ROOMMATE || KSJ

⚫21⚫

hatırlatma*
Bir elini yanağıma çıkardı. Gözlerimin içine bakarken dürüstçe cevaplamamı istediği soruyu sordu.
-" Onu seviyor musun güzelim ?
.
.
Biraz düşündükten sonra cevapladım.

+" Bilmiyorum abi. Yani anlam veremediğim hisler var içimde." sarılıp kafamı omzuna koydu.

-" Benden gizleme olur mu ? Ben hep senin yanında olacağım. " biliyorum umudum. Hep yanımdasın gitme ihtimalin aklıma gelince gözlerim doluyor, kabullenemiyordum.
...

Doktor yanımıza gelip onu tek tek görebileceğimizi söyledi. Abim ilk olarak benim girmemi istediğinde ona minnettar bir şekilde bakıp odaya girdim.

Hâlâ uyanmamıştı. Yüzündeki bantlara bakınca onu ilk bulduğum an gelmişti gözümün önüne. Sandalyeyi çekip oturdum. Elimi elinin üzerine koyduğumda buz gibiydi. Elini alıp battaniyenin altına koydum.

Geri çekecekken elimi sıkıca tuttu. Gözlerini açıp yüzüme baktığında gülümsedi. Yatakta diklenmek için kolundan destek alırken ben de yardımcı oldum. Komidinin üzerindeki sürahiyi gösterdiğinde bir bardağa su doldurup ona uzattım. Elleri titrerken plastik bardağı zar zor tutuyordu.

Elinden alıp ona içirdim. Bir yandan de elimi çenesinin altına koymuştum. Bunun nedenini bilmiyorum ama Bayan Lee abim ve bana su içirecekken hep öyle yapardı. Galiba üzerimize dökülmemesi için.

-" Teşekkür ederim Minseo. Yalnız mısın ? " rica ettikten sonra devamında konuştum.

+" Yok abimde burda ben çıkayım da o gelsin. " bir yandan konuşurken bir yandan da sandalyeden kalkmıştım. Kolumu tutup beni durdurdu.

-" Biraz daha kalsan olmaz mı ? " olur deyip tekrar oturdum. Hiçbir şey söylemeden sadece yüzüme bakıyordu. Bir süre sonra kafamı eğdim.

-" Bakışlarını benden kaçırma lütfen. Bırak da son günlerimde sana bakabileyim. " o da ne demekti şimdi ?

+" O ne demek ya ? Son günlerin falan değil. " gözleri dolunca konuşmaya başladı.

-" Bacaklarımı hissetmiyorum Minseo ! Hayatım boyunca birine yük olmaktansa ölürüm daha iyi ! " hepsi benim suçum..

+" Sen tekrar yürüyeceksin Jungkook inan bana. " kolundaki serumu çıkartıp bağırışlarına kaldığı yerden devam etti.

-" Yürüyemeyeceğim ! Boşuna kendini de beni de kandırma ! O tekerlekli sandalyeye tutsak olacağım ! " sakinleşmesini umut ederek kollarımı bedenine sardım. Hıçkırıklara boğulurken bir elimi saçlarına götürüp okşadım. Geriye çekilip gözlerinden akan yaşları sildim.

+" Ben her zaman senin yanında olacağım. Benim yüzümden bu hâldesin ve izin ver bu durumu düzelteyim. " bu sefer sarılan taraf o olmuştu. Yine oradaki gibiydi bir daha hiç sarılamayacakmışcasına sarıldı.
...
Odadan çıktığımda abim içeriye gireli on dakika olmuştu. Ne konuşuyordular bu kadar? Jungkook'un doktorunun yanına gidip durumunu öğrenmeliydim.

Kapıyı tıklatıp gel komutuyla içeriye girdim. Doktor beni buyur edip Jungkook için geldiğimi tahmin etti.

-" Bakın isminiz neydi ? "

+" Minseo efendim Jung Minseo." konuşmasına kaldığı yerden devam ederken pür dikkat onu dinliyordum.

-" Bakın Minseo Hanım, Jungkook çok fazla yara almıştı. Karın bölgelerinde derin bıçak darbeleri vardı. Buraya geldiğinizde fazla kan kaybetmişti ama bacağına bağladığınız gömlek tehlikeyi azaltmıştı. Bacaklarına gelince.." duraksadığında kötü bir şey söyleyeceğini anlamıştım.