown and in awhile you will be mine forever! then he widely smile.

"Hooooy! anong ginagawa mo dito..." wika ng kaibigan na si troy na photographer rin nila.

"Bakit? sinisilip ko lang..."

"Nakooo... Baka hindi na naman ito matutuloy. Sinasabi ko sayooo..."

"Gagong to! tamaan kita dyan eh..."

May nag bukas ng pinto sa kwarto nila ace. Its Gin.

"Ang ingay niyo dyan... havin???" nagulat ito and widely open the door.

Nakapamewang na tinignan siya si ace at pinanlakihan ng mata. Habang si havin naman ay  napahawak sa may batok niya na malawak na ngumiti.

"Hi everyone... hello hon, sorry gusto talaga kitang makita eh. Saglit lang naman..." ngumiti.

"Ewan ko sayo! umalis kana nga...."

"Grabee naman to!"

"Sige na umalis kana kasi... chu-chooo... alis na. Rami pa sinasabi eh...bye my friend!" tsaka sinara na ni troy ang pinto.

"Ang walang hiyang to!"

Hindi na mapakali si havin nasa simbahan na siya ngayon. Pinahid niya ng panyo ang kanyang noo na may namumuo nang butil ng pawis.

"Pare saan na ba si ace...." kinakabahan niyang sabi sa bestman niyang si terrence.

"Ano ka ba naman relax ka lang... dapat talaga hinihintay ang bride hindi yong ang bride ang pinaghihintay ng mahabang oras."

"Shes fifthteen minutes late terrence. Hindi ka ba nag aalala?"

"Hellooo? wala ka pa nga sa oras na pinaghintay mo si ace dati, one hour and thirty minutes mong pinaghintay ang bride mo dont you remember?" pang aasar nito.

"So nagbibilangan na tayo ngayon... hindi ko naman ginusto yong mga nangyari dati..." inakbayan sya ni terrence.

"Ang ibig ko lang malaman mo, na ngayon pa ba aatras ang kapatid ko na wala ng balakid sa pagmamahalan nyu? relax ka lang dyan... nawawala na yang poging mukha natin dyan sa ginagawa mo eh. Chill!" pinagpag pa nito ang balikat ni havin na animoy may alikabok. Napabuntong hininga na lamang si havin.

"Kuya matagal pa ba yan???" nag aalalang sabi ni ace na nakasakay na sa kanyang bridal car. Pagminamalas nga naman nasiraan pa sila.

"Malapit na ho to maam..." habang inaayos ng driver ang sira ng kotse. "Kuya pakibilisan naman po... kasal ko po ngayon! Hindi po ako pupunta ng mall! Bakit ba kasi di nyu che-neck yong kotse ulit kanina... ano ba naman kuyaaa..."di na mapakali si ace. "Pasensya na ho talaga maam..."

Isang oras na pero hindi parin dumarating si ace. Hindi naman siya sumasagot kapag tinatawagan kasi sabi ni Gin naiwan nito ang telepono sa kwarto nila kaya hindi ito sumasagot ng tinawagan.

"Dyos ko ace anak....asan kana ba anak..." nag aalalang sabi ng ina. Hinamas naman ni al ang balikat nito para maibsan ang pag aalala niya.

"Darating si ace rebecca...she well..." tinignan siya ni rebecca na may bahid paring pag aalala.

Nakailang balik na si havin sa labas pero wala parin si ace. Dyos ko asan ka na ba ace? Niluwagan ni havin ang necktie niya at pinakawala ang dalawang botones sa bandang leeg.

"Ayusin mo na yang hitsura mo.... parating na siya, nakita ko na kotse niyang papalapit na dito." Hahanapin na sana ni terrence ang kapatid pero nang makita sa di kalayuan ang kotse ng kapatid ay bumalik na lamang ito sa simbahan.

"Are you sure??" paninigurado ni havin.

"Yes. very sure so fix yourself hurry up! Everyone... the bride is coming be ready!" sigaw ni terrence.

Hindi na maayos ayos ni havin ang necktie niya sa kaba. "Let me help you anak..." wika ng inang si agnis. Agad naman inayos ng ina ang necktie nito.

"There... be calm anak. Shes there already." nang masilayan ni havin ang kotse ni ace bumaba ang driver at tinungo sya.

"Sir havin... pinaaabot daw ni maam ace..." may inabot itong maliit na tinuping papel. "What is this?" kinabahan si havin.

"Oh no! na naman?" bulalas ni terrence.

Agad binasa ni havin ang sulat.

Im sorry....

Im sorry im late nasiraan kami sa daan. I cant wait to be yours forever hon.

I love you..

ace,

Parang na bunutan ng tinik si havin ng mabasa ang sulat. "Anong sabi ng kapatid ko?" wika ni terrence. "Lets get this ceremony started i want to be with my love so badly!" inabot kay terrence ang papel at nagtungo na papasok ng simbahan. Matapos mabasa ni terrence ang sulat ni ace ay agad niyang pinutahan ang kotse ng kapatid kinatok ang bintana ng kotse.

"Bakit kuya?"

"I just wanna check you.. are you alright??? Were about to start now..."

"Im fine okay dont worry...:

"Good. Ipapaalam ko sa groom mo na okay ka lang. Malapit na yong magka nervous break down. Kanina pa iyon mukhang hihimatayin na sa kaba dahil ang tagal mong dumating."

"Really?" napangiti na lamang si ace.

She was very excited. This is it.

To be continued....