Stawberry Milk//Kim Seokjin♡

4/Kül Dolu Kavanoz

Seokjin birkaç saat önce telefonuna gelen mesajı tekrardan okudu ve kaşlarını çatıp parmaklarını klavyenin üzerinde gezdirerek kendine mesaj atan bilinmeyen numaraya mesaj yazdı.

Seokjin: Kimsin? Adımı nerden biliyorsun?

Seokjin: Ve ne saçmalıyorsun?

Iseul ardı ardına telefonuna mesaj bildirimini heyecanla açtı ama okuduğu mesajdan sonra yüzü düştü.

Bilinmeyen Numara : Hatırlamıyor musun?

Seokjin : Neyi hatırlamam gerekiyordu?

Seokjin : saçmalamayı bırak ve kim olduğunu söyle.

"Gerçekten Hatılamıyor...unutmuş" dedi kendi kendine üzgünce. Ellerini sinirle yumruk yaptı. Kendine verdiği sözü hatırlamıştı bir daha onun için üzülmeyecekti ve şuan onun için kendini yıpratıyordu. Aklına gelen fikirle onu kendisi için üzmeye karar verdi. Yumruk yaptığı ellerini açarak yüzünde oluşan sinsi sırıtması ile parmaklarını ekranın üzerinde gezdirerek cevap yazdı Iseul ona çektirdiği vicdan azabı demek ki az kalmıştı biraz da onunla oynamalıydı

Bilinmeyen Numara : Ah Seokjin~shi beni hatırlamayacağını biliyordum :)

Bilinmeyen Numara : sen beni ve eski günleri hatırlayana kadar

Bilinmeyen Numara : Borcunu belirttiğim miktarda ****** adresine bırakırsan iyi edersin

Seokjin : Hah! Bilmediğim ve bana aptal aptal mesaj yazan birinin dediğini yapacağımı sanıyorsan

Seokjin : Daha çok beklersin
 
Bilinmeyen Numara : 5 Haziran'da ve sonraki günlerinde o ay boyunca ailenin otelinde yaşanan o korkunç cinayetleri ve gerçek yüzlerini neden olayları sürekli araştırmadan kapattırdığınızı tüm medyaya yayarım

Bilinmeyen Numara : Ve bu olayların katili de sen olursun! Eh biliyorsun Kore medyası parazit gibidir en ufak olay bile çok çabuk yayılır canım :)

Seokjin okuduğu şeyle korktu çünkü bu olayları ailesi ve otelde çalışanlardan ha birde Iseul'den başkası bilmiyor diye biliyordu. Ailesi böyle birşeyi yapmazdı zaten babası zamanında otelin yarı hissesine sahip amcasını şikayet etmek istediğinde Seokjin'i durdurmuştu. Otelleri batık bir haldeyken amcası maaşlarını ödeyemedikleri işçiler ayakkanmasın isyan edip kötü haber çıkarmasın diye onları önce tek tek vurmuş geriye kalıp onu şikayet etmeye hazırlanan işçileri ise binanın bir katında toplayıp yangın süsü vererek yakmıştı. Ve bu olay öğrenilirse bir daha tutunacak bir işleri olamazdı. Son hatırladığı kısımla gözleri doldu Seokjin'in

Çünkü Iseul'u yanarak öldü sanıyordu. Hatta içi tamamen küle dönmüş evden bir parça külü altın işlemeli siyah bir kavanoza koymuştu belki içinde Iseul'un yanan bedeninden azıcık da olsa kül vardır diye. Ara sıra kavanozu açıp külleri sanki Iseul'u koklar gibi kokluyor ve sıkıca kavanoza sarılıp uzun süre ağlıyordu. Bazen geceleri kabus görüp kavanozun önünde diz çökerek saatlerce özür diliyordu içinde ki küllerden. Seokjin'in fiziksel açıdan hasta olduğu gibi ruhsal sağlığı da iyi değildi

Bilinmeyen Numara : Hey Orda mısın?

Gelen mesajla gerçek hayata yeniden dönen Jin kendini toparlayıp dolan gözlerini sildi ve Bilinmeyene karşı cevap yazdı

Seokjin : Bu olayı nerden biliyorsun bilmiyorum ama tamam istediğini yapıcam ne zamana kadar istiyorsun?

Bilinmeyen Numara : Seni böyle söz dinlerken görmek harika

Bilinmeyen Numara : Adresi tekrardan yazıyorum tatlım ******Cd.****  bu akşama kadar poşeti kapının önüne bırak

Seokjin mesaja görüldü atıp telefonunu kapattı ve koltuğa bıraktı ardından akşama daha çok olduğu için odasına doğru adımladı. Kısa bir yürüyüşün ardından odadan içeriye girince komidininin üstündeki kavanozu aldı yatağına oturup kavanoza sıkıca sarıldı ve gözyaşlarını serbest bıraktı. 

♤♤♤♤♤♤♤
Akşamın habercisi olan Güneşin cılız turuncu ışıkları etrafa yansırken Seokjin mesajda yazan adresi bir kez daha kontrol ederek önünde durduğu evin kapısına baktı. Adresin doğruluğuna kanaat getirdi ve içinde 50 tane çilekli süt bulunan poşeti kapının kulpuna asıp beklemeye başladı. Kısa bir süre sonra cebindeki telefonu mesaj bildirimi ile titredi.

Bilinmeyen Numara : Kapıda bekleme evine git

Jin okuduğu mesajla kapıya yakın olan pencereye gözlerini kısarak baktı.

Bilinmeyen Numara : Seni aptal! Evde değilim

Seokjin : Ciddi misin? Beni nasıl görüyorsun o zaman

Bilinmeyen Numara : saklandığım yerden izliyorum :D

Seokjin : Sakın bana şimdi de seninle saklambaç oynamak istiyorum deme

Bilinmeyen Numara : Kkkkk hayır! >,<

Bilinmeyen Numara : Espiri yeteneğin hala biraz sarsıntılı olsa da güzel Seokjin~shi eski günlerdeki gibi

Seokjin : Seni tanıyor muyum!?

Bilinmeyen Numara : Eh sana en büyük ipucunu verdim sanırım

Oy ve yorum atmayı unutmayın aşkolar💜