Not Me or You... It's we...

You are mine... And I am yours...

Welp- Yine bir one-shot'la karşınızdayım. Merak etmeyin Why Me? ve Sıradan Bir Kiribaku hikayesinin yeni bölümlerini yazıyorum sadece biraz fikir kıtlığı çekiyorum. Ve şu aralar "Why Me?" için üzgün sahne yazamayacak kadar mutluyum ama elimde çok güzel angst fikirleri var çizsem mi yazsam mı bilemedim nrfnvrn Neysseeee.. 

Hepinize iyi okumalar umarım beğenirisiniz kuzular ^^

.
.
.
.

Kirishima POV

UA'de 3. yılımın son ayları... 2. sınıfın başından itibaren ilk 10'a tırmanmayı başarmıştım. Benim gibi sadece bir kaç kişi vardı. Bize "Büyük Dörtlü" diyolardı. Aslında UA'nin ilk senesinde o dörtlü'nün içine girebileceğimi bile düşünmezdim.  Ama 2. senemde yanan bir binadan 35 kişiyi kurtarınca hem itfayeciler arasında ünlü oldum. Hemde daha ilk 100'de bile değilken ilk 30'a tırmandım. Ve insanları kurtarmaya devam ettikçe yükseldim.

Ben 9 Numaralı Kahraman Red Riot. Arkadaşlarımın beni bildiği adıyla Kirishima Eijiro. Ne kadar daha lisedeyken gelecekteki kariyerimde çok yükselmiş olsamda... Benim de her liseli ergen gibi iyi bir kariyerden başka hayallerim de var. 

Ve onlardan birisi de en yakın arkadaşım ve namı değer aşık olduğum çocuk Katsuki Bakugou'ya açılmak. 

En iyisi her şey  nasıl başladı onu anlatayım en iyisi...

.
.
.

1. Sınıfın başından itibaren Bakugou idolum olmuştur. Onunla iletişim kurmayı başarabilen tek kişi olduğumdan iyi arkadaş olmuştuk. Ama 2. sınıfta bu duyguların sadece bir idole duyulan hayranlıktan daha fazla olduğunu anladım... 

İlk önce kafamdan silmeye çalıştım. Sonuçta sadece hoşlanıyordum ondan. Lisede herkes birbirinden hoşlanır sonra arkadaş olarak devam ederlerdi... Değil mi?...

2. Sınıfın sonlarına doğru benden bir yaş küçük olan kız kardeşime anlattım her şeyi. O ünlü bir moda okulunda tasarımcılık okuyordu... O bir bakıma benim sırdaşımdı. Ve beni anlayan nadir kişilerden biriyidi...

"Lizzy, bu duyguyu nasıl tarif edeceğim bilmiyorum... Her o kırmızı gözlerinin içine baktığımda sanki dünyada değilmişim gibi hissediyorum. Yanımdayken kalbim çok hızlı çarpıyor.... Her o sarı saçlarını gördüğümde içimde kelebekler uçuşuyor... Hele o kokusu.... O şekerin caramelize olmaya yakın verdiği koku gibi... Çok güzel... Sence ben iyi miyim?! Yani o benim en yakın arkadaşım ve bir erkek... Böyle hissetmem ne kadar normal..." diyip duygularımı açmıştım ona. 

O da bana hayatımı belki de sonuna kadar değiştirecek bir cevap vermişti, cevabı ne kadar çocuksu olsa da...

"Birinci olarak, böyle şeyler hissetmen gayet doğal. Ve erkek olması hiçbir şeyi değiştirmez ya da etkilemez. Ve hadi ama senin kız kardeşinin bir kız arkadaşı var!! Lütfenn annemlere söyleme daha hazır değilimmm!! Amaa senin hissettiğin şeyin ne olduğunu çok iyi biliyorum... Sen aşık olmuşsun!!!"

Ve o gün Bakugou'ya aşık olduğumu anladım demek isterdim ama ben yine de internetten araştırmamı yapmak zorundaydım. Önüme gelen bütün romantik, romantik komedi tarzı filmleri izledim. Aşık ne olduğunu anlatan en az 15 tane kitap okudum. Wikihow.com 'dan "Nasıl aşık olunur?" gibi saçma sapan şeyler okudum. Onedio da "Aşık olduğunuz kişinin adının baş harfini söylüyoruz." , "Seçtiğiniz tatlılara göre hangi burçla beraber olmalısınız" gibi saçma sapan testler çözdüm.

 Ve 2. sınıfın sonunda artık Bakugou'ya olan hisslerimin sadece sıradan bir "high school crush" olmadığını anladım. 

Ve şu anda burdayım. Daha başlamamış olan kariyerimde çoktan zirvede yükseliyorum... Kötü adamlarla dövüşüyorum.... Ama duygularımı bir türlü sevdiğim çocuğa açamıyorum... Çünkü korkuyorum... Hayır.. Sadece yüzleşmekten değil... Ona bir şey olmasından korkuyorum...